فاش نیوز - بر اساس گزارش سخنگوی وزارت امور خارجه، مقرر گردیده جناب آقای عراقچی، رئیس دستگاه دیپلماسی ج.ا.ایران، بههمراه تعدادی از مسئولان، ماموران و مشاوران، بزودی با هدف دیدار و گفتگو با نمایندگان حکومت «تکقومی» و غیر رسمی افغانستان، عازم سفر به کابل گردیده تا مذاکراتی را با شِبهِ نظامیان و عوامل طالبان بهعمل آورند. با توجه به بازتابهای این مسافرت در سطح افکار عمومی و تاثیر آن بر اذهان هموطنان، همزبانان و میلیونها اتباع فراری شده از اَعمال و رفتار ایشان و اسکان یافته در کشورمان و همچنین طرح انتقادات و ابهاماتِ جدّی توسط نخبگان و همگان، آنهم همزمان با حضور برخی تکفیریانِ اعزامیِ ازبکی، پشتونی و چندملیتی و متاثر از افکار و اندیشه های سران و ملاصاحبانِ قندهاری در ترکیب مهاجمان و متعرضان به آب و خاک سوریه و شام و .. نکاتی را متذکر می شویم.
۱)- واقعیت آن است که عرصه و صحنۀ موضوع افغانستان در ج.ا.ایران، بهرغم تمام هزینهسازی و معضلآفرینیهای قبلی، جاری و آتی، بهدلایل مختلفی اما طی سالهای گذشته تا الان، به میدانی برای کسب تجربۀ بعضی نوآموزان، سودجویی برخی مالاندوزان و البته عبرت نگرفتن اکثر آنان از گذشتگان تبدیل گردیده و همین امر نیز مشکلات متنوع و متعددی را در روند کلانِ سیاستگزاری و اِعمال قوانین کلی، جزیی و اجراییِ داخلی و بینالمللی بهوجود آورده است. دقیقا مانند همین مسیر ناصوابی که در قبال بیتوجهیهای مستمر سران طالبان علیه منافع و منابع عالیِ مرزنشینان، هموطنان، همکیشان و همزبانان در پیش گرفته شده و یا در حال پیگیریست.
۲)- این که رعایت حُسن همجواری، احترام به آداب و اخلاق همسایگی و حفظ معتقدات مسلمانی اقتضا میکند همیشه هوای مردمان و ساکنان مناطق پیرامونی و امت اسلامی را داشته، تا جایی که ممکن است در شادی و غم آنها شریک بوده و هر کاری از دستمان بر میآید برایشان انجام دهیم و.. البته که موضوعی کاملا درست و منطبق بر آرمانهای انسانی و تمدن کهنِ ایرانیان است. در عین حال اما بایستی به این نکته هم توجه داشته باشیم که این امر تا وقتی عاقلانه و عالمانه تلقی میشود که طرف مقابل نیز جایگاه فعلی و قبلی خود را بشناسد. ارزش مساعدت و کمکها را قدر بداند. از لگد انداختن به منافع شما پرهیز کند. فاصلۀ کافیِ طولی و عرضی با دشمنان و معاندانتان را حفظ و متقابلا گامهای مشابهی برداشته و اقدامات و امتیازات درخورتوجهی را تقدیم نماید.
۳)- اطمینان دارم شما هر چقدر هم با تودۀ مردمان نشست و برخاست کرده، خواست عمومی و اصولیشان را مورد جستجو قرار داده و از کارشناسان و نخبگان پرسش نمایید، باز هم نخواهید توانست اشخاصی با کمترین میزان هوش سیاسی، ذکاوت فردی و تجربۀ کاری و اجرایی را پیدا کنید که ابتدابهساکن، معتقد به لزوم آغاز جنگ و نزاع با همسایگان، در افتادن با شِبه نظامیانی انتحاری و قبایلی همچون «طالبان» و یا هماوردی و درگیری نظامی و امنیتی با دیگرانی در حد و اندازۀ اینان باشند.
در نقطۀ مقابل نیز بعید است شما بتوانید صاحب عقل و اهل تدبیری را بیابید که قائل به کمکرسانی و تقویت سران باندهایی شوند که با تمام توان به دشمنی با مُلک و ملتتان پرداخته، همۀ مراکز علمی، خدماتی و کمکرسانیات را بنا به دستور بالادستیها تعطیل کرده. مسیر آبهای جاری و مسیلهای فصلی و دائمی را عمدا و از سر لجاجت و خباثت روی هموطنان و مرزنشینانت مسدود کرده و بهرغم همۀ هشدارها و انذارها اما هیچگونه اهمیتی به تذکرات بحقّ شما نشان نداده و نمیدهند.
یادمان باشد وقتی از سه اصل بنیادین حکمت، عزّت و مصلحت در رأس سیاست خارجیِ کشور سخن میگوییم، به لزوم نصبالعین قرار دادن آن در تمام اعمال، رفتار و گفتارمان اصرار میورزیم و بِنا هم گذاشتهایم تا حفظ آرمانهای بلند ملت، دولت و حاکمیت را بر هر چیزی مقدم بداریم. بایستی هم به لوازم و شرایط آن تماما پایبند باشیم.
دقیقا به همین علتی که نمیشود شما با اقلیتی قومی و قبیلهای که با شیوهای کاملا قرون وسطایی و در هماهنگی و همپیمانی با سرویسهای امنیتی و اطلاعاتیِ حریفان منطقهای و حرّافان بینالمللیتان روی کار آمده، هیچگونه نرمش و گذشتی در امر حکومتداری و رعایت حقوق ارضی و حقابۀ قراردادی نشان نداده و زمینۀ فرار و حضور بیش از ۱۰ میلیون اتباعش را با غصب اموال و املاک آنان فراهم نموده و..، مرتب مورد تقویت و حمایت قرار داده و علاوه بر از دست دادن نفوذ تاریخی، همچنین خود و مردمت را در مظّان اتهام قرار دهی و آنوقت انتظار هم داشته باشی با سفرهای پی در پیِ وزیر خارجه و یا اعزام سفیر، امیر و سایر وزرای کابینه، عزت و احترامی را کسب نمایی.
نکته: ارتباطگیری و رفت و آمد با ملتهای دور و نزدیک امری طبیعی تلقی گردیده و بدیهی است انجام گفتگوی سازنده حتی با سرانی همچون حاکمان طالبان که با زور «فشنگ» و ضربِ «تفنگ» موفق به تشکیل دولت رسمیت نیافته شدهاند نیز امر کعمولیست. البته بهشرطی که فائدهای در پی داشتهباشد و موجب حل مشکلات از پیش مشخص شدهای گردد.
|| امانالله دهقان فرد