سه شنبه 14 اسفند 1403 , 12:00




مرحبا مسعودخان!
فاش نیوز - با نام و یاد خدا؛ رئیس جمهور محترم ، روز گذشته با بیان ترجیح نظر رهبر انقلاب در واقع نکته ای بسیار بسیار مهم در ساختار سیاسی ایران همواره سرافراز را به هر سیاست پژوه آزاد اندیش یادآوری کرد.
آن نکته عبارت از این میباشد که "خامنهای خمینی دیگر است"!
پرتو افکنی بر این نکته و قابلیت تبیینی بینظیری که برای تحلیل رویدادها در کلان روال اکنونیت جامعه فراهم میکند قادر است یک موضوع مورد غفلت واقع شده از مبانی اندیشۀ سیاسی در اسلام و ایران را نیز پدیدار کند.
پرواضح است که در فرایند تحمیل ارادۀ ملت بزرگ ایران بر تاریخ و سرنگونی حکومت ناروای طاغوت، نوید ساختاری از دولت در راستای مذهب و جامعهای سرشار از جاذبه و عاطفۀ شدید دینی داده شد.
در این چشمانداز نظامی شکل میگرفت که با بسیاری از آرمانهای والای ایرانیان همخوانی داشته یاشد.
القصه؛ دست خدا از آستین ملت ایران بیرون آمد و آیۀ 11 سورۀ شریفۀ رعد ("إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ ") تأویل و تفسیر و معنا شد.
چنان که ارسطو نگاشته:
آن که در امر نیکی برتری داشته باشد، از احترامی بیشتر بهره میبرد. در حقیقت باید تنها مردِ خوب "مورد احترام قرار گیرد".(1)»
به تعبیر پروفسور رمضانی، "عملکرد کلی آیت الله خمینی[ره] به عنوان رهبر مخالفان اسلامی رژیم شاه و بلند پایه ترین رهبر ایران، روشن می سازد که رهبری وی آمیزۀ پیچیدهای از آرمانگرایی تا واقعگرایی است؛ آمیزهای که درک آن برای غربیان دشوار است. او با ایفای نقش متوازن کننده، منافع کشور را در نظر دارد ... (2)»
بهراستی که مسعودخان دستمریزاد!
شما با اعلام صریح برتری نظر فقیه والامقام شیعه و حکیم حاکم، تحلیلگران سیاسی در آنور آب را دچار سرگیجه ساختید. احسنت!
کمتر رئیس جمهوری در ایران عزیز بعد از ارتحال آن قدیس پیر، اینگونه به جایگاه رهبری، که خود سیاحتگر معنا و مسافر جهان و تجسم دوران است، اشاره کرده بود.
مأخذ:
1. طباطبایی؛ اندیشه ی سیاسی در ایران
(گفتمان در مبانی نظری انحطاط ایران)
2. رمضانی؛ چارچوبی تحلیلی برای بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی
|| دکتر سیدمهدی حسینی



