شنبه 17 شهريور 1403 , 15:00
وصیت نامه عارف هفده ساله گیلانی
شهید رضا حق شناس، عارف ۱۷ ساله لشگر ۲۵ کربلا در وصیت نامه اش با ترسیم وجه زیبایی از عشق می‌نویسد:
خدایا، خواب بودم، بیدارم کردی. مریض بودم، شفایم دادی.
رضا بودم، رضایت دادی تا به معشوق برسم.
در دام نفسانیات اسیر بودم، آزادم کردی
و در آخر تشنه ای بودم در کویر و در جستجوی آب می گشتم، مرا به آب رساندی و سیرابم کردی.
معبودا، معشوقا، قسم به عشق، همان عشقی که عاشقان مجنونند و عاقلان در خون
قسم به عشقی که همه ما را به معشوق می رساند و همان عشقی که رسول الله را به عرش می رساند.
همان عشقی که مولایم علی (ع) در نماز مثل بید می لرزید و روح از بدنش خارج و اشک از گونه هایش سرازیر می‌شد
همان عشقی که فاطمه (سلام الله علیها) در سن 18 سالگی عاشق معبود می شود و مظلومانه به دیار رب می رود.
خدایا چه طور شکرگزارت نباشم در صورتی که امانت خود را به قیمت والایی می خری و بالاترین درجه که همان شهادت است، شامل حال آنان که در راه تو جهاد کردند، می کنی
پدرم! می دانم که می خواستی دامادم کنی، ولی بدان عروس من شهادت و تیری که بر قلبم می خورد، عقد ما را می خواند و خانه نو را در قبر کوچکم انتخاب کردم تا به مردم بشناسانم که پدرم این چنین پسری را داماد کرده و پسرش عاشق یکی از بهترین عروس های دنیا را که همان شهادت است، شده است.
«رضا حق‌شناس» در ۱۹ مهر ۱۳۴۹ همزمان با ولادت امام رضا(ع) در روستای «ماشک» از توابع شهرستان «آستانه اشرفیه» چشم به جهان گشود و در ۳۱ خرداد ۱۳۶۶ در روز شهادت امام رضا(ع) در عملیات نصر ۴ در منطقه ماووت عراق به شهادت رسید و پیکر پاک این شهید در روستای ماشک در امامزاده آقا سید احمد یمنی به خاک سپرده شد.
