زندگی در تضاد با تقدیر!

فاش نیوز - غمگین‌ترین طلوع و غمبارترین غروب در حال رقم خوردن است....

یا سیدی
، یا ایها الجمیل
والقتیل، والغریب....

تا فلق ساعتی بیش نمانده است،
خوابم نمی‌گیرد
دلم گرفته
نگاهم خسته، اما امیدوار
پر از پیروزی خونینم...
آسمان هم اشک می‌ریزد ‌و
بادها تمام یادها را به کوچه‌های بی‌مسافر خواهند برد
و من؛
آخرین سوار بی‌مرکب پاپتی
پا در راه بی‌پایان خواهم گذاشت...
تا صبح می‌سرایم
تا خورشید در نبرد خونینش با شب از گودال نبرد بیرون بیاید...

زندگی در تضاد با تقدیر

چند وقتی است که می‌خواهم برای یادبود او مطلبی بنویسم؛ هر چه در خلوت اندیشه‌هایم تامل کردم و هر چه بر کاغذ آوردم موفق نشدم چیز خاص و دندانگیری بنویسم، اساسا توانش را نداشتم و یا بهتر بگویم واژه‌ها در کنار هم جفت نمیشدند.

واقعش را بخواهید در آن ته‌مایه‌های قلبم فکر میکنم خواب هستم و  هنوز در میانه کوچه‌باغ‌های ناامیدی، آرزو دارم شهادتش راست نباشد؛ هنوز باور نمی‌کنم که فردا مراسم تدفین اوست.

هر چه بر کاغذ می‌نوشتم، نتوانستم برازنده‌ی صداقت آن لبخند گرم و ادبیات حماسی‌ات باشم. باورم نمی‌شود که فردا، در مراسم تدفین تو، جهان ما بدون حضور تو به ادامه راه خواهد رفت.

در ذهنم همیشه تصویر پیروزی قدس با حضور او نقش بسته بود؛ تصویری که از نغمه‌های آزادی و شور زندگی سرشار بود. از همان روزهای کودکی، زمانی که با صدایی پرشور می‌گفت: «خانه اسرائیل از خانه عنکبوت سست‌تر است»، شجاعت و مبارزه را دریافتم. او نماد روح اقتدار و ایمان در برابر دژخیم شیطانی بود.

او سید مقاومت بود. در هر نگاه و هر لبخندش، شعله‌ای از آگاهی و امید افروخت در زمانه‌ خاموشی و غفلت و روزمرگی؛ و نماد ایستادگی بود در زمان وادادگی و ابتذال!  او، در میان سکوت‌های خفته، صدایی بلند و تابناک از ایمان به پیروزی و عدالت بود.

 اما حیف که تقدیر، با دست‌های نامرئی‌اش، مسیر ما را به گونه‌ای دیگر رقم زد؛ نمی‌خواهم اصلاً به این فکر کنم که شاید اگر شرایط متفاوت می‌شد و یا گونه‌ای دیگر عمل می‌کردیم امروز تو همچنان در میانه مقاومت در میان ما می‌درخشیدی.

یاد او همچون چراغی است در شب‌های بی‌پایان، یاد مردی که حتی در آخرین لحظات نیز به ما آموخت که روح مبارزه، ماندگارتر از هر تقدیری است و هرگز خاموش نخواهد شد.

فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛

|| رسول لطفی