فاش نیوز - سلبریتی‌ به کسانی می‌گویند که در زمینه‌های ورزشی، سینمایی، فرهنگی، هنر، سیاست، موسیقی و ... توسط قالب حداکثری از یک جامعه شناخته‌شده هستند.

  تا قبل از همه‌گیر شدن شبکه‌های اجتماعی، سلبریتی‌ها تنها در قاب تلویزیون و سینما دیده می‌شدند و نمی توانستند نظرات صحیح یا غلط خود را به عنوان یک نظریه‌پرداز به مردم تحمیل کنند. در گذشته وقتی یک هنرمند معروف یا یک فوتبالیست حرفه‌ای، به یک برنامه‌ی تلویزیونی دعوت می‌شد و پیرامون حرفه‌اش صحبت می‌کرد، بر آگاهی مردم می‌افزود، هیچ اشکالی هم نداشت. مشکل از زمانی آغاز شد که‌این اشخاص توسط شبکه‌های اجتماعی به خصوص اینستاگرام پا را از حیطۀ تخصصی خود درازتر کردند و در امور مختلف اجتماعی و سیاسی صاحب‌نظر شدند!

این افراد که‌اغلب توسط رسانه‌های عمومی (و البته با پول بیت المال) تحت عنوان «هنرمند مردمی!» معروف شده و محبوبیت پیدا کرده‌اند، با استفاده‌ از صفحه‌های شخصی خود آزادانه و بدون کم‌ترین محدودیتی درباره همه موضوعات مبتلا به جامعه نظر می‌دهند. آنها احساسات هوادارانشان را برمی انگیزانند و تحمیل می‌کنند که به فلانی رأی بدهید. نگاه می‌کنید جوان ما به سخنان فلان سیاستمدار مردمی یا اقتصاددان دلسوز هیچ توجهی نمی‌کند، اما حرف نسنجیدۀ فلان سلبریتی خوش بر و رو برایش حجت می‌شود!

شما عقربه‌های زمان را به چهار سال پیش برگردانید و داستان «چوپان‌های دروغگو»ی آن زمان را به یاد بیاورید. اغلب آنها با حمایت از یک کاندیدای خاص، به مردم امید کاذب تزریق کردند، رأی‌ها را قاپیدند و اینگونه که می‌بینید کاسۀ چه کنم دست مردم دادند. جالب است اغلب آنها امروزه شعار «کی بود، کی بود، من نبودم» هم سر می‌دهند!

  شاید اگر یک سلبریتی این مطالب را بخواند، بگوید من هم به عنوان یک شهروند حق اظهار نظر دارم، اما از نظر جامعه شناسان این گفتمان ناصحیح است. چون وقتی فردی بین مردم محبوبیت پیدا می‌کند، مردم از لحاظ احساسی به‌ او اعتماد می‌کنند و نظریه‌اش مورد قبول واقع می‌شود.

همانطور که یک پزشک متخصص دربارۀ یک رشتۀ ورزشی اظهار نظر نمی‌کند، همانطور که یک فقیه به خودش اجازه نمی‌دهد در کار یک پزشک دخالت کند، همانطور که یک سیاست‌مدار نمی‌تواند در مورد نحوۀ کار یک هنرپیشه یا کارگردان سینما نظر بدهد، فردی هم که در امور هنری تخصص دارد، نباید پای خود را از گلیمش درازتر کند و در امور سیاسی، اجتماعی، ورزشی و اقتصادی نظرش را تحمیل کند.

  به باور من رسانه‌ها ضمن احترام به هنرمندان، باید فقط موقعی که موضوعات صنفی و هنری در میان است به آنان رجوع و مطالب غالباً کم ارزش و نامعتبرشان را منتشر نکنند. کسانی که پیگیر صفحات اجتماعی سلبریتی‌ها هستند، بدانند هدف اصلی برخی از آنها جذب فالوور و لایک فراوان است تا خودشان را مردمی معرفی کنند و بتوانند در ایفای نقش در فلان فیلم، پول بیشتری از تهیه‌کننده طلب کند!

اگر ما آگاهی و دانش خود را در انتخاب صحیح رئیس جمهور یا عضو شورای شهر ارتقا ببخشیم، با طناب یک سلبریتی کم سواد در چاه فرو نمی‌رویم.
 

جانباز رمضانعلی کاوسی