فاش نیوز - قانون تبدیل وضعیت ایثارگران علیرغم خوشبینی بسیار زیاد برخی از آحاد جامعه هدف، با بی تحرکی و فعالیت ضعیف فراکسیون ایثارگران و لابی قوی مخالفان، در لایحه بودجه 402 تمدید نشد. در این چارچوب توضیح چند نکته ضروری به نظر می رسد.

بسیاری از قوانینی که در صحن مجلس برای اولین بار به تصویب می رسد، به صورت دائمی و یا آزمایشی هستند. در مورد قوانین دائمی که تکلیف دولت و دستگاه های دولتی مشخص و شفاف است. به طور مثال اخذ مالیات از سیگار یک قانون دائمی‌ست و منابع درآمدی آن هر سال برای دولت مشخص است یا در مورد پرداخت عوارض آزادراه‌ها هم همینطور است.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی پس از تصویب برخی از قوانین، مدت یک یا سه سال را برای اجرای آزمایشی قانون مشخص می کنند و پس از پایان دوره آزمایشی در صدد رفع معایب آن برمی آیند.

در مورد جامعه ایثارگری، گذشته از این که قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران وجود دارد، برخی قوانین بالادستی و برنامه های پنج‌ساله توسعه و... به عنوان محکمات برای قوانین جامعه هدف وجود دارد.

قانون تبدیل وضعیت یکی از قوانین درخشان مجلس و دولت برای ایثارگران است و در این مورد، پس از اجرا نتایج خوبی طی این دو سال به همراه داشته و موجبات رضایت ایثارگران را فراهم کرده است. اما چرا این قانون مثبت ایثارگری تمدید و دائمی نشد و به عبارتی دوره آزمایشی خود را ناتمام گذاشت. پاسخ این سئوال با مراجعه به جلسات بررسی لایحه بودجه 1402 در کمیسیون تلفیق و سپس صحن علنی مشخص می شود.

علیرغم تاثیر مثبت این قانون، لابی قوی رییس سازمان برنامه و بودجه و همراهان وی در مجلس شورای اسلامی و تحرک ضعیف و بی میلی فراکسیون ایثارگران مجللس یازدهم، تمدید نشد و در مقابل اعتراضات جامعه ایثارگری به این اقدام، نبود اعتبارات و تعداد اندک ایثارگران شامل این قانون و مخالفت مردم به عنوان دلایل عدم تمدید آن اعلام شده است.

مخالفان تمدیید قانون تبدیل وضعیت در سخنان و استدلال خود بر این نکته تاکید داشتند که اجرای این قانون باعث شده است ایثارگران در دستگاه ها و دوایر دولتی در مقابل مردم قرار گیرند. به طور مثال گفته شده است فلان نیروی ایثارگر طی کمتر از یک سال تبدیل وضعیت شده در حالی که فلان نیروی غیر ایثارگر با داشتن سابقه کاری بالا هنوز بلاتکلیف مانده است.

به طور مثال قانون اختصاص سهمیه 25 درصدی دانشگاه ها و مراکز آموزشی به ایثارگران در هنگام تصویب و اجرا هم همین مباحث را در جامعه دامن زده بود.

در مورد تبدیل وضعیت باید از افرادی مانند رییس سازمان برنامه و بودجه پرسید چرا افراد غیر ایثارگر شاغل و با سابقه زیاد در ادارات بعد از سال های طولانی نباید تبدیل وضعیت شده باشند که حالا ایثارگر و غیر ایثارگر در دستگاه های مشمول در مقابل یکدیگر قرار بگیرند؟! غیر از این است که کمبود اعتبارات اختصاص داده شده از سوی سازمان برنامه و بودجه و سوء مدیریت باعث این معضل است؟

آیا ایثارگران و فرزندان آنها باید چوب سوء مدیریت، کم کاری و بی انگیزگی برخی از مدیران را بخورند و سکوت کنند؟

چرا مدیران نالایق، ناتوانی خود را با مقابل مردم قرار دادن ایثارگران و ضایع کردن حق قانونی آنان لاپوشانی می کنند؟

در خاتمه باید گفت تمدید نشدن قانون تبدیل وضعیت باعث نارضایتی جامعه ایثارگری و برخی از نمایندگان ایثارگر مجلس شده است و در این مورد، دولت و مجلس نسبت به جامعه ایثارگری مرتکب خطا و ظلم فاحشی گردیده است.

* رزمنده گمنام