قطعنامه یادواره قربانیان ترور و هفته شهید در گفتمان صلح

فاش نیوز - بسم رب الشهدا و الصدقین؛ هفتهٔ شهید، نماد از فداکاری‌ها و مبارزات تاریخی ملت افغانستان در برابر اشغال، تجاوز، استبداد و نقض سیستماتیک حقوق بشر است. این هفته نه تنها یادآور جان‌فشانی‌های قهرمانان ما، به‌ویژه معمار صلح و وحدت پروفیسور شهید استاد ربانی و قهرمات ملی شهید احمدشاه مسعود، و هزاران شهید بزرگوار دیگر بلکه بازتاب مبارزات همه‌جانبه‌ای است که ملت افغانستان برای تحقق عدالت، آزادی و خودمختاری در برابر قدرت‌های استعماری و تمامیت‌خواه به پیش برده است. قتل عام مردم در شمالی بزرگ و بلخ ، ترور استاد برهان الدین ربانی رهبر فقید جمعیت اسلامی و رئیس دولت پیشین افغانستان،  قهرمان ملی افغانستان، شهید احمدشاه مسعود، به شهادت رساندن استاد عبدالعلی مزاری، اقدام وحشیانه و قتل دیپلمات های ایرانی در کنسولگری ایران واقع در مزار شریف و هزاران قتل زنجیره‌ای دیگر،  اقدامی سیاسی و هدفمند برای حذف نیروهای آزادی خواه  و ضد استبداد از صحنهٔ سیاست افغانستان و ایجاد رعب و وحشت در منطقه و جهان بوده است. این جنایت‌ها در راستای یک استراتژی فراگیر صورت گرفته که هدف آن تضعیف و نابودی پایگاه‌های مقاومت و فروپاشی جامعه مدنی بوده است.

از منظر حقوق بین‌الملل و اصول حاکمیت ملت‌ها، پرسشی که باید به آن پاسخ داد این است که جامعه جهانی و کشورهای ذی‌نفع چگونه و با چه توجیه سیاسی طالبان را بر افغانستان حاکم ساختند؟ بر اساس کدام معیارهای قانونی، یک رژیم واپس‌گرای و فاقد مشروعیت سیاسی به‌عنوان نیروی حاکمه بر ملت افغانستان تحمیل شد؟ این اقدام نه تنها نقض آشکار حق تعیین سرنوشت ملت‌ها بوده، بلکه با معیارهای بنیادین حقوق بشر و اصول منشور ملل متحد نیز مغایرت دارد. تأثیرات مخرب این حاکمیت نامشروع بر جامعه افغانستان به‌ویژه در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، آموزشی و اقتصادی غیرقابل انکار است.
در سطح سیاسی، طالبان با سرکوب مخالفان و حذف مشارکت‌های دموکراتیک، فضای سیاسی کشور را به انجماد کشانده است. از نظر اجتماعی، سیاست‌های سرکوبگرایانه و تبعیض آمیز علیه زنان، جوانان و اقلیت‌های مذهبی و قومی، حقوق بنیادین شهروندی را به‌طور گسترده نقض کرده و جامعه را دچار واپاشی کرده است.
درحوزهٔ آموزشی، محدودیت‌های تحمیلی بر آموزش زنان و جوانان، آیندهٔ نسل‌های بعدی را به‌ خطر انداخته و کشور را از مسیر توسعه دور ساخته است. از لحاظ اقتصادی، فساد گسترده، بیکاری فزاینده و ناتوانی در مدیریت منابع ملی، مردم را در چنگال فقر و بحران معیشتی قرار داده است.
در چنین شرایطی، مقاومت به‌عنوان یک استراتژی سیاسی مشروع و مبتنی بر ارزش‌های الهی و انسانی، تنها راه‌حل برای مقابله با استبداد و بازگرداندن مشروعیت و ثبات به افغانستان است. مقاومت در برابر رژیم طالبان نه تنها بر اساس حق طبیعی دفاع مشروع از سوی ملت‌های تحت ستم قابل توجیه است، بلکه مطابق با اصول حقوق بین‌الملل نیز می‌تواند به‌عنوان یک جنبش آزادی‌بخش مشروع شناخته شود. مقاومت  مستمر مردم افغانستان و فلسطین نمونه های برجسته در برابر اشغال، هراس افگنی دولتی، ظلم و بی‌عدالتی، گواهی بر این حقیقت است که تسلیم در برابر استبداد و ظلم در جهان هرگز یک گزینه نبوده و نخواهد بود.
 
ما از کشورهای منطقه، جامعه جهانی و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهیم که به جای تعامل با رژیم طالبان که فاقد مشروعیت قانونی و مردمی است، از حقوق و خواست‌های مشروع ملت افغانستان حمایت کنند. هرگونه تعامل یا حمایت از رژیم طالبان، به‌طور مستقیم منجر به تداوم بحران‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه و تقویت نیروهای تروریستی خواهد شد. در نهایت، از مردم افغانستان، به‌ویژه نخبگان سیاسی، جوانان و زنان دعوت می‌کنیم که با حفظ همبستگی و انسجام ملی، در مسیر مقاومت و بازگشت به حاکمیت مردم‌سالار و مشروع ازطریق تعیین حکومت در خارج و تعیین زمان برای برگزاری انتخابات توسط باشندگان داخلی و دور از وطن بصورت الکترونیکی و بانظارت و حمایت سازمان ملل متحد گام های را بردارند.
 ملت افغانستان  ضمن اینکه از مهمان نوازی جمهوری اسلامی ایران در مدت بیش از پنج دهه از مهاجرین در این کشور پذیرای نموده اظهار تشکر و قدردانی می نماید از دولت و مردم نجیب و شریف ایران تقاضا می نماید که در وضعیت بشدت وخیم، بحرانی و اسفبار مردم افغانستان را از نظر نیندازد  و در فرایند ساماندهی وضعیت مهاجرین و برادران خود در برابر مهاجر ستیزی و اخراج اجباری  سیاست های مبتنی بر موازین اسلامی، بین المللی و بشر دوستانه و بدور از هرگونه خشونت اتخاذ نمایند  ما به آیندهٔ روشن افغانستان و بازگشت عدالت، آزادی و ثبات پایدار امیدواریم و با ایمان به توانایی‌های ملت، مطمئن هستیم که پیروزی از آن مردم افغانستان خواهد بود.

ستاد برگزاری
تاریخ: ۱۴۰۳/۶/۳۰