«سید کریم حجازی» از مبارزان دوران انقلاب اسلامی و بنیانگذار بنیاد شهید آبادان در دوران دفاع مقدس دار فانی را وداع گفت.

سید کریم حجازی از بازاریان صاحب نام شهر آبادان بود که با شروع جنگ تحمیلی مسوولیت رسیدگی به امور خانواده‌های شهدا در خرمشهر و آبادان را برعهده گرفت. خاطرات او در کتاب «آبادان لین یک» به یادگار مانده است. در بخشی از این کتاب به مناعت طبع مرحوم حجازی اشاره شده است که در ادامه می‌خوانید.

من الان با مشکلات زیادی از لحاظ تنفسی و پوستی مواجه هستم؛ درحالی اگر می‌خواستم با مراجعه به بنیاد شهید یا بنیاد جانبازان برایم درصد بزنند، شاید تا ۶۰ درصد هم جانبازی می‌گرفتم؛ ولی با اینکه خودم مسوول بنیاد شهید یک شهر جنگی (آبادان) بودم که تمام مدت هشت سال جنگ را منطقهٔ جنگی و جبهه حساب می‌شد، و با اینکه نیرو‌های زیردست خودم در بنیاد بار‌ها می‌گفتند: «چرا برای خودت پرونده مجروحیت و جانبازی تشکیل نمی‌دهی؟»، اما باز هم حاضر به این کار نبودم و الان هم نیستم و هیچ انتظاری از هیچ سازمانی ندارم. من با خدا معامله کردم؛ با خدا معامله کردن برای یک درصد یا یک حقوق و فلان امتیاز نیست. من پارسال چندین نوبت برای فیزیوتراپی پیش یکی از دوستان می‌رفتم. وقتی وضعیت من را این‌طور دید، گفت: «حاجی، تو با این اوضاعی که داری، چرا نمی‌روی بنیاد تا برایت پرونده تشکیل بدهند؟ تو اگر بروی بنیاد، آن‌ها مسلما افتخار می‌کنند که شما هشت سال در جبهه بودی، و با کمال میل برایت پروندهٔ جانبازی درست می‌کنند.» رو کردم به آن دوستم و گفتم: «من با خدا معامله کرده‌ام و چیزی نمی‌خواهم؛ خداوند آن دنیا به من می‌دهد.»

با خنده و شوخی گفت: «خدا اگر آن دنیا به تو چیزی بدهد، این دنیا که نمی‌دهد!» من هم خندیدم، ولی خیلی جدی گفتم: «اتفاقا خدا در همین دنیا هم به من خیلی داده.» گفت: «چی؟!» گفتم: «بچه‌های خوب و صالح داده است.» این را که گفتم، کمی رفت توی فکر و بعد گفت: «راست می‌گویی. حق با شماست! من فکر اینجایش را نکرده بودم.» حالا عرض من این است که من اگر برای تشکیل پرونده بروم و حقوقم هم بشود شش‌ میلیون تومان، از اینکه بیشتر نمی‌شود، آن وقت، اما ته دلم راضی نیست و احساس می‌کنم که در این معامله انتظار حق و حقوقی بوده که دولت هم به من داده است. اما من الان با حقوق یک‌میلیون‌وسیصدهزار تومان که می‌گیرم، کاملا راضی هستم.