به یاد قرارگاه دل‌های بی‌قرار!

فاش نیوز - با سلام و عرض ارادت خدمت همه پیشکسوتان و دلاورمردان عرصه جهاد و شهادت. هفته دفاع مقدس گرامی باد.
یاد جبهه بخیر که دانشگاه خودسازی بود و کنکورش صداقت و اخلاص و متون آن را انتشارات شهادت در کربلا با مرکب خون به چاپ می‌رساند.
یاد موقعیت‌هایی‌ بخیر که کسی به فکر موقعیت نبود و قرارگاههایی که دل را بی‌قرار می‌کرد.
یاد سنگر بخیر که به غار ثور می‌ماند و ایستگاه صلواتی که محل استراحت ملائک بود.
یاد جاده بخیر که ترجمه صراط‌المستقیم بود‌ و به تفکر چپ و راست مهر باطل شد می‌زد.
یاد معبر بخیر که به پل صراط می‌ماند و به سنگر کمین که فاصله بین دنیا و آخرت بود.
یاد آبادان بخیر که به آبادی دل می‌پرداخت؛ خرمشهر که خرم به خون شهیدان شد؛ بستان که مزرعه عشق بود و سوسنگرد که با لاله و سوسن انس گرفت.
یاد هویزه بخیر که حسین علم‌الهدی را تربیت کرد؛ دهلران که مردمان ساده‌ای داشت؛ موسیان که قوم موسی را به مسخره گرفت؛ مهران که بوی مهربانی می‌داد؛ کله‌قندی که مرگ در آن از عسل شیرین‌تر بود؛ قلاویزان که نردبان عروج بود و مجنون که داستان لیلی را بهتر بازگو می‌کرد.
یاد هورالعظیم بخیر که عظمت اسلام را به نمایش گذاشت؛ کارون که بارها به رنگ خون درآمد و اروند که روند جنگ را تغییر داد.
یاد فاو بخیر که کلاس وفاداری بود، دریاچه نمک که دل را به شور می‌انداخت و کانال ماهی که به زیبایی آکواریوم ‌پایان داد.
یاد شلمچه بخیر که تکرار اُحُد و عاشورا بود و طلایه که ارزش طلا را شکست.
یاد کلاه آهنی بخیر که نگهبان سجده‌گاه ملائک بود؛ چفیه که سجاده عبادت بود وپلاک که شماره پرواز را نشان می‌داد.
یاد لباس‌هایی بخیر که هیچ درجه‌ای نداشت، لباس‌هایی که ساده و بی‌اتو بودند
پوتین‌هایی که بدون واکس بودن و هیچگاه بر پدال بنز و پورشه و لامبورگینی قرار نگرفتند.
یاد آفتاب جبهه بخیر که به گرمی می‌تابید و ماهش که شرمنده ماههای زمینی بود و ستارگانش که به ستاره‌های زمینی چشمک می‌زد و عطرش که بوی باروت می‌داد.
یاد گلوله‌هایی بخیر که قاصد وصال بودند و ترکش‌هایی که امر به معروف می‌کردند.
یاد گونه‌هایی بخیر که بر آن اشک استغفار می‌غلتید و محاسنی که بر آن غبار تبرک می‌نشست، دعای کمیلی که پایانش پاکی بود و قنوتی که در آن توفیق شهادت طلب می‌شد.
یاد جهان‌آرا بخیر که به آرایش جهان پرداخت؛ نامجو که به دنبال نام و نشان نبود؛ کلاهدوز که از نمد انقلاب کلاهی برای خود نساخت؛ چمران که معلم اخلاق بود؛ زین‌الدین که زینت دین بود؛ باکری که مجسمه اخلاق بود؛ خرازی که بجز با خدا معامله نمی‌کرد؛ آبشناسان که کسی او را نشناخت‌ و صیاد که دل‌ها‌ را شکار می‌کرد.
یاد پیکرهایی که هیچگاه برنگشت؛ یاد مادرانی بخیر که بی‌صدا می‌گریستند و بچه‌هایی که هیچ‌گاه پدرانشان را ندیدند.
یاد لبخندهایی بخیر که قهقهه شهادت بود؛ دستانی که به عباس اقتدا کردند و پاهایی که زودتر به بهشت پیوستند.
ما ماندیم و ما؛ ما ماندیم و درد فراق یاران؛ ما ماندیم‌ و بار مسئولیت؛ ما ماندیم و شرمندگی.
هفته دفاع مقدس را با یاد شهیدان و ایثارگران و همرزمانمان گرامی بداریم.

التماس دعا.