چهارشنبه 08 آذر 1402 , 10:15




گفتوگو با جانباز "مهدی بساوند"(بخش سوم و پایانی)
زندگی را ورزش و ورزش را زندگی کرده ام!
با وضعیت جانبازیام و قطع پا، غواصی میکنم، چتربازی میکنم، اسکی میکنم، کوهنوردی میکنم، موتورسواری سنگین...
فاش نیوز - در بخش نخست گفتوگوی با جانباز "مهدی بساوند" به دوران کودکی، کار و خدمت مقدس سربازی و همچنین مجروحیت وی پرداختیم؛ در بخش دوم، گذری بر دوران پس از مجروحیت و همچنین فعالیتهای ورزشیاش داشتیم...
در این بخش که بخش پایانی گفت و گو با این جانباز با نشاط و سرزنده می باشد، به موضوعاتی مانند اثرات ورزش در زندگی جانبازان، زندگی شخصی و خانوادگی مانند ازدواج و تحصیل و ارتباط با مردم و ... پرداخته شده است.
******
فاشنیوز: چگونه با مجموعه فرهنگی ورزشی بقیةالله و دهکده نشاط آشنا شدید؟
- فکر میکنم 6 یا 7 سال پیش بود که من به همراه چندتن از جانبازان نخاعی باشگاه ستارگان ایثار، نظیر جانباز دریاییزاده و حدادی که در آن باشگاه تمرین میکردیم. سالن ورزش دهکده نشاط تازه ساخته شده بود و کم کم بهرهبرداری میشد. قرار بود کلنگ احداث استخر را بزنند. از ما هم دعوت شد که به اینجا بیاییم و اینجا را راهاندازی کنیم. تابستان بود و کارگران که کار میکردند خاک بلند میشد. مسیر طولانی بود و به سختی میآمدیم. زمستان هم زمین یخ میزد و ماشین سر میخورد. سالن امکانات گرمایشی نداشت. تابستان گرم بود و زمستان سرد. دیدم خیلی اذیت میشوم؛ به باشگاه ستارگان ایثار برگشتم. ولی آقای مجید دریاییزاده ماند و اینجا را ساخت. ایشان هم دوست و هم همتیمی بنده هستند. یک دوست خیلی صمیمی که مدت 20 سال در اردوها هماطاقی بودیم.
فاشنیوز: بودن در کنار جانبازان نخاعی چگونه است؟
- جانبازان نخاعی به واقع انسانهایی قوی هستند که قابل قیاس با جانبازان نیستند! فشارها و سختیهایی که جانبازان نخاعی تجربه میکنند قابل تجربه نیست؛ مگر آن که کسی ناچار باشد 4 ساعت ثابت روی صندلی بنشیند! سالیان سال است که ویلچر جای پاهای آنان را گرفته است. زخمهای بستری که خوب شدن آنها ماهها و شاید سالها طول بکشد؛ اما اخلاق و منش آنها واقعا مثالزدنی است. شخصا استاد من هستند. همه فکر میکنند من قوی هستم. اما آنها از من قویتر هستند.
آنچه من در این مدت، بخصوص از زمان آشنایی با دهکدهی نشاط و جانبازان ویلچری دیدم، ما در فیلمهای دفاعمقدس میدیدیم؛ مثلا یک رزمنده کفشهای بقیه را واکس میزد و کسی متوجه نمیشد کار چه کسی است؛ و یا غذا و کمپوت خود را ناشناس به دیگری میداد. من در اینجا از نزدیک این شخصیتها را و از نزدیک این رفتارها را بهعینه میبینم؛ که شاید دوست نداشته باشند نامی از آنان برده شود. دوستانی که در کنارشان واقعا لذت میبرم.
فاشنیوز: از اینکه جانباز هستید چه حسی دارید؟
- حس خوبی دارم. چرا که حس متفاوت بودن دارم؛ اینکه جانباز هستم.
فاشنیوز: برخورد مردم کوچه و بازار نسبت به شمای جانباز چگونه است؟
- در بحث ورزش، باتوجه به سن کمی که دارم فکر میکنند، من معلولیت دارم. اما وقتی متوجه میشوند من جانبازم، از چگونگی جانبازیام میپرسند. در کل مردم جانبازان را دوست دارند و برای آنان ارزش قایلند.
فاشنیوز: با توجه به اینکه شما تنها جانباز اسکی باز کشورمان هستید، عملکرد بنیاد در عرصه ورزش جانبازان، نسبت به رشته کوهنوردی و اسکی چگونه است؟
- اصلا رضایت بخش نیست. متاسفانه بنیادشهید به دنبال تربیت جانباز ورزشکار حرفهای نیست. جانباز وقتی روحیه میگیرد که یک ورزش را به صورت حرفهای دنبال کند.
این را مدنظر داشته باشید که من بالاجبار با چوب شکسته اسکی تمرین کردهام و این خبر را رسانههای فدراسیون جهانی، شبکه آیپیسی و همچنین شبکه خبر هم به صورت خبر و هم تصویری انعکاس داد که متاسفانه هیچ تاثیری نداشت.
تنها هزینه بنیاد، کمک جزیی سردار "یعقوب سلیمانی" رئیس بخش فرهنگی و اردویی در حد کمک هزینه بسیار جزیی خرید یک عینک و کفش بود. در حالی که من تنها ورزشکار پارالمپیکی این رشته هستم و تجهیزات هم اولین حرف این رشته را میزند.
بنیاد کم و بیش برای تمامی رشتههای ورزشی جانبازان قدم برمیدارد اما در ورزش اسکی هیچ کمکی نمیکند و بهانهشان هم این است که در چارت سازمان ورزش آنها لحاظ نشده. درحالی که این ورزش درحال انجام است و با حمایتهای بنیاد، قطعا تعداد بیشتری از جانبازان هم به این ورزش روی میآورند.
فاشنیوز: ورزش چه میزان در سلامت شما تاثیر داشته است و این که در کل چه تاثیری میتواند روی جانبازان و سلامت روح و جسم آنان داشته باشد؟
- اگر جانباز به سمت ورزش سوق داده شود، هزینه خدماتدرمانی هم کاهش مییابد. برای مثال، خود من در مقایسه با قبل، داروهای بسیار کمتری مصرف میکنم.
خوب است بدانید همین اواخر که برای پایش جانبازی به پزشک مراجعه کرده بودم پزشک مربوطه گفت: شما نارسایی قلبی داری، چرا که قلبت خیلی بزرگ است!!! همین که گفتم من سالیان سال است که کوهنوردی میکنم، متوجه موضوع شد و در تایید صحبتهای من گفت: کوهنوردان چون اکسیژن خالصتری تنفس میکنند حجم قلبشان بزرگتر میشود و هم سیستم بدنشان درشتتر و حجیمتر و در ادامه گفت: پروتئین بدن شما بالاست. چطور این ممکن است؟ گفتم، شاید به تغذیه ربط داشته باشد که به آن اهمیت میدهم! گفت: همه ما به تغذیه اهمیت میدهیم. گفتم، شاید علت آن آب باشد. زمانی که به قله میرسم و دم چشمهای مینشینم، از آب طبیعی آن مقداری مینوشم. دکتر گفت: قطعا. شما به مرور زمان خالصترین آب را مصرف کردهای. درست میگفت. من زمانی که به کوه میروم، از آن آب خالص می نوشم؛ گاهی هم دمنوش گیاهی و گاهی هم قهوه دم میکنم.
فاشنیوز: هزینه ورزش اسکی چگونه است؟
- هزینه برای افراد غیرحرفهای و مبتدی صدمیلیون، اما هزینه برای افراد حرفهای سیصد - چهارصد میلیون است. بخصوص برای ما که سفرهای اردویی داریم، خیلی بیشتر از این باید هزینه کنیم؛ در کنار این که مدالی که در اکثر رشتهها گرفته میشود، تیمیست اما مدال رشته من اگر حمایت بشود مدال انفرادی است.
فاشنیوز: در مسابقات اسکی خارج از کشور مدالی هم کسب کردهاید؟
- خیر. فقط رنکینگمان را بالا بردهایم؛ اما به مدال نرسیدهایم؛ چون حمایت نشدهایم. هر سال سیستم مکانیکی جدیدی داخل چوب اسکیها به کار میرود و وسایل و تجهیزات ورزشکاران این رشته تعویض می شود و ارتقاء مییابد. سرعت و سبکی افزایش مییابد. قبلا چوب اسکی 4-5 کیلو بود؛ در حال حاضر به یک یا یکونیم کیلو رسیده است. ما این سیستمها را نداریم و هرچه خریداری میکنیم، سیستم 5-6 سال قبل است.
فاشنیوز: هزینهها را خودتان پرداخت میکنید؟
- بله تا الان تمام هزینهها را خودم پرداخت کردهام یعنی 99درصد را خودم پرداخت کردهام و آن یکدرصد را هم اگر عنوان نمیکنم این است که هزینه تلکابین توچال را فدراسیون اسکی پرداخت میکند که آن هم برای کل جانبازان رایگان است؛ برای من هم همینطور.
فاشنیوز: تیم هم دارید؟
- بله، تیم جانبازان و معلولین. البته افراد تیم، همگی معلول هستند و من جانباز قطععضو پا هستم.
فاشنیوز: پیشنهاد شما به متولیان امروز جانبازان چیست؟
- ورزش اسکی یک ورزش مهیج است که تفریح، هیجان و لذت بالایی دارد. در کنار این که فرهنگسازی کنیم و جانبازان جوان آقا و خانم، بخصوص جانبازان مدافع حرم و مدافعین امنیت که نسبتا سن کمی دارند را به سوی این ورزش سوق بدهیم و جذب کنیم.
فاشنیوز: با توجه به اینکه شما تنها ورزشکار اسکیباز کشورمان هستید، آیا از مقامات کشوری هم به دیدن شما آمدهاند؟
- بعد از گذشت بیست سال از جانبازیام، برای اولین بار به مناسبت هفتهی دفاعمقدس رئیس تربیت بدنی "آجا" به همراه سرهنگ خلبان، عزیزی و ناخدا الیاسی به منزل ما آمدند و با یک لوح تقدیر و یک کارت هدیهی مختصری به دیدنم آمدند که ممنونم. "امیر" قول یک دوچرخه را هم به من دادند که برای ورزش من بسیار ضروری است. حتی به ایشان گفتم آن را به صورت امانی به من بدهید که با آن تمرین کنم؛ چرا که برای من پاهای من ضروری است. اما از بنیاد شهید هیچ مقامی به دیدن من نیامده و حتی تماسی هم نگرفته اند.
فاش نیوز: اگر موافق باشید، کمی به زندگی شخصی شما هم بپردازیم.
- بله، خیلی هم عالی. سال 1385 ازدواج کردم. ازدواج من با همسرم اینگونه رقم خورد که یک بار که من برای مرخصی از بیرجند به تهران میآمدم، ایشان هم آن زمان دانشجو بودند؛ که در مسیر با هم آشنا شدیم. این را هم عنوان کنم که زمان مجروحیتم همسرم که آن زمان دانشجو بود، تنها کسی بود که یاری کرد تا توانستم دوران نقاهت را سپری کنم.
زمانی که روی ویلچر بودم، به خواستگاری ایشان رفتم،. پدرشان راضی نبودند؛ اما همسرم با علاقهای که به بنده داشت، بالاخره رضایت خانوادهاش را گرفت و ازدواج کردیم. به جرأت میتوانم بگویم تنها کسی است که در سختیها کنارم بوده. یکی از جذابیتهای زندگی ام، به دنیا آمدن پسرم "سامی" بود که او هم به زودی 11ساله میشود. یک تکواندوکار حرفهای که علاقه به ورزش اسکی در او هم وجود دارد و گاهی با هم اسکی میکنیم.
فاشنیوز: چه خوب. بیشتر زمان اوقات فراغت خود را چگونه سپری میکنید؟
- ورزش، مطالعه، دیدن فیلم، بخصوص مستندهای حیات وحش. در حال حاضر دیوان مولانا را در دست مطالعه دارم.
فاشنیوز: پس اهل مطالعه هم هستید؟
- بله بسیار.
فاشنیوز: بیشتر چه موضوعاتی را دنبال میکنید؟
- کتابهای پزشکی با موضوعات آناتومی بدن و فیزیولوژی را مطالعه میکنم؛ ولی علاقهام به کتابهای تاریخی درجه اول است و نویسنده مورد علاقهام هم "ذبیحالله منصوری" است.
فاشنیوز: در چه رشتهای تحصیل کردهاید؟
- معماری. البته در مقطع فوق دیپلم.
فاشنیوز: چرا تحصیل را ادامه ندادید؟
- شرایط آن هنوز پیش نیامده شاید هم یک روزی ادامه دادم.
فاشنیوز: برای آینده برنامه خاصی هم دارید؟
- چون ورزشکار خوبی بودم، علاقهمندم در آینده مربی خوبی باشم؛ با تعدادی افراد خاص که مدالآور باشند تا من هم از پیشرفت آنها بیشتر از خودشان لذت ببرم. در واقع به دیگران کمک کنم تا به جایگاهی که دوست دارند، برسند.
فاشنیوز: این موفقیتها را مدیون چه کسی و یا چه چیزی میدانید؟
- فکر نمیکنم مدیون کسی و یا چیزی باشم. فکر میکنم مدیون خودم هستم. مدیون لحظهلحظه سختیهایی که در زندگی کشیدهام. اینطور نبوده که چیزی را به راحتی به دست آورده باشم. خواستم و توانستم. با وضعیت جانبازیام و قطع پا، غواصی میکنم، چتربازی میکنم، اسکی میکنم، کوهنوردی میکنم، موتورسواری سنگین انجام میدهم. اینها نتیجه تلاش خودم است.
فاشنیوز: سخن پایانیتان را هم میشنویم؟
- از مسولان کشورمان تقاضا دارم جانبازان را "ببینند"! و این که من فرزند جنگم. موشکباران تهران و شهرهای دیگر را دیدهام. هنوز صدای آژیر خطر در گوشم هست. ما جزو این دههها هستیم؛ حال قسمت شد ما هم جانباز شویم. البته قطرهای هستم در میان دریای جانبازان که ارزششان از "مهدی پساوند"خیلی بیشتر است. دلیل آن هم این که اگر امروز کشورمان سربلند و استوار است، مدیون ایثار جانبازان و شهداست.
|| گفتوگو از صنوبر محمدی



