یکشنبه 04 آبان 1404 , 11:45
نقدی بر سکوت مدعیان دینداری در برابر قبحشکنیها
چــــــــــــــــرا حالا همه ساکت شدهاند؟!
فاش نیوز - چند سال پیش، وقتی شهید آیتالله رئیسی رئیسجمهور بود، یک عده از چهرههای مذهبی و فعالهای فرهنگی، خودشان را نمایندهٔ دین و شهدا میدانستند. با صدای بلند از کشف حجاب، بیتوجهی به قانون عفاف و حجاب، و حتی گرانی دلار تا ۵۴ هزار تومن انتقاد میکردند. بعضیها تحصن میکردند، بعضیها جلوی رئیسجمهور میایستادند و مطالبهگری میکردند. حتی در سفر قم، یکی از همین افراد خودش را «نمایندهٔ شهدا» معرفی کرد و با شور و حرارت حرف زد.
اما حالا چی؟
دولت جدید، نهتنها قانون حجاب را کنار گذاشته، بلکه تو مصاحبهها به غربیها اطمینان میدهد که این قانون اجرا نمیشود. قبحشکنی فرهنگی به اوج رسیده، و دلار هم رسیده به ۱۱۷ هزار تومن. ولی همان آدمهایی که قبلاً فریاد میزدند، حالا ساکت شدهاند. نه اعتراضی، نه تحصنی، نه حتی یک پست انتقادی.
این سکوت، فقط یک بیتفاوتی ساده نیست؛ یک تناقض بزرگ است.
اگر آن موقع واقعاً دغدغهشان دین و غیرت بود، چرا حالا که وضع بدتر شده، صداشان درنمیآید؟
اگر اعتراض فقط برای دولت خاصی بود، پس اسمش مطالبهگری دینی نیست؛ اسمش سیاستبازییست.
حتی بعضی علما هم که همیشه دربارهٔ حجاب حرف میزدند، حالا خیلی محتاط شدهاند. فقط یکی دو نفر مثل آیتالله علمالهدی صراحتاً گفتند که عقبنشینی از قانون حجاب یعنی ایستادن مقابل خدا. ولی بقیه چی؟ چرا صدایی از آنان درنمیآید؟ مگر نه اینکه علما باید در هر شرایطی، فارغ از جناحبندیها، صدای حقطلبی باشند؟
از آن طرف، مردم هم سردرگم شدهاند. یک روز گفته میشود حجاب قانون شرع و نظام است، یک روز دیگر رئیسجمهور میگوید «اجبار نداریم». این دوگانگی، اعتماد عمومی را نابود میکند. مردم حق دارند بدانند بالاخره کدام حرف حساب است.
و سؤال مهمتر؛ آنانی که خودشان را نمایندهٔ شهدا و دین میدانستند، الان کجایند؟
چرا وقتی وضع فرهنگی و اقتصادی بدتر شده، دیگر حرفی نمیزنند؟
اگر واقعا دغدغهشان خدا و دین بود، باید حالا بیشتر از قبل فریاد میزدند.
سکوت امروز، نهتنها نشانهٔ بیتفاوتی نیست، بلکه نشانهٔ یک نوع همصدایی پنهان است.
و این برای جامعهای که دنبال صداقت و عدالتطلبیست، خطرناک است، خطرناک!
|| سیدرضا موسوی فاضل
