شنبه 19 دي 1394 , 09:40




مثنوی «مسیحای دمشق»
ظهورانۀِ «مسیحای دمشق» تقدیم به سردار فاتح دلها، سردار عشق، حاج قاسم سلیمانی و تمامی مدافعان حرم علوی
بـِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن
ظهورانۀِ «مسیحای دمشق» تقدیم به سردار فاتح دلها، سردار عشق، حاج قاسم سلیمانی و تمامی مدافعان حرم علوی
دل میزند در سینه پَر
از یار میآید خَبَر
آید عزیزی از سفر
گُمگشتۀِ چشمانِ تر
زهرا تباری اهلِ دَرد
در شهرِ غمها کوچهگرد
گُمگشتۀِ قومِ ولا
دلها به داغش مُبتلا
آن منتقم بر کربلا
میآید از راهِ عَلا
لبریزِ گُل، باغِ بلور
بلبل تَرنُم سازِ شور
یاس و عقاقی، نسترن
بنشسته بر زُلفِ چمن
آید خرامان تا سَحَر
شمسی زند سَر چون قمر
آشفتهتر گیسویِ عشق
بگرفته عالم، بویِ عشق
هفتآسمان، لبریزِ شور
خون میزند سَر از تنور
بر مُلکِ شب، تازیده نور
هر ذره میگوید، «ظُهور»
فصلِ رسیدن میرسد
هنگامِ چیدن میرسد
شب، کاروانی در عبور
بویِ ظهور آید زِ دور
آنسوتر از پَرچینِ عشق
در خاکِ خونینِ دمشق
سَروِ صنوبر زادهای
دل بر شهادت دادهای
ماهِ علمدارِ حَرَم
بگرفته بر دوشَش علم
در سایه، سردارِ شکوه
در استواری هم چو کوه
عاشقترین مَردِ زمین
در وادیِ عینُالیقین
منصورِ سَر بردارِ حق
آورده باطل را زَهَق
اویی که داند سِرِّ یار
شیداترین چشمانتظار
سردارِ شهرآشوبِ حق
بنهاده جان را در طَبَق
تا سر زِ عشقِ فاطمه
بر دار سازد خاتمه
بگرفته بر دوشَش علم
پیرانهسَر، ماهِ حرم
آن قاسمِ گنجِ شُهود
ماهِ سلیمانی وُجود
آن ساقیِ بزم بلا
پیمانه نوشِ کربلا
بگرفته در کف ذوالفقار
آن فاتحِ حیدر وقار
تا فتحِ خیبرها کند
تا کربلا بر پا کند
از صَعده، صَنعا تا دمشق
پیچیده عطرِ نابِ عشق
هر او که داند سِرِّ غیب
قاسم سلیمانی، شُعِیب
ای سِیفُ الاسلامِ ولی
ای اَشتَرِ سید علی
ماهِ سُلیمانی مَقام
سردارِ دلها، السَّلام
قاسم، مسیحایِ دمشق
از ما سلامت پیرِ عشق
سیمرغِ قافِ عشقِ ما
آیینۀِ حیدر نَما
جانِ هزاران همچو ما
باشد فدایت، ای هُما
سید علی را اهلِ درد
جانم فدایت شیعه مرد
جانها بلاگردانِ تو
جانِ علیُّ و جانِ تو
ای مردِ میدانهایِ مین
ای آسمانی بر زمین
بر عشق بَس تَن میدهی
تو بویِ رَفتن میدهی
بس زنده تو جان میدهی
بویِ شهیدان میدهی
بَس دل زِ عشق آکندهای
تو خود شهید زندهای
دلدادۀِ دلتنگِ یار
ای بر شهادت بیقرار
ای عاشقِ بیسرزمین
ای شیعه را شورآفرین
دانم که در تابوتَبی
آوارۀِ روز و شبی
تا سویِ یاران پَرکِشی
جامِ شهادت سَرکشی
ای در صفِ خوبان نَخُست
دانم شهادت حقِ توست
اما مَنِه تنها ولی
دلخون مَکُن سید علی
دلتنگِ یاران از فراق
ای مُنجیِ شام و عراق
قاسم به قرآنت قسم
بر مرگِ یارانت قسم
خونِ شهیدانت قسم
خوبا، تو را جانت قسم
کمتر نمَا قصدِ خطر
ای عاشقِ شوریده سر
با ما بمانی تا سَحَر
تا یوسف آید از سفر
یارِ خراسانی بمان
در فتنۀِ آخر زمان
تا سر زند صبح ظهور
پایان رسد این راهِ دور
ای جمعۀِ دلواپَسی
آدینههای بیکَسی
کِی میشوید آخر تمام
ای گریههایِ مُستدام
به امید ظهور حضرت یار ...
سحرگاه جمعه 11 دیماه 1394
نذر سلامتی سردار لشکر عشق حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش و تعجیل در ظهور آقا امام زمان 14 مرتبه صلوات



