جامانده شیمیایی - حالا که رفتی می گویم!!

وعده هایت را به یاد داری؟
اگر فراموش کرده ای که بعید به نظر می رسد، یادآوری کنم؟
در بین تمام وعده هایی که دادی و حتی یک مورد آن به سرانجام نرسید، دو موضوع از همه چشم گیرتر بود که اتفاقا دقیقا عکس وعده هایت بود.

به یاد داری گفتی: آن چنان رونق اقتصادی ایجاد کنم که مردم به یارانه نیاز نداشته باشند؟
از عملکرد اقتصادی دولت خود حتما اطلاع دارید و قطعا روزهای شنبه هر هفته متوجه شده ای!!
از تورم هزار درصدی گرفته تا هر روز یک معضل و مشکل از نتایج آنچنان بود؟ یه روز مرغ، سوخت، برق، روغن، شکر و... صدها نمونه دیگر،
افزایش قیمت کالا ها به صورت ساعتی که هنوز هم ادامه دارد و یک بار نشد که قیمت یک کالا در حتی یک هفته ثبات داشته باشد.
خبر داری که از نتایج رونق اقتصادی شما، دوباره چوب خط منسوخ شده صد سال پیش دوباره در نانوایی و قصابی احیا شد؟
...چگونه از شنیدن خبر نان نسیه جان به جان آفرین تسلیم نکردی؟
...مبحث فوق خود مثنوی هفتاد من است و در این مقال نمی گنجد و برای همه مردم ملموس و آشکار است،لذا به همین چند خط فوق بسنده می نمایم.

دومین وعده را یادآوری می کنم که گفتی: کاری خواهیم کرد که هم چرخ سانتریفیوژ ها بچرخد و هم چرخ اقتصاد!!!
چاره عملی کردن این وعده را با برجام بی فرجام متصل نمودی!!!
چرخ های سانتریفیوژها را که با دستان خودت نابود کردی و سایت ها را با بتن پر نمودی تا شاید گلابی های این درخت بی ریشه را میل فرمایید.
...اما طبق معمول گول خوردی و چرخ های اقتصاد مملکت را نیز به کل از کار انداختی، زیرا نیروی محرکه آن را به برجام گره زده بودی و این شد که همه می بینیم...
...فقط مانده ام از پشت شیشه های سیاه خودرو مرسدس بنزت چگونه رضایت و خوشحال بودن مردم را متوجه می شدی؟
... اما این اواخر دولتت بیشتر شبیه یک سیرک شده بود، هر روز حرف زدی، هر ساعت جلسه و از بام تا شام دروغ گفتی، آن هم دروغ شاخدار که مهمترین علت آن را همگان به خوبی می دانند...

... تو و وزیرانت چه در گفتار و چه در عمل به هر کاری دست زدید تا مردم را عصبانی نموده و به خیابان بکشانید، وگرنه این همه دروغ و وعده روزانه هیچ دلیل منطقی دیگری نداشت.
گفتی: با یک دست به کمر تحریم و با دستی دیگر به کرونا ضربه زدیم...
این قسمت را به خوانندگان محترم واگذار می نمایم،
آن هم در روزهایی که بهداشت و درمان کشور در آستانه فروپاشی است، روزانه صدها نفر جان خود را از دست می هند و این روزها به سختی می شود یک سرم و یا آب مقطر پیدا کرد...

...و اما پایان؛ گفتی: هیچ پست و مقامی نخواهی داشت و از فردا به دنبال کار علمی و فرهنگی خواهی رفت.

کاش این حرف را نمی زدی!! لطفا وارد این جریان نشوید که قطعا علم و فرهنگ این مملکت را نیز نابود خواهی کرد... فقط برو...

برو و دیگر حتی پشت سرت را نگاه نکن...

علی برکت الله