فاش نیوز - شاید اگر الان حسن آقای یزدانی مدال طلای بلگراد را گرفته بود، صفحه های مجازآباد پر می شد از تبریکات فراوان، ما که مخلص آقای یزدانی عزیز هستیم، ارادت و اشتیاق مان به ایشان قدیمی است، اما از پارسال که پای کامران قاسم پور به میادین کشتی جهانی باز شد، چالاکی، شجاعت، اعتماد به نفس، تکنیک، اخلاق و هر آنچه از این ویژگی های فردی و شخصیتی که هست در اطوار و رفتار و حرکات ورزشی اش نمایان و مشهود بود.

 وقتی پارسال یک به یک، پشت کشتی‌گیران نام‌آور جهان را به خاک می نشاند، معلوم بود که قرار است نمایش ماندگارتری را از او در دایره طلایی شاهد باشیم.

 حالا اما در این تورنمنت نیز، همان گونه دلاورانه ظاهر شد. البته در این کشتی آخر علیرغم ضربه هایی که کشتی‌گیر آمریکایی به سر و روی او زد، با سری خونین و بانداژ شده، غیرتمندانه مدال طلا را از آن کشور کرد تا دل ملتی را شاد کند. دمت گرم و سرت خوش باد، چِش دارِ مَردی...

یک بار دیگر فیلم پیروزی را نگاه کنید، صدای جوانمردی و شجاعت را از چشم های کامران می‌شنوید. برای پهلوانی و قهرمانی و اخلاق‌مداری اش، کلاه از سر بر می داریم.

به نظرم کامران هم می تواند از آن جوان‌هایی باشد که دل ملت ما را بِبَرد. یک بار دیگر این جمله را با هم مرور کنیم، یعنی این جوان ها می توانند آقا تختی های نسل ما شوند؟

| رضا شاعری