دشت وسیع و دره «شیلر» میان شهر مرزی «بانه» و «مریوان» با فرورفتگی خاصی که از خاک عراق به داخل ایران دارد، در گذشته و در تاریخ جنگ تحمیلی منطقه مهمی به شمار می‌رود. بلندی‌های «سورن»، «سورکوه» و «کانی مانگا» در دهانه این دشت قرار دارند. برای همین عملیات «والفجر ۴» در سه مرحله با هدف وصل این بلندی‌ها به یکدیگر در خط خودی، از روز ۲۷ مهرماه ۱۳۶۲ به مدت ۳۳ روز در منطقه جبهه شمالی «سلیمانیه» و «پنجوین» انجام شد.

حمله ساعت ۲۴ و با رمز «یا الله، یا الله، یا الله» در منطقه‌ای به وسعت صد‌ها کیلومتر مربع آغاز شد. نیرو‌ها در دو محور بانه و بلندی‌های «لَری»، «گرمک»، «کنگرک» و در محور مریوان و بلندی‌های پنجوین به نام «زله»، «مارو» و «خلوزه» به پیشروی پرداختند. در مرحله دوم پس از گذشت دو روز از مرحله نخست، بلندی‌های سورن و کانی‌مانگا و چندین نقطه دیگر آزاد شد، اما بر اثر پاتک‌های دشمن روی قله‌های کانی مانگا، برخی از مناطق دست به دست شد و نهایتاً در اشغال دشمن باقی ماند.

مرحله سوم عملیات روز ۲ آبان ماه ۱۳۶۲ به اجرا درآمد. سپاه پاسداران تنها با ۲۵ گردان وارد عمل شد و در مجموع ۱۰۰۰ کیلومتر مربع شامل ۳۰۰ کیلومتر مربع از اراضی ایران و ۷۰۰ کیلومتر مربع از اراضی عراق آزاد شد و معابر نفوذی گروهک‌های نفوذی ضدانقلاب به داخل ایران در دره شیلر مسدود شد.

 عملیات را هشت تیپ و دو گردان از سپاه و یک لشکر پیاده از ارتش به انجام رساندند. فرآیند این عملیات، تصرف پیشرفتگی دشت شیلر، شهر و پادگان پنجوین و گرمک عراق و تسلط بر ۱۳ شهر و روستای عراق، همراه با ۱۹۰۰۰ تن کشته و زخمی و اسیر و نابودی ده‌ها گردان و گروهان کماندویی و مخصوص دشمن بود. دستاورد دیگر این عملیات خارج ساختن شهر مریوان از زیر دید و تیر دشمن و فراهم‌سازی مقدمات عملیات بعدی در استان سلیمانیه عراق بود.

ارتش عراق در طول این عملیات ۱۰ فروند هواپیما، یک فروند بالگرد، بیش از۹۰ دستگاه تانک و نفربر زرهی، ۲۰۰ دستگاه خودرو و انبوهی از سلاح و مهمات خود را از دست داد و پنج دستگاه تانک و نفربر، ۱۰ دستگاه لودر و بولدوزر، ۲۰۰ دستگاه خودرو سبک و سنگین، ۲۰ قبضه سلاح ضدهوایی «سام ۷»، تعدادی وسایل مخابراتی، مهمات و سلاح‌های سبک و سنگین از دشمن به غنیمت نیرو‌های ایرانی درآمد.

در این عملیات سردار «علی رضائیان» فرمانده قرارگاه مقدم حمزه سیدالشهدا (ع) به شهادت رسید.

منبع: ایسنا