«سرداری عالیقدر، دانشمند برجسته و پارسای بی‌ادعا» القابی بودند که امام امت برای این شهید والامقام به کار بردند تا بخشی از تفکرات و فعالیت‌های محرمانه و جهادی ایشان معرفی شود.
حدود یک ساعت پس از نماز ظهر در 21 آبان ماه سال 1390، تهران و حومه آن با صدای مهیبی به لرزه درآمد. لرزش انفجار در بیشتر شهرهای استان‌های تهران و البرز و چند نقطه دیگر احساس شد، اما دقایقی بعد انتشار خبر شهادت «پدر موشکی» ایران، مردم متعهد و وفادار ایران اسلامی در سراسر کشور را تکان داد.
ایران اسلامی یکپارچه در سوگ و ماتم فرو رفت، سایه سنگینی بر سر صنعت موشکی ایران گسترده شد، جبهه مقاومت هم همسو با اندیشه و آرمان بلند ملت ایران داغدار یکی از اسطوره‌های مقاومت شد، مردی که نابودی اسرائیل را بار دیگر و به‌نوعی دیگر فریاد زد.
تاریخ جبهه مقاومت شهادت می‌دهد که چگونه «حاج حسن» با ایستادگی، صبر و استقامت، فرمول‌های فناوری موشکی را برای متخصصان و نخبگان این جبهه هجی کرد. «حاج حسن طهرانی‌مقدم» ایدۀ خواستن را در ذهن آنان بارور کرد و اکنون نظام سلطه وحشت و نگرانی خود را از قدرت موشکی یاران حاج حسن در داخل ایران و گستره جبهه مقاومت ابراز می‌کند.