یکشنبه 01 مهر 1403 , 15:55




یادی از بسیجی شهید فلسطینی در دفاع مقدس
احمد مثل بچههای بسیجی خودمان عاشق بود. گرچه بسیار جوان بود، اما چه روشن دریافته بود که این عشق در جبهههای ما ظهور کرده است. احمد انسی عجیب با امام داشت. ای امام، تو را با خدا چه عهدی بود که...
فاش نیوز - در این روزها که طوفان عملیات «طوفانالاقصی»ی اخیر گروه حماس علیه رژیم صهیونیستی جهان را درنوردیده و نبرد میان گروههای فلسطینی با اشغالگران برای بازپسگیری سرزمین زیتون و نابودی اسرائیل وارد فاز تازهتری شده است، باید از مردی از تبار سرزمین زیتون نام ببریم که به عشق امام خمینی(ره) خود را به جبهههای حق علیه باطل رسانده بود و شهید دفاع مقدس شد.
مسعود شجاعی طباطبایی، یکی از رزمندگان دفاع مقدس درباره این شهید نوشته است: «در میان عکسهایم دلبسته یک عکس از یک بسیجی با نام احمد هستم. فلسطینی بود و به عشق امام (ره) خود را به جبهههای حق علیه باطل رسانده بود، احمد از شیعیان مخلصی بود که سعادت دیدار با او در عملیات نصر ۷ نصیبم شد، فارسی کم میدانست، کلماتی را هم که میدانست در عشق به امام(ره) و افتخار بسیجی بودن در رکاب امام زمان (عج) خلاصه میشد.
مسعود شجاعی طباطبایی در مطلب اخیر وبلاگ "وصیت نامه" نوشت: در میان عکسهایم دلبسته یک عکس از یک بسیجی با نام احمد هستم. فلسطینی بود و به عشق امام، خود را به جبهههای حق علیه باطل رسانده بود، احمد از شیعیان مخلصی بود که سعادت دیدار با او در عملیات نصر هفت نصیبم شد. فارسی کم میدانست. کلماتی را هم که میدانست، در عشق به امام و افتخار بسیجی بودن در رکاب امام زمان خلاصه میشد.
هرگاه از امام صحبت میکرد، دستش بر روی قلبش جای میگرفت و این نشان یک عشق واقعی بین عاشق و معشوق بود. در طول مسیر طولانی که پیاده در دل خاک کردستان عراق به عمق دویست و پنجاه کیلومتر طی کردیم، بارها در کنارش راه رفتم یا نشستم تا از رایحه خوش بودن با یک بسیجی فلسطینی بهره ببرم. یادم است به او میگفتم که من هم آرزو دارم به فلسطین بروم. و چقدر آرزوهایمان به هم نزدیک بود! احمد فلسطین را در آن زمان در جبهههای ما یافته بود و چه زیبا گفته اند: "شرفالمکان بالمکین"، اعتبار مکانها به انسانهایی است که در آن زندگی میکنند و چه زیبا میتوان این دو وادی را در جایگاه عشق به معبود، با هم مقایسه کرد؛ فضاهایی که تنها با شهدا معنا میشوند.
احمد مثل بچههای بسیجی خودمان عاشق بود. گرچه بسیار جوان بود، اما چه روشن دریافته بود که این عشق در جبهههای ما ظهور کرده است. احمد انسی عجیب با امام داشت. ای امام، تو را با خدا چه عهدی بود که از چنین کرامتی برخوردار شدی که عاشقانت از دورترین مکانها به دنبال تو میآیند؟!
حالا که میاندیشم، میبینم زمان، بستر جاری عشق است تا انسانها را در خود به خدا برساند و حقیقت تمام آنچه در زمان حدوث مییابد، باقی است.



