فاش نیوز - بررسی بخشی از مشکلات و معضلات مدارس و تحصیلات تکمیلی شاهد و راهکارهای پیشنهادی برای رفع آنها محتوای نامه یک استاد و همچنین مدیر امور ایثارگران دانشگاه شیراز است که خطاب به دکتر قاضی‌زاده هاشمی، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران نگاشته شده است.

کتن کامل این نامه در ادامه از نظرتان می گذرد.

استاد عزیز، جناب آقای دکتر قاضی زاده هاشمی
معاون محترم رییس جمهور و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران
سلام علیکم؛
با کمال احترام و آرزوی توفیق مضاعف و تحقق کامل ویژگی های ائمه اطهار(ع) که شأنشان حق و صدق و رفق است و تشکر از اختصاص وقت گرانبهایتان به شنیدن صحبت هایم در باره اشکالات نحوه اجرای طرح تحصیلی شاهد و عذرخواهی بابت تأخیر در تبدیل آن به نوشتار، اکنون در نهایت احساس اضطرار و رنج از کاستی ها، بلکه نقض غرض و اهداف حاکم بر کیفیت هزینه کرد بیت المال در این طرح به استحضار می رساند:
برداشت حقیر از اهداف طرح شاهد شناسایی و شکوفایی استعدادهای تحصیلی و... در فرزندان ایثارگران از دوره پیش دبستانی تا انتهای دانشگاه به منظور تربیت مدیران لایق، متخصص و متعهد برای اداره کشور در آینده بوده است که در این راستا روزی مهدها و مدارس و دانشگاه شاهد نگین درخشان در گستره تعلیم و تربیت کشور بودند که آحاد جامعه اعم از ایثارگر و عادی اولین گزینه ترجیحی‌شان برای یادگیری یا حتی خدمت، این موسسات بود.

اکنون مهدها که به دلیل عدم نیاز تعطیل شدند و سطح و کیفیت بالای آموزش در مدارس شاهد حفظ نشده و به تبع آن، رغبت جامعه حتی خانواده های ایثارگران به سمت مدارس غیرشاهد افزایش یافته است و چتر تلاش های خادمان و مسوولان فرهنگی بنیاد از گستره وسیع فعالیت های آموزشی، پرورشی و حمایت های همه جانبه وسیع و هدفمند چنان محدود شده که صرفا پرداخت شهریه در دانشگاه های غیر انتفاعی، آزاد و دوره شبانه در دانشگاه های سراسری و تسهیلات آموزشی در سطح افزایش مدت تحصیل ترم های مجاز برای مشروط شدن و حذف تعدادی نمره ردی برای افزایش معدل و ...را پاسخگوی همه رسالتمان برای تحقق اهداف طرح شاهد تلقی می کنیم. آنگاه بانگ وامصیبتا از این رفتار هویت گریزی فرزندان ایثارگر، به ویژه قوی از نظر علمی را سر داده، در پی کاوش دلیل آن نیستیم؛ در حالیکه یکی از بهترین راه ها برای رسیدن به عزت، خودکفایی، علم و تولید نافع و تربیت نیروهای جهادی و ایثارگر شناسایی، تقویت و حمایت از نیروهای نخبه و مستعد ایثارگر از همان ابتدا، دوران تحصیل ابتدایی و دبیرستان است که متاسفانه بر خلاف تاکید ماده 67 قانون ایثارگران، با دلیل توجیهی نبود بودجه کنار گذاشته شده و صرفا به برگزاری جلسه تقدیر از رتبه های زیر صد کنکور اکتفا می شود! بدون اینکه به این دو سوال پاسخ روشنی داده شود؛ اینکه برای پرورش این استعداد چه کردیم و سهم نظام، به ویژه بنیاد در کسب این رتبه چقدر بوده و آیا اگر درست کارمی شد، تعداد آنان افزایش نمی یافت؛ و از همه مهمتر رابطه بین بنیاد به عنوان نماینده دلسوز نظام و حامی دائمی با ایشان تحکیم نمی شد؛ و اکنون مسوولیت این خسارت یعنی از دست رفتن سرمایه انسانی به عهده کیست؟

سوال بعد اینکه بعد از شناسایی و تشویق ایشان با هدیه ای مادی و گذرا یا به عبارت دیگر، التیام آلام وجدانی رها کردن آنان در آینده، قرار است برای شکوفاتر کردن استعدادهای ایشان چه بکنیم؟  
با این روش برخورد، فلسفه حمایت از این عزیزان و اختصاص سهمیه را از هدف اصلی که تقویت روحیه احساس مسوولیت و قدرشناسی و تلاش بیشتر در جهت آرمان های پدر ایثارگر در فرزندان بود، به مطالبه‌گری غیرمنطقی و اهمالگری و بی‌مسوولیتی و فرار از کار جدی و رفع تکلیف و ... تبدیل شده است.
بخشی از راه حل و پیشنهادها:
1-  تشکیل پرونده و شناسنامه فرهنگی برای تک تک فرزندان و همسران جانبازان و شهدا.
2-  گروه‌بندی عزیزان در رده های سنی، جنسیتی، تحصیلی؛ فرهنگی مختلف و نیازسنجی و تدوین برنامه ویژه هرگروه.
3- اختصاص سرانه مالی مختلف برای هر فرد در گروه های مختلف تحصیلی از دبستان تا انتهای دانشگاه با توجه به رتبه تحصیلی و میزان تلاش و بهره‌وری (عکس شرایط کنونی که دانش آموزان و دانشجویان ساعی رها شده اند؛ بجز توجه مقطعی نمایشی در جشنواره های سالانه و پرداخت(بصورت کمیته امدادی) شهریه برای دانشجویان ضعیف در دانشگا های ضعیف)!
4- توجه همه جانبه مالی، خدمات فرهنگی و در گستره عمر از پیش دبستانی تا انتهای دانشگاه برای هویت آفرینی در جهت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت.
5- شناسایی و احصای همه دانش آموزان استعدادهای درخشان که در دو مقطع دوره اول و دوم مدارس تیزهوشان، فرزانگان و سمپاد در کشور در حال تحصیل هستند و بدون داشتن سهمیه، صرفا با عنایت حق و تلاش و همت خودشان توفیق حضور و عزت آفرینی برای گروه و نهاد و هویت ایثارگری با تاسی به شیوه زیست اسوه های دین و تشیّع، از ائمه اطهار گرفته تا مقام عظمای ولایت و سربازان بی‌ادعا و مجاهدی چون سردار دل ها بعضا در شرایط سخت اقتصادی و معیشتی، حدود هجده تا نوزده ساعت مطالعه می کنند تا فرمان خدا و وعده نصرت الهی برای تقویت توان و قوای علمی موثر در جهت بنیان و تقویت تمدن اسلامی را اطاعت کرده باشند و شهریه این مدارس را به رغم اینکه جامعه هدف طرح شاهد است باید یا از محل بودجه مربوط به تغذیه و ملزومات اولیه حفظ حیات خود و دیگر اعضای خانواده بدهند و یا برای گرفتن تخفیفی اندک، دانش آموز و پدر ایثارگرش تحقیر شوند.

در حالیکه برای شهریه دانشگاه های غیرانتفاعی و آزاد و مازاد که نتیجه خروجی و مولد و موثر و مشکل‌گشا بودن، بجز تولید مدرک آنها زیر سوال است، سخاوتمندانه سالانه رقم هنگفتی هزینه می شود؛ ولی سرمایه های اصلی را این گونه از دست می دهیم و گاهی دشمن در شناسایی و حمایت از این استعدادها گوی سبقت را از ما مدعیان ... می رباید!

شگفتا که زمانی این رویه حاکم است که ندای مهرورزانه و امیدبخش رهبر فرزانه‌مان مبنی بر کوتاه نیامدن از حمایت از قشر نخبه تا پای جان طنین افکن است. والله راحت خوابیدنمان عجیب است، تعلل در رسیدگی، این سرمایه ها را بیشتر از ما می گیرد.

اکنون دستور دهید لیست فرزندان در حال تحصیل در مدارس سمپاد و مدارس خاص مانند انرژی اتمی و .. را به شما بدهند؛ تا علاوه بر تامین شهریه های عقب افتاده آنان، ترتیبی اتخاذ گردد تا به بنیاد و نظام و رهبری و نخبگان ایثارگر در دانشگاه ها وصل شوند و مددکاران، مشاوران، گروه برگزار کنندگان اردوها و... برای حفظ و ارتقاء روحیه تلاش با جهت الهی، هنر خود را نشان دهند تا از این دیرتر نشود و بیش از این موجب یاس و انزوا و بی یاوری و از همه بدتر، احساس وجود تعارض و دوگانگی در ادعاها در قوانین حمایتی مصوب و آنچه عمل می شود و خدای نکرده تعمیم این نتیجه‌گیری به تمام اصول و وعده های نظام و خادمان به آنان دست ندهد. در غیر اینصورت همان خواست دشمن (شیطان درون و برون) و نقطه مقابل منویات حضرت امام، رهبری معظم و شهدا و... محقق خواهد شد.  

باتشکر و تجدید احترام و عذرخواهی از اطاله کلام.

* جواد ملازاده (دانشیار و مدیر امور ایثارگران دانشگاه شیراز)