فاش نیوز - سلام بر عاشقان ولایت
موضوعی که چند وقتی است که فضای مجازی را پر کرده و موافقین و مخالفین این عمل را به جان هم انداخته، تحصن است.
می خواهم بپرسم عزیزان تا کنون کجا بودید؟
آن زمانی که ما فریاد می زدیم و از مشکلات جامعه ایثارگری می گفتیم و متن مشق می کردیم و حتی مورد غضب سردمداران بی تدبیر قرار می گرفتیم، شما کجا بودید؟
یحتمل برای شما، گل و بلبل بوده، اما برای ما کابوسی دهشتناک،
چرا در آن هشت سال گذشته اعتراض نکردید.؟

حال،شرایط کشور را می بینید،دشمنان دندان تیز کرده اند، به دنبال امتیاز گیری در مذاکرات وین هستند. آیا نمی دانید که سوءاستفاده می کنند؟
خواهش میکنم، مرا وصل به هیچ گروه و حزب و جناحی نکنید.
آخر، شنیده ام، مخالفان تجمع را، جیره خوار و پولدار و تجمل گرا و... خلاصه هر صفت بدی هست را خطاب شان می کنید.  
به همین جهت، بیشتر خود را معرفی می کنم.  

عزیزان، بیشتر عزیزان حاضر در استان سیستان و بلوچستان از وضعیت جسمی حقیر تا حدودی آگاهند. 
عرض کردم تا حدودی، چون کاملا در جریان نیستند،
اکنون با توجه به این جو، موظفم برخی موارد را به اطلاع عزیزان برسانم،

سال هاست که دارند سنگمان می زنند، سکوت کردیم،
سال هاست که انواع بی مهری ها را، بی عدالتی ها را داریم مشاهده می کنیم، اما !!!!
نه اینکه سکوت کنیم، نه!
اتفاقا با قدرت، در مقابل برخی، البته با منطق، ایستادیم. 
برخی حتی سعی در پرونده سازی کردند، و....
سال ها پیش
حتی سردبیر سایت مطالبه گر و حقیقت گویی را که صاحب امتیاز آن حقیر بودم را به دادگاه کشاندند،

انتقاد سازنده و نه مخرب هم، برخی از مدیران دوره قبل را عصبانی می کرد
اما، باز هم پای، پس نکشیدم،
اما
هرگز حاضر نبوده ام با کارگزار منصوبی جمهوری اسلامی، برخوردی قهری داشته باشم، و یا فراخوان بدهم و از مشکلات جامعه هدف سوء استفاده کنم.
این بنده خدا هنوز چند ماهی نیست که سکاندار بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور شده، بذارید کارش را انجام دهد. ایشان معجزه که نمی تونه بکنه.  حداقل باید فرصت بدهیم.  
مطمئن باشید
وقتی احساس کنم واقعا اراده ای ندارند، آنجاست که خود وقتی ببینم تذکر و توصیه، فرجامی ندارد، از راه هایی به جز تجمع و تحصن، پیگیری می نمایم. پشتوانه پیگیری هم انبوه همرزمان خواهند بود.  
اما انصاف باید داشته باشیم
در سال های قبل،

تنها ابزار اعلام مخالفت، همان رنج نامه ها و گاها تریبونی بوده که، توانستم مواضع اصولی بجه های واقعی انقلاب، را منعکس کنم،

که البته هنوز هم ادامه دارد به فضل و یاری حق تعالی
الان هم، عزیزان
تازه مدتی است که از بیمارستان ترخیص شده ام، نیامده،اسپاسم شدید و عدم تنظیم پمپ باکلوفن و، زخم بستری در یکی از قسمت های حساس بدنم، منجر شده که فعلا، همچنان زمینگیر باشم، که پزشک معالج در بیمارستان خاتم الانبیا ص تهران، طی تماسی که داشتم و علائم را توضیح می دادم.  گفت هر چه زودتر بیا تهران!
 

با همه این اوصاف. 
به عنوان یک بسیجی آزاده و جانباز هفتاد درصد و فرزند شهید، با تمام بی عدالتی ها، بی مهری ها، بی توجهی هایی که حتی به شخص حقیر شده، از جمله،
سالها، مشکلات اداری داشتم،
با انتقالم به حوزه خارج از محل کار فعلی موافقت نکردند، ( قبلا توضیح داده ام )،
مشکلات درمانی که درمان فقط در انحصار تهران است و....

سه سال است فرزند ارشدم و تنها پسرم درسش رو تمام کرده و جویای کار است، به جاهایی درخواست دادم که از قبل شنیده و یا دیده بودم که افرادی فرزندان خودشون رو استخدام کرده اند، ( غافل از اینکه آن افراد، انسان های به اصطلاح شریف و با نفوذی بودند که البته در نهادهای بالا دستی این سازمان و یا فرزندان کارمندان بازنشسته  خدمت می کردند،)
که بارها، از من می پرسد، چرا؟
و من جواب می دهم،
این رسمی است که متاسفانه مرسوم شده
و اما

با تمام این احوال
هرگز راضی نیستم،
بهانه به بدخواهان داخلی و خارجی بدهم،
می سوزم، اما می سازم
غصه می خورم، اما قصه برای معاندین نمی سازم،

و ای بوغ ها
و ای بیچارگان
ای سایت ها و شبکه های ماهواره ایی معاند
و ای بدخواهان نظام الهی اسلامی

بیائید ببینید
این حقیر ( البته این واژه را برای دوستان و عزیزانم بکار می برم )
و
برای دشمنان،
این اراده قوی،
این فرزند انقلاب
این سینه سوخته نظام
این خار در چشم دشمنان
همراه با میلیون ها فدایی ولایت،
نه تنها از نظاممان نگران و ناراحتی نداریم، بلکه همچنان با گوشت و پوست و پروتز و عصای سفید و سینه های خردلی، همچنان، مدافع نظام خود هستیم،
پس
آزموده را
آزمودن خطاست......

ان شاءالله به زودی زوایای پنهان فراخوان این تجمع ها نیز بر همه آشکارتر گردد. 
موفق و پایدار باشید

آزاده و جانباز هفتاد درصد
علیرضا ضابطی فرزند شهید محمدعلی ضابطی