فاش نیوز - آب هرگز نمی میرد! ... سه سال از آسمانی شدن حاج میرزا محمد سلگی گذشت؛ او که حاج عمران و ارتفاعات کُدو تا قلاویزان و بازی‌دراز تا رأس‌البیشه و از چنگوله تا راس البیشه و جاده ام القصر را هجرت فی سبیل الله کرد و از هر منطقه زخمی به یادگار داشت.

حاج میرزا هر دو پایش را در "برده هوش" و منطقه عملیاتی مرز بانه جا گذاشت. با این وجود سنگرهای خاکی را بر نشستن پشت میز ترجیح داد.

در والفجر ۸ و محور ام‌القصر با گردان سقاها(حضرت ابوالفضل) از لشکر انصارالحسین (ع) در عرض چند متری یک جاده و خاکریزی به طول ۱۲ متر ۱۳ روز تمام مردانه و پا به پایِ نیروهایش در برابر لشکر پنج دشمن و نبردی نابرابر بین تن و تانک ایستاد؛ تا جایی که دیگر نیرویی برایش نماند و خودش هم به شدت مجروح شد؛ اما یک قدم پا پس نکشید و خط را تا رسیدن نیروهای تازه نفس حفظ کرد. ...

وقتی تفاله های مزاحمین خلق تا ماهی‌دشت کرمانشاه پیشروی کرده بودند و در خیال خام خود، قصد رسیدن به تهران را داشتند، حاج میرزا که مسئولیت ستاد لشکر انصار را بر عهده داشت و بیشتر گردان های لشکر در جنوب بودند، با یک گردان نیروی بدون امکانات، در موقعیت شهید محمود شهبازی لشکر(چهار زبر) تمام آرزوهای منافقین و همدستان صدام را نقش بر آب کرد و در حالی که قادر نبود با دو پای مصنوعی در میان صخره ها و سنگ ها تردد کند، روی برانکارد و در خاکریز تنگه مرصاد، دمار از منافقین کوردل برآورد و حقیقتا در آن زمان و مکان اگر حاج میرزا و نیروهایش نبودند، منافقین به آسانی تا کرمانشاه پیش می آمدند. اما این سردار شهید و نیروهای لشکر، تنگه مرصاد را به جهنم آنها تبدیل کردند....

حاج میرزا نام گردانش را ابوالفضل العباس انتخاب کرده بود و همیشه در لحظات سخت میدان نبرد، وارد میدان نبرد می شد و فقط زمانی خط مقدم را ترک می کرد که بی هوش و روی برانکارد بود.

|| جامانده شیمیایی