سخنی با هم‌نفس‌های جبهه‌ای

فاش نیوز - متن ذیل را تقدیم می کنم به همرزمان دلاورم

سلام نفس های من، سلام عشق های من، سلام فرماندهان من، سلام بر رزم دلاورانه تان، سلام بر زخمی که تا نزدیک شهادت همراهی‌تان کرد، سلام بر سینه های خردلی‌تان و سلام بر هم نفسی‌تان با شهدا

چه زیبا آیه‌ی کریمه: « وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ » را با مکاشفه ای در رؤیا عینیت بخشیدید.

همه ما این اعتقاد را داریم که شهدا ناظر هستند. اصلا زیارت قبور مطهرشان توسط ما کار خودشان هست. دعوت کننده خودشان هستند. حال ما گاهی کوتاهی می کنیم، آری! توصیه همه شهدای گرانقدر  ادامه دادن راهشان بود و هست.

اساتید ارجمندم! شاید این دل‌نوشته‌ی حقیر به زعم برخی عزیزان خیلی احساسی نگریسته شود. حق هم با آنان است. به خون پاک شهدا در همین لحظه که این نوشتار را تحریر می‌کنم، اشک را مجال ایستادن نیست. هر چه هم سعی می کنم تا درونم بریزم، نمی توانم. باید جاری شود.

حتی اگر بچه ها یک به یک، سر از متکا بالا کنند و بگویند «باز بابا یا با رفقایش هست و یا در جبهه داره سیر می کنه» و دلداری‌شان فقط اینه که در مقابل هِق هِق صدایم، سکوت پیشه کنند و جرعه ای آب به نوشم دهند و دست بر گردنم و مرا به صبر دعوت کنند. و من غافل از آنم که خود دارند بر اشک های من اشک می ریزند.

سلاطین عشق، عزیزان دُردانه‌ام

بگذار واژه واژه های دل‌نوشته ام در وصف آنچه گفته‌ام را همه به یادگار داشته باشند. دوستان قدردانند و دشمنان حسرت به دل.

در وصف شهدا می گویید سپاس از شما. آنان رفتند و ما را به ادامه راه سفارش کردند. ان شاءالله که بتوانم و بتوانیم رنگ و روی دنیایی را برای رسیدن به آنان تزئین نمایم و نمائیم. دنیای مادی را وسیله ای کنم و کنیم برای آخرت.

« اللهم افتح لنا بالخیر و اجعل عواقب امورنا الی الخیر برحمتک یا ارحم الراحمین» و اما تحمل زخم زبان ها نیز نوعی عشق بازی است برای حقیر. البته برخی از روی ناآگاهی زخم بر دل هایمان می زنند و گاهاً در اندیشه آنند که فریاد مظلومیت بچه های جنگ را خاموش کنند.

بچه‌هایی که فقط هدفشان رضای الهی و موفقیت بر و بچ انقلابی در خدمت به انقلاب است اما این فریاد تا لحظه آخر حیات به حول و قوه الهی ادامه خواهد داشت و دعا کنید حقیقت و مظلومیت و اقتدار هم‌رزمان سرافراز هرگز فراموش نگردد.

با افتخار دستبوس رفقای ارزشی ام هستم.

درود و بدرود

شاگرد کلاس رزم و اخلاق شهدایی تان

|| علیرضا ضابطی از سیستان