فاش نیوز - کتاب حماسه خونین 8 سال دفاع مقدس را ورق می زنیم؛ در هر برگ آن شاهد دلاوری ها و جانفشانی های مردان و زنان این مرز و بوم خواهیم بود.

دلاورانی که با نثار جان خود اجازه ندادند حتی یک وجب از خاک میهن اسلامی عزیزمان در دست این دشمن سفاک و دیرینه بماند و حالا آقایان مسئول! می دانید این پست، مقام و منصب به چه قیمتی به دست شما رسیده است؟

آری؛ درست است به قیمت خون و زندگی هزاران شهید، جانباز و آزاده. زمانی که شب در بستر گرم خود آرمیده اید این جانبازان هستند که دردهای ناشی از مجروحیت، خواب را از چشمانشان ربوده است و اکنون بعد از گذشت سال ها از پایان جنگ، این یادگاران سال های خون و آتش، کم‌کم به فراموشی سپرده شده و با روح و جسمی زخمی و خسته، در میان انبوهی از مشکلات گرفتار شده اند، اما کارکنان ارگان های دولتی بعد از 30 سال بازنشسته و حداکثر بعد از 6 ماه پاداش خود را دریافت می نمایند؛ در صورتیکه 5 الی 11 سال از زمان بازنشستگی ایثارگران مشمول ماده 38 می گذرد ولی هیچ خبری از پرداخت پاداش بازنشستگی نیست. مطالبات حقوقی از سال 91 تا کنون که بعد از گذشت 10 سال ایثارگران با گردهمایی ها و اعتراضات، مسئولین را مجبور به پرداخت قسمتی از مطالبات  نمودند ولی آن هم بصورت ناقص برخلاف قانون به نرخ اولیه و نه به نرخ روز پرداخت شد.

ناکارآمدی و سهل انگاری دست اندرکاران بیمه دی که مسئولیت خطیر درمان را به عهده دارند سبب شده است خانواده شهدا و جانبازان برای درمان و تهیه داروی خود با مشکلات و زحمات فراوانی مواجه باشند. طرف قرار داد نبودن با پزشکان متخصص، خروج بیمارستان ها از طرفیت قرار داد با بیمه دی، عدم تحویل دارو از سوی داروخانه های طرف قرار داد، خارج کردن عائله جانبازان از مواردی که قبلا تحت پوشش آن بوده اند، عدم پرداخت به موقع هزینه های درمانی به ایثارگران و ..... از معایب این بیمه است.

متأسفانه بنیاد شهید هم در این بین فقط نظاره گر بوده است و جای بسی تعجب است بیمه ای که تخلف کرده و از انجام تعهدات خود سرباز زده، چگونه هر ساله از سوی بنیاد شهید اجازه ی حضور مجدد در مناقصه را پیدا کرده و بدتر از آن، دوباره برنده ی این مناقصه هم می شود.

پروتزهای اعضای مصنوعی که بنیاد در اختیار جانبازان قطع عضو قرار می دهد مطابق با تکنولوژی روز نبوده و در سطح خیلی پایین و ابتدایی نسبت به کشورهای دیگر قرار دارد. این پروتزها فاقد کارایی لازم بوده و استفاده از آنها بسیار دشوار و خطرساز است؛ فقط به خاطر اینکه هزینه کمتری مصرف شود. بیشتر جانبازان به علت نارضایتی از پروتزها بخصوص پای مصنوعی، به استفاده از عصا پناه می برند که این خود نیز آسیب های جسمی و خطرات فراوانی را برای آنها به همراه خواهد داشت.

کمبود تجهیزات و وسایل پزشکی مورد نیاز جانبازان نخاعی و قطع عضو از جمله(عصا، تشک خواب، توالت فرنگی، ویلچر و .....) که متاسفانه ویلچر هر ده سال یک بار به آنها داده می شود.

در زمینه تهیه خودرو برای جانبازان بسیار کوتاهی شده است زیرا خودرو برای جانبازان قطع نخاع و قطع عضو که مشکل حرکتی دارند، در واقع حکم پا را دارد و خرید آن توسط خود جانباز، با توجه به گرانی و وضعیت مالی، امری غیر ممکن می باشد.

با اینکه فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری برای تمام ارگان های دولتی بطور کامل اجرا گردید، مشخص نیست به چه دلیل برای جانبازان مشمول ماده 38 بطور ناقص اجرا می شود.

بعد از زمانی طولانی، کارت حکمت از طرف بنیادشهید به خانواده شهدا و جانبازان تحویل داده شد ولی متأسفانه این کارت ها از امتیازات حکمت کارت نیروهای مسلح برخوردار نیستند و  بعد از گذشت 2 سال هنوز هیچگونه اقدامی از طرف بنیادشهید جهت شارژ یارانه ای صورت نگرفته است. این کارت ها بیشتر حالت نمایشی داشته و کاربرد چندانی ندارد.

بیماری های اعصاب و روان، ناتوانی های جسمی ناشی از ضایعات جانبازی و مشکلات افزایش سن سبب می شود که آنها در این برهه زمانی به توجه و کمک بیشتری نیازمند باشند؛ در صورتی که همین امکانات مختصر هم به بهانه های مختلف کمتر و کمتر می شود.

کلام آخر این که جانبازان در گذر زمان............ مدافعان و سرداران دیروز، فراموش شدگان امروز هستند.

جانباز قطع عضو و برادر شهید - علیرضا آقامیرزایی