رحمان ملک محمدی - من فرزند شهید هستم. حدود ۶ سال است طی یک حادثه از ناحیه پا معلول شده ام و بیکارم. حدودا ۱۴سال هم سابقه بیمه تامین اجتماعی دارم ولی هیچ کمکی از بیمه بهم تعلق نگرفت. با این تورم و دو فرزند محصل با یک ماشین مدل پایین که داشتم باز کار می‌کردم که بعد دزدیده شدن درآمدم به صفر رسید و یکسال بعد کشف ماشین هنوز برای ترخیص نتونستم کاری بکنم و یک سال که در پارکینگ نیروی انتظامی خاک میخوره. به خاطر کم بودن پول پیش و درخواست اجاره ۴میلیون در ماه، با درخواست تخلیه توسط صاحب خونه هم مواجه شدم. برای ترخیص ماشین از بنیاد کرج درخواست وام کردم؛ موافقت نشد. به خاطر نداشتن فیش حقوق کمیته امداد، بهزیستی هم کمکی نکرد

من با این وضع گرانی، بیکاری و داشتن فرزند محصل، شما بگید چه خاکی توی سرم بریزم. انتطار وام بلاعوض هم ندارم. لااقل برای ترخیص ماشینم کاری کنید که بتوانم درآمدی داشته باشم. خدا خیر بده به مشاورین املاک و صاحب خانه ها! با این پول پیش که من دارم باعث خنده این قشر شدم که با خنده میگن با این پول دستشویی هم نمی تونی اجاره کنی چه برسه به خونه.

هر ارگانی هم که میرم باز یک جور دیگه باعث خنده اینها میشم که میگن شما دیگه چرا، شما که فرزند شهیدی!

از مسئول بنیاد شهید درخواست دارم اگه امکان داره یه کاری برای امسال من انجام بدن.

بنیاد شهید کرج هم جوری برخور میکنن که مثل اینکه ماها غده سرطانی هستیم. به زور جواب سلام میدن؛ چه برسه کمک کنن مشکل ما حل بشه.

ممنون میشم اگه این نامه را به دست رئیس بنیاد شهید آقای قاضی زاده برسونید.