فاش نیوز - به دنبال گفت‌وگوی مشاور بنیاد شهید در امور جانبازان با خبرگزاری تسنیم، با عنوان «درخواست ایثارگران برای ابقای اوحدی در دولت جدید» چند موضوع اذهان ایثارگران را مورد اذیت قرار می دهد و شائبه هایی در اذهان جانبازان و ایثارگران ایجاد می کند.

نخستین مسئله این است که جناب پرکره که خود جانباز نخاعی و ویلچری می باشند، طبیعی است به عنوان کسی که حُکم مشاورت از ریاست عالی بنیاد شهید (چه در زمان آقای زریبافان، مرحوم شهیدی محلاتی و آقای اوحدی) داشته و دارند، از جایگاه و منصب رییس خود که بالطبع دفاع از مقام و منصب خود می باشد دفاع کند، واین موضوع به هیچ وجه نادیده گرفتن زحماتی که وی در این پُست قانونی برای خدمات رسانی نه فقط به جانبازان، بلکه شنیدن صدای خاموش ایثارگران و حتی جانبازان بدون درصد و زیر 25 درصد نیست.

در ثانی شخصی در جایگاه اداری و مسئولیت در بنیاد شهید چرا باید از طرف "ایثارگران" از رییس دولت سیزدهم درخواست نماید تا رییس مافوقش را در سمتی که در دولت گذشته داشته ابقاء کند؟!

حال بگذریم از موفقیت های نسبی و وعده و وعیدهای داده و نداده جناب مهندس اوحدی در مدت زمان یک ساله مسئولیت که در رسانه ها بازتاب داشته است؛ چرا که پرداختن به این موضوع در حوصله این مقال نیست.

مطلب بعدی این است که آقای پرکره نه به عنوان یک مقام مسئول در بنیادشهید، بلکه به عنوان جانباز ویلچری 70% چطور به این نتیجه رسیده است که به نمایندگی از سوی جامعه بزرگ ایثارگران با یک خبرگزاری مصاحبه کند و خواستار ابقاء و یا حتی درخواست انتصاب فردی دیگر در بنیاد شهید شود؟

آقای پرکره بخوبی می داند که در زمان انتصاب خودش به سمت رییس موسسه ایثار (باحفظ سمت مشاور رییس) چگونه فشارهای درون سازمانی و حتی بیرونی باعث استعفایش از موسسه ایثار (در نزدیک به یک ماه) شد و آقای اوحدی حتی توان مقابله با فشارهای وارده برای برکناری اش از این سمت جدید را نداشت! حال چگونه است از ابقای شخصی سخن به میان آورده است که نتوانسته از حکم صادر شده برای آقای او دفاع کند و این ضعف مدیریت در بالاترین مقام بنیاد شهید باعث شد که در نزدیک به یک ماه آقای پرکره مجبور به استعفا بشود! به راستی این مدل مدیریت را چه می توان نامید؟!

جهت اطلاع جناب آقای پرکره عرض می شود، و می دانیم که خود می دانند، مهندس اوحدی با خدمات نسبتا خوب و نه مطلوب، در مدت یک سالی که در بنیاد شهید مشغول به کار شد، بیشتر مدیران ارشد و میانی بنیاد را برکنار کرد و این اتفاق روزنه امیدی در دل ایثارگران به وجود آورد که با یک خانه تکانی حسابی در مجموعه مدیریتی بنیاد شهید روبرو خواهند بود، ولی متاسفانه در نیمه راه، از ادامه این حذف و برکناری مدیران( شما بخوانید رانت خواران) بازماند و به علل مختلف توان رویارویی با اشخاصی که ضعف مدیریتشان در بنیاد باعث مشکلات عدیده بیمه ای، درمانی، تهیه و توزیع بموقع لوازم مصرفی و توانبخشی و حتی یک ویلچر ساده عاجز است.

این نوع مدیریت ضعیف را بگذارید کنار ضعف مدیریت در بی کفایتی برخی افراد مسئول در بنیاد که از پیگیری مطالبات قانونی، ارائه لوایح و تصویب مشکلاتی که سال ها در معاونت تسهیلات بنیاد شهید نسبت به قشر ایثارگر، با آن روبرو بوده است، شانه خالی کرده و صرفا با سوء استفاده از رانت سال ها مسئولیت خویش در بنیاد، برای خود درصد بالای جانبازی دست و پا کرده است و هیچ رزومه قابل اعتنایی در پرونده اداری وی وجود ندارد.

جناب پرکره عزیز حتما می داند که در شرکت ها و موسسات اقماری بنیاد شهید اتفاقات ناخوشایندی رُخ داده که البته باید توسط نهادهای بازرسی، نظارتی و قضایی مورد پیگیری و پیگرد قرار گیرد؛ ولی آنچه آزار دهنده است، به قول رییس موسسه اقتصادی کوثر، بخشی از این مجموعه ها به حیات خلوت آقازاده ها، مسئولین بی کفایت و ... تبدیل شده اند که بشدت با اعصاب و سرمایه مادی و معنوی خانواده های معزز شهیدا، جانبازان و ایثارگرانِ (با پرونده و بی پرونده) بازی شده است و فساد و رانت بازی و رانت خواری فراوانی در پس پرده بعضی از شرکت ها و موسسات اقتصادی وابسته به بنیاد وجود دارد. این درحالیست که جناب آقای اوحدی نتوانسته است در تغییر این نگاه(حیات خلوت) حذف و برکناری اعضای هیئت مدیره و مدیران آنها، اقدامی صورت دهد. البته شاید به دلیل ضیق وقت بوده و اینکه نزدیک به یک سال از مدت مدیریت ایشان گذشته، نتوانسته ( و نه نخواسته اند) به این حیطه ورود کند!

مطلب بعدی این است که جناب رییس بنیاد شهید با رویکرد جدیدی که طی یک سال گذشته در پیش گرفته است که البته بسیار کار ارزشمندی محسوب می شود، با سفر به همه استان ها و دیدار و گفت و گوی رودر رو با ایثارگران، سعی در حل مشکلات آنها داشته است. ولی جناب مهندس اوحدی هیچگاه توضیحی در باره نتیجه این سفرها، انعقاد قرارداد و تفاهمنامه های بسیار با مسئولین استانی و کشوری و پیگیری آنها و مشکلاتی که از منظر جامعه ایثارگران، اظهر من الشمس می باشد، نداده است. آیا جز این است که زحمات و امضای تفاهمنامه هایی که منتج به نتیجه نگردیده، نتیچه ای جز اینکه ما تصور شود نمایشی بوده» داشته است؟

در پایان عرض می شود به شخصه با عملکرد جناب رییس در یک سال گذشته مشکلی ندارم ولی هر شخصی که در افضل بنیادها مسئولیت می پذیرد باید بداند که کم کاری، فساد و ... در مجموعه مدیریت های بنیاد پذیرفتنی نیست و باید رییس جدید با نگاه عمیق و کارشناسانه به مشکلات ایثارگران که دیگر به معضل تبدیل شده است، کار را پیش ببرد و البته قوانین بسیار برزمین مانده در حوزه ایثارگران را با تلاشی مضاعف به سرانجامی نیک برساند.

با توجه به سن و سال ایثارگران و جانبازان،دیگر جای هیچگونه اهمال و کوتاهی نباید باشد و جهادی باید که عمل کرد.

یا علی

| محمدرضا عسکری