25 تير 1404 / ۲۰ محرم ۱۴۴۷
شناسه خبر : 111453
یکشنبه 03 تير 1403 , 12:05
یکشنبه 03 تير 1403 , 12:05
پیامدهای خسارت‌بار مذاکره مجدد با آمریکا
ابراهیم کارخانه‌ای
چرا جنگ شد؟
سپهر خلجی
سازماندهی اتباع، راهبرد هم‌زیستی و توسعه
ابراهیم شعبانلو
درسی که هنوز نگرفته‌ایم(بخش دوم و پایانی)
رضا علامه‌زاده
تغییر پارادایم یا پارادایم تغییر
محمدکاظم انبارلویی
بیانیه است یا دیکته اسرائیل و آمریکا؟!
حسین شریعتمداری
صلابت شیرزنان زینبی در قاب تلویزیون
مریم عرفانیان
بازخوانی جهان‌بینی تمدنی از کربلا تا امروز
فاطمه کاوند
از «صبر استراتژیک» تا «ابهام استراتژیک»
حسن رشوند
مکانیسم ماشه کاغذپاره است فریب نخورید!
حسین شریعتمداری
پله‌پله تا روشنایی حضور
سیده‌زهرا صدر
یار خوب تمام ماجراست!
بتول شایسته
وقـت ملاقـات
ابوالقاسم محمدزاده
از کودکان در جنگ چه‌خبر؟
نادیا درخشان‌فرد
نامه‌ای از ایران به غزه
نیره قدیری
به رهبرم بگویید ابوالفضل شما را خیلی دوست داشت
قلمدار مهاجر
رئیس جمهور از ۳ کار بپرهیزد
فاش نیوز - رئیس جمهور جدید ای‌کاش از این ۳ کار پرهیز کند و این کارها و امور مشابه را انجام ندهد.
بگذارید با یک خاطره شروع کنم. کسی می‌گفت که در یکی از مأموریت‌های خارجی در تیم همراهان وزیر بودم. لیست همراهان وزیر در آن سفر کاملاً معلوم بود. می‌گفت دیدم که یکی از معاونین وزیر که در لیست نبود هم سر و کله‌اش پیدا شد؛ ساعت ۲ شب پرواز از فرودگاه امام! نشسته بودیم در پاویون. تشریفات اداری انجام شد. همه رفتیم به سمت هواپیما. آن معاون ماند.برایم جای تعجب شد. از وزیر پرسیدم که چرا فلانی نیامد.گفت که پروتکل است که وقتی وزیر، کشور را ترک می‌کند، یکی از معاونین می‌آید تا آخرین دقایق نزد وزیر باقی می‌ماند، تا آخرین نکات و هماهنگی را انجام دهد تا زمانی‌که وزیر در ایران نیست، بر اساس آخرین نکات همه چیز تدبیر شود.
واقعاً چه پروتکلی! در جهانی که شما در حین سفر و در اوج آسمان هم به اینترنت دسترسی داری! اصلاً چه نیازی هست که یک معاون وزیر را نیمه‌شب به فرودگاه خارج از شهر بکشانی و او فردا خمار و خواب‌آلوده در مورد مهم‌ترین مقتضیات حوزه‌ی کاری خودش تصمیم‌گیری کند؟
با خودم فکر کردم که این پروتکل از اول نادرست نبود. هیچ پروتکلی نادرست نیست. ما آدم‌ها هستیم که نادان هستیم. پروتکل‌ها زمانی که به وجود می‌آیند، بر اساس تجربه و خرد جمعی و تاریخی به این نتیجه می‌رسیم که این کار لازم است. در لحظه‌ی تولد دلیل منطقی دارند، اما در گذر زمان که شرایط متفاوت می‌شود دیگر به آن پروتکل نیاز نیست ولی ما آن را حفظ می‌کنیم!
این خاطره را بهانه می‌کنم و به رئیس جمهور جدید چند پیشنهاد ساده می‌دهم:
۱) سخنرانی نکنید!
ما از رئیس جمهور هیچ انتظاری نداریم که سخنرانی کند. اصلاً چه نیازی هست که شما در روز کارگر، کارمند، معلم، روز قوه قضائیه و صدها روز دیگر سخنرانی کنید. به سخنرانی هفته‌ی دولت و نوروز و گزارش‌دهی فصلی کفایت کنید. اصلاً چه نیازی هست که شما در رخدادهای مختلف سخنرانی کنید. هر سخنرانی شما میلیاردها تومان برای ما آب می‌خورد. اصلاً اصلاً مبالغه نمی‌کنم: هزینه‌های انتظامی و امنیتی (چک و خنثی)، هزینه‌ی فرصت مدیرانی که جهت ادب باید از دستگاه‌های خود بیایند و منظم بنشینند و به حرف‌های نه چندان کلیدی شما گوش کنند. هزینه‌ی استهلاک جاده و ماشین‌های دولتی، هزینه‌ی تیم اداری تجهیز فضا و ....
ما از رئیس جمهور انتظار داریم پشت میزش بنشیند، تمرکز کند و چند تصمیم مهم بگیرد. همین! ما به سخنران نیاز نداریم! کشور ما نیازمند تصمیمات خردمندانه، جسورانه و حاصل اجماع است. شما باید تصمیم بگیرید. سخنرانی را به دیگران واگذار کنید.
۲) پروتکل‌های بی‌فایده‌ی تشریفاتی را ادامه ندهید!
مثلاً همه فکر می‌کنند که رئیس جمهور وقتی می‌رود یک استانی،باید تیم استاندار، امام جمعه و نمایندگان مجلس باید به استقبال بیایند. یک دختر کوچک زیبا را هم هماهنگ می‌کنند که برای شما شعر بخواند. پیش خودتان حساب و کتاب کنید که همین تشریفات چه قدر زمان و هزینه از جیب بیت‌المال خرج می‌کند. شجاع باشید و دستور بدهید تمام تشریفات استقبال را حذف کنند. مستقیم تشریف ببرید به جلسه‌ی تصمیم‌گیری و نه سخنرانی.
۳) بیش‌فعال نباشید!
مملکت ما پر از مسأله است. اما قرار نیست یک رئیس جمهور همه‌ی مسائل را حل کند. رئیس جمهور باید حداکثر ۵ مساله اصلی را از هزاران مساله انتخاب کند و آن را حل کند. اینکه شما راجع به همه چیز صحبت می‌کنید. راجع به همه چیز جلسه می‌گذارید. راجع به همه چیز اظهارنظر می‌کنید. راجع به همه چیز تصمیم می‌گیرید نشانه آن است که اولویت و ضداولویت (نااولویت) ندارید. مدیری که توانایی تشخیص اولویت‌ها را از مسایل فرعی‌تر و کم‌اهمیت ندارد، اولین شرط مدیریت و عقلانیت را نقض کرده است. می‌دانم که تحت فشار هستید که راجع به همه چیز واکنش نشان دهید ولی اگر در این مسیر بیفتید این راه انتها ندارد!
تجویز راهبردی پایانی:
خلاصه می‌کنم؛ سخنرانی نکنید، تصمیم گیری کنید. کورکورانه پروتکل‌های باقی مانده از ادوار قبلی را تکرار نکنید. جسارت داشته باشید و پروتکل‌های بی‌فایده، تشریفاتی و هزینه زا را کنار بگذارید. شجاعت داشته باشید و مسائل فرعی را در پای مسائل اصلی قربانی کنید و تمرکز کنید روی اولویت‌های سرنوشت‌ساز و توسعه آفرین.
والسلام علی من اتبع الهدی
برداشت از فضای رسانه‌ای و تلخیص: محمدرضا سابقی
نظری بگذارید
اولین محرم آسایشگاه اصفهان
جانباز کاوسی
پیغامی محرمانه به آقاسید‌علی خامنه‌ای جوان!
حمید سبزواری
خاطره‌ای از عزاداری ماه محرم جانبازان در آسایشگاه
رمضانعلی کاوسی
محمدمهدی ایرانمنش سرباز کوچک حاج قاسم
راوی خواهران شهید
دلی بزرگ و اراده‌ای استوار در راه وطن
سید محمد مشکوهًْ‌الممالک
زندگی جاریست!
جعفری از اهواز
خلاصه می‌کنم؛ سخنرانی نکنید، تصمیم گیری کنید. کورکورانه پروتکل‌های باقی مانده از ادوار قبلی را تکرار نکنید. جسارت داشته باشید و پروتکل‌های بی‌فایده، تشریفاتی و هزینه زا را کنار بگذارید. شجاعت داشته باشید و مسائل فرعی را در پای مسائل اصلی قربانی کنید و تمرکز کنید روی اولویت‌های سرنوشت‌ساز و توسعه آفرین کشور عزیزمان ایران بزرگ