جانباز شیمیایی - ایثارگری و جانبازی واژه‌ای است بسیار مقدس و بامعنا و فراتر از عدد و رقم و درصد...
کسی که برای دفاع از تهاجم و تجاوز دشمن از مملکت خود دفاع و عارضه ای را بدست آورده است جانباز است. اینکه 43 سال بگویند اگر کسی 25درصد به بالا باشد جانباز به حساب می آید و خودش و همسر و خانواده اش می توانند از تسهیلات استفاده کنند و بقیه زیر 25 نه که الان هم همین گونه است، جانباز به حساب نمی‌آید و خود و فرزندانش از این تسهیلات برخوردار نمی‌شوند.
به تعبیری شخصیت و ایثار و ازخودگشتگی و رشادت و مجاهدت و غیرت و حماسه آفرینی دفاع از سرزمین را به عدد و رقم تقلیل می‌دهد و اصلا خوب نیست. پس اصلا نباید مسئولان و مدیران مملکت کیفیت را فدای کمیت کنند! اینکه بگوییم افرادی که فقط 25 درصد به بالا هستند به همراه خانواده هایشان از همه تسهیلات کار، اشتغال، تحصیل رایگان در دانشگاه ها و... باشند و حتی این تابلوی تسهیلات در ورود به دانشگاه های آزاد و پیام نور و علمی کاربردی را هم در سطح شهرها با عنوان تسهیلات به جانبازان و خانواد های فقط 25درصد به بالا بچسبانیم و سوهان روح جانبازان و خانواده های زیر 25درصد بشویم. اصلا درست نیست و بنیاد شهید بخشنامه به دانشگاه ها کند که دیگر در سطح شهر نچسبانند..
آیا فکر نمی‌کنید چنین رویه‌ای به جای رویش، ریزش ایجاد خواهد کرد؟ جانباز زیر 25 جانباز علنا به حساب نمی‌آیند، جامعه در قبال چنین عبارت‌هایی چه واکنشی خواهد داشت؟ بنابراین مراقب باشید قشر ایثارگر و جانباز جامعه را با هر عدد و رقمی که در دفاع از مملکت‌شان حضور داشته‌اند سرخورده نکنید و مهم‌تر اینکه خانواده ایثارگران را دچار سوء ظن و مهم‌تر اینکه دچار کمیت‌سازی نکنید.
کسی که حتی یک‌روز و یک درصد عارضه هم دارد و برای دفاع از ناموس و وطنش در مقابل دشمن ایستاده است، از احترام ویژه‌ای در نزد جامعه برخوردار می‌شود و جانباز محسوب می گردد و وظیفه دولت و بنیاد شهید است که تسهیلات ارایه دهد.
چرا با عدد و رقم سازی نفس حضور در جبهه جنگ و همین‌طور مقاومت در برابر ظالم را از قلب به محاسبات ذهنی می‌بَرید؟ بنابراین هر کسی که عنوان جانبازی را یدک می‌کشد، باید جانباز به حساب بیاورید و با تبصره‌بافی و ماده و بند‌سازی و همچنین با عدد و رقم سازی جایگاه این قشر را در نزد جامعه مخدوش نکنید! برای امنیت‌بخشی به شغل و معاش فرزندان ایثارگران و همین‌طور جوانان مملکت بند و تبصره‌های من‌درآوردی را حذف کنید و فضایی ایجاد کنید که همه جامعه در دفاع از مملکت مثل دوران جنگ تحمیلی با قلب‌شان آماده حضور باشند.
چنین تقسیم‌بندهایی مثل بذر نامرغوبی‌ست که در فرآیند زمان میوه نخواهد داد! هوشمندانه کف مطالبات قشر ایثارگر جامعه را یکسان‌سازی کنید و در شرایط امروز جامعه بین صدآفرین و هزار آفرین که فقط لفظ و عدد و رقم است، تفاوت قائل نشوید چرا که نیت‌های همه شهدای عزیز، جانبازان گرامی، آزادگان سرافراز و رزمندگان دلاور در خصوص دفاع از مملکت و مکتب‌شان یکسان و ارزشمند بوده است.