پنجشنبه 23 اسفند 1403 , 11:22




چرا نشانهای ایثارگران هنوز اعطا نشده است؟!
ماده ۶ آییننامه تأکید دارد که نشانها باید بهتدریج و بر اساس اولویتهای تعیینشده اعطا شوند، اما هیچ توضیحی درباره نحوه تعیین این اولویتها ارائه نشده است....
فاش نیوز - بلاتکلیفی و بیمسئولیتی در اجرای ماده ۶۵ و آیین نامه اجرایی آن؛ آییننامهای که خاک میخورد و نشانهای ایثارگری که هنوز اعطا نشده است...
با وجود تصویب و ابلاغ آییننامه اجرایی ماده ۶۵ قانون جامع خدماترسانی به ایثارگران در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۱، هیچ اقدام ملموسی برای اجرای آن انجام نشده و به نظر میرسد که در یک وضعیت بلاتکلیفی و بیمسئولیتی مطلق قرار دارد. بررسیها نشان میدهد که این قانون صرفاً روی کاغذ باقی مانده و نهادهای مسئول، از بنیاد شهید گرفته تا ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان برنامه و بودجه، عملاً هیچ ارادهای برای اجرای آن نشان ندادهاند.
۱. غرق شدن در بوروکراسی بیپایان و تعلل عامدانه
مطابق آییننامه، بنیاد شهید و ستاد کل نیروهای مسلح وظیفه داشتند ظرف یک سال از ابلاغ، اسامی مشمولان را احصا و به کارگروه مربوطه ارائه کنند (مواد ۴ و ۵). اما هیچ گزارش شفافی در مورد این روند منتشر نشده است. این تعلل نشاندهنده یک روند فرسایشی و بوروکراسی ناکارآمدی است که به جای اجرای قانون، آن را به مسیری بیانتها هدایت کرده است.
۲. نبود نظارت و ضمانت اجرایی؛ قانونی که اجرا نشد و کسی پاسخگو نیست
یکی از ضعفهای اساسی آییننامه این است که هیچ ضمانت اجرایی و هیچ مجازاتی برای نهادهای مسئول در صورت عدم اجرای قانون در نظر گرفته نشده است. این خلأ باعث شده است که دستگاههای مرتبط بدون دغدغه از عدم اجرا، قانون را نادیده بگیرند یا اجرای آن را به تأخیر بیندازند.
مجلس شورای اسلامی و دیوان محاسبات کشور که باید بر حسن اجرای قوانین نظارت کنند، تاکنون هیچ اقدام مؤثری در این زمینه انجام ندادهاند.
کارگروه نظارتی ماده ۹ نیز هیچ اطلاعیه یا گزارشی درباره نحوه اجرای این قانون منتشر نکرده است، که نشان از بیتفاوتی نهادهای مسئول دارد.
۳. تعلل در تأمین بودجه و بهانههای اقتصادی
طبق ماده ۱۱، سازمان برنامه و بودجه باید اعتبارات لازم برای اجرای این آییننامه را در لوایح بودجه سالانه پیشبینی و تأمین میکرد. اما هیچ گزارش رسمی از تخصیص بودجه به این قانون وجود ندارد. این احتمال وجود دارد که دولت، به بهانه مشکلات اقتصادی، اجرای این قانون را در اولویت پایین قرار داده باشد.
این بیتوجهی به بودجه، نشاندهنده نگاه تشریفاتی به قانون و بیارزش بودن وعدههای دادهشده به ایثارگران است.
۴. برخوردهای سلیقهای و نبود شفافیت در روند اجرا
ماده ۶ آییننامه تأکید دارد که نشانها باید بهتدریج و بر اساس اولویتهای تعیینشده اعطا شوند، اما هیچ توضیحی درباره نحوه تعیین این اولویتها ارائه نشده است.
چه نهادی تصمیم میگیرد که چه کسی اولویت دارد؟
چرا روند اجرای آییننامه کاملاً در سکوت خبری و بدون شفافیت ادامه دارد؟
قانونی که تصویب شد اما هرگز اجرا نشد
اجرای این آییننامه در گرداب بوروکراسی، تعلل عامدانه، عدم تأمین بودجه، نبود نظارت و بیتفاوتی نهادهای مسئول گرفتار شده است. این وضعیت نشاندهنده بیمسئولیتی آشکار و بیاعتنایی به حقوق ایثارگران است، در حالی که تصویب این آییننامه بهعنوان یک اقدام حمایتی مطرح شده بود.
راهکارهای پیشنهادی برای خروج از بلاتکلیفی
- افزایش فشار رسانهای و مطالبهگری عمومی برای شفافسازی روند اجرا از سوی بنیاد شهید، ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان برنامه و بودجه.
- ورود مجلس و کمیسیونهای مرتبط برای بررسی تخلفات اجرایی و استنطاق از مسئولان ذیربط.
- الزام دولت به ارائه گزارش رسمی درباره تأمین بودجه و پیشرفت اجرای آییننامه.
- نظارت دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور بر کوتاهی دستگاههای اجرایی در اجرای این قانون.
اگر این روند ادامه پیدا کند، این آییننامه نیز مانند بسیاری از قوانین دیگر، تنها روی کاغذ باقی خواهد ماند و هیچ دستاوردی برای جامعه ایثارگران نخواهد داشت.
به همین دلیل از اجرای آن طفره میروند!
اعطای هر نشان ، مبلغی به حقوقها اضافه میکند که اینها شانه خالی میکنند!!!
حتی هدیه ایثار جانبازان را هم پرداخت نکرده اند!!! بعد از گذشت 40 سال...!!!!!
و...



