علی اصغر صباغی رزمنده - من۶۱ سال سن دارم که آن زمان کلاس ششم می خواندم و بهترین شاگرد منطقه شهرستان سبزوار شدم که جنگ شروع شده بود که هوای جبهه برداشتم و سه مرحله جبهه رفتم که حدود ۱۱ ماه و در عملیات خیبر جانباز موج وانفجار وترکش وشیمیایی شدم و چند روز بیمارستان بردن و دوباره به جبهه رفتم.

 خلاصه تا عملیات کربلای ۵ جبهه بودم و چندتا عملیات شرکت کردم واز جبهه که آمدم گفتن دنبال پرونده جانبازیت برو و من به حساب خودم کلّه شقّ بودم گفتم ولش کن چیزی نشدم.

 تا که هِی مریضی ام زیادشد. درخانه هر روز دعوا و حتّی چند بار با همسرم تا مرز جدایی رفتیم وهی همسایه می آمدن پادرمیانی می کردن و صلح میدادن تا که همسرم مثل خودم مریض شد. شروع به پیش دکترها تا وقتی که زندگی مان تلخ و تلخ تر شد مثل آخرت یزید تاکه منو راضی کردن دنبال پرونده جانبازیم بروم و رفتم اهواز بیمارستان شهید بقایی گفتن متاسفانه به بیمارستان صحرایی همان زمان موشک اصابت کرده چیزی نمونده فقط پلاک منو پیدا کردن که آن هم به جایی نرسیدوبعد زندگیم سختر شد ومن بیکار وبدون هیچ بیمه ای فقط خانه نباشم رفتم پایگاه بسیج عضو شدم که بسیج فعّال شدم.

هرهفته یک شب گشت صالحین میروم وهفته ای ۲ شب جلسه حلقه صالحین میروم واز اول اغتشاشات هم هرشب کف خیابان هستیم ومسئول گروه جهاد پایگاه هم هستم وسال ۱۴۰۰ به عنوان بسیج نمونه شدم و پنج ماهه هر ماهی ۳۶۰۰۰۰۰هزارتومان کمک معیشت می دهند ومن ۱۰ تا فقط نَوِه دارم وزن وشوهر هم هر دوتامون مریض که این مبلغ کمک معیشت پول یک نسخه دکترمون میشه و باورکنید خیلی به سختی داریم زندگی می کنیم و خدا گواهه هر روز و شب از خدا آرزوی مرگ می کنم چون واقعاً پیش زن وبچه ام شرمتده هستم و این بیمه تکمیلی که برای رزمندگان درست کردند به درد ما نمی خورَد چون گفتن اول ما پول ویزیت دکتر و داروها را بدهیم.

با این وضع گرانی از کجا بیاریم؟ من دو نسخه همسرم را دکتر قلب و ریه بردم شده ۲۴۵۰۰۰۰هزارتومان از کجا این پول را بیاورم بدهم که بیمه بعداً به من بدهد اگر اینقدر پول داشته باشیم که نیازی به بیمه تکمیلی نداریم.

باور کنید به خاطر بی پولی من خودم شب و روز درد می کشم ولی دکتر نمیتونم بروم. خلاصه به خاطر خدا به من و امثال من کمک کنید شماها می تونید لااقل کمک کنید جانبازی ما را درست کنند. نمی گوییم همین طوری به ما درصد بدهند لطفاً ما را کمیسیون پزشکی معرفی کنند هم مریضی ما اثبات بشود و هم درصد جانبازی ما را لااقل این آخر عمری درست کنند.

خلاصه شما هم یک قدم برای آخرت خودتون برداری چون حق بجای ما رزمندگانه. چون زمانی که ما جبهه رفتیم خدا شاهده هنوز سبیل در نیاورده بودیم حتماً شما ان شالله سالم هستید از ما خبر ندارید. زندگی به ما خیلی سخت میگذره. باور کنید این کلمه ها را می نوشتم یکسره گریه می کردم یک قدم برایمون برداری بلکه آخر عمری ما و خانواده ما هم بخندن.

خداوند یارتان رزمنده