اى «ناظرى»، شهید حرم در وطن شدى

رفتى غروب و یاد تو از دل نمی‌رود
کشتى به خون نشسته به ساحل نمی‌رود
هر لحظه در فراق تو، دریا سروده است:
اندوه بى کران تو از دل نمی‌رود
در محمل تمام غزل‌های عاشقى
این ناقه در مسیر تو در گل نمی‌رود
در دجله جنون تو، مأوا گرفته است
دیگر فرات سمت مقابل نمی‌رود
اى «ناظرى»، شهید حرم در وطن شدى
آن کس که نیست عارف واصل، نمی‌رود!
ای آن که بربلند تماشا نشسته ای
این دور، یک نفس سوی باطل نمی‌رود
برعرش واشده است تمام دریچه‌ها
جز راه عشق، راه به منزل نمی‌رود