تاریخ : 1401,سه شنبه 25 مرداد15:29
کد خبر : 92400 -
سرویس خبری : سیاسی
برجام، آب در هاون کوبیدن است اما زودتر احیا کنید(!)
عضو فراکسیون اصلاحات در مجلس ششم می‌گوید با وجود اینکه می‌دانیم طرف‌های مقابل اقدام به رفع کامل تحریم‌ها برای گشایش در اقتصاد ایران نخواهند کرد، زودتر برجام را امضا کنیم.
جلیل سازگارنژاد در روزنامه اعتماد نوشته است: در شرایط امــروز ایران و اتخاذ سیاست‌های ملی و منطقه‌ای و بین‌المللی جاری و بدون آنکه تکلیف خودمان را با خودمان در عرصه ملی بدانیم و چارچوب روشنی در تعاملات و روابط منطقه‌ای ترسیم کنیم و چشم‌انداز مشخصی از تعامل با جهان و روابط بین‌الملل داشته باشیم پرداختن به هر موضوعی از جمله برجام بسـان کوبیدن آب در‌هاون اسـت و دستاوردی برای ما نخواهد داشـت. لذا برخلاف آنچه آقای رئیسی در شعارهای انتخاباتی خود بیان کردند که اقتصاد ایران را با برجام گره نخواهند زد، چه بخواهیم و چه نخواهیم اقتصاد ملی ما با برجام و دیگر روابط ما در عرصه‌های ملی و بین‌المللی عجین شده است، از سوی دیگر و براساس تجارب گذشته همه ما می‌دانیم در چنین شرایطی حتی اگر برجام را هـم طرفین امضا کنند نه طرف‌های مقابل نسبت به رفع کامل تحریم‌ها و گشایش اساسی در روابط اقتصادی ما اقدام خواهند کرد و نه ما از برنامه‌های هسته‌ای و اقتصاد مقاومتی به صورت کامل دست خواهیم کشید. لذا پیشنهاد می‌شود سریعا برجام را با طرف مقابل امضا کنید تا حداقل مردم از بلاتکلیفی رها شده و آرامش روانی بر اقتصاد کشور سایه بیفکند و کسب و کارهای خرد و کلان با احساس ثبات نسبی و خروج از دوره انتظار فعال شوند. کمترین نتیجه امضای برجام به رغم همه موافقت‌ها و مخالفت‌ها و ریسک‌ها و دستاوردهای پیدا و پنهان آن، برداشتن فشار روانی از روی مردم است و اینکه در متن فعلی چه منافعی به دست می‌آوریم یا از دست می‌دهیم یا متن امروز برد- برد است یا نسبت به توافق قبلی کاستی‌هایی همراه دارد را به زمان بسپارید و بیش از این وقت و فرصت را از دست ندهید زیرا در حال حاضر جامعه در حال انتظار ایران در همه حرکت‌ها متوقف است و کسی دست و دلش به کاری نمی‌رود.
سرمایه‌گذاران، کارآفرینان، تجار و... عمدتا آینده را مبهم می‌بینند و از گام برداشتن برای آغاز کار و اقدام جدیدی امتناع می‌ورزند لذا به نظر نگارنده منافع خروج از انتظار و امضای برجام و ایجاد امید نسبی در مردم حتی به صورت موقت از منافع خود برجام با دیدگاههای موجود بســار بیشتر است و امنیت و آرامش را به جامعه بازمی‌گرداند و فشار، بلاتکلیفی و استرس از روی اقتصاد برداشته می‌شود. لطفا وسریعا توافقنامه را امضا کنید. چیزی از دست نمی‌دهید چیز زیادی هم به دست نخواهید آورد. مردم و اقتصاد را بیشتر از این معطل رفت و آمدهای زمان‌بر و بی‌نتیجه نکنید و از سوی دیگر بهانه را از طرف مقابل برای هر گونه اقدام نابخردانه که برای ملت ما هزینه‌بر خواهد بود، بگیرید. باورکنید خسارت‌ها و زیان‌های ناشی از سیاست‌های مبهم و در حال انتظار که موجب رکود و توقف ماشین اقتصاد کشور شده است به مراتب بیشتر از دستاوردهای احتمالی است که ممکن است در اثر پافشاری بر مواضع فعلی نصیب ما گردد باز هم تاکید می‌کنیم لطفا توافق کنید.والسلام.»
ادبیات این نماینده اسبق و غربگرای مجلس مشابه ادبیات همان کسانی است که 7 سال قبل ادعا می‌کردند توافق چقدر آورده برای کشور دارد و موجب ثبات و رونق اقتصاد کشور می‌شود اما با شل‌کن سفت‌کن‌های آمریکا و تعلیق و انتظار دولت روحانی، تبدیل به پاشنه آشیل اقتصاد کشور شد.
در این میان باید از آقای سازگارنژاد پرسید اگر امروز توافق کردیم و اجازه دادیم آمریکا مجددا عضو برجام شود و بر مکانیسم ماشه دسترسی داشته باشد اما فردا همین آمریکا، تحریم‌ها را- حتی بیش از گذشته- فعال کرد، آن موقع تکلیف چیست؟ آیا وضعیت ناامیدی از دشمنی خطرناک‌تر است یا شوک آن روز؟
اگر همه دولت‌های آمریکا در این 7 سال نه یک‌بار بلکه چند‌بار توافق را زیر پا گذشته و شوک منفی به اقتصاد ما داده‌اند، اکنون چرا باید مجددا اجازه چنان عملیات مخربی را به طرف مقابل داد؟!
جالب اینکه نویسنده غربگرا تلویحا می‌گوید که در کنار برجام باید در زمینه مسائل منطقه‌ای و بین‌الملل هم باید تغییر سیاست بدهیم- که همان عقده ناکام آمریکایی‌هاست- و اذعان می‌کند برجام بما هو برجام، «آب در هاون کوبیدن است». اما با این وجود، نسخه احیای برجام را می‌پیچد تا کار آمریکا را راه بیندازند. چرا که خیلی‌ها در آمریکا و اسرائیل معتقدند برجام، برنامه هسته‌ای ایران را متوقف و مهار کرده بود و خروج آمریکا از آن، موجب شتاب مجدد این برنامه شد.
اینکه یک نفر اذعان کند براساس تجربه، غرب مانع از گشایش اقتصادی برای ایران از طریق برجام می‌شود و تجربه دو برابر شدن تحریم‌ها با برجام را هم پیش چشم داشته باشد و با این همه بگوید که زودتر توافق کنید، فقط می‌تواند به عنوان کارپرداز از طرف آمریکایی مورد ارزیابی قرار گیرد.