شنبه 13 بهمن 1403 , 11:28
چرا رژیم بعث عراق به نمازهای جمعه در ایران حساس بود؟
دفاع‌پرس، سرلشکر میسر رشید الطرفه العبیدی در سال ۱۹۷۵میلادی مدرک کارشناسی علوم نظامی‌اش را از دانشکده نظامی بغداد اخذ کرد. همچنین دیپلم روانشناسی، کاردانی زبان فارسی و کارشناسی رشته تاریخ و تمدن از دانشکده بغداد را نیز در کارنامه علمی‌اش داشت. ژنرال طرفه پس از پیوستن به ارتش عراق، در رسته اطلاعات و تدریس اطلاعات نظامی مشغول کار شد.
او در دوران جنگ ایران و عراق از سال ۱۹۸۰تا ۱۹۸۷میلادی در اداره اطلاعات فرماندهی کل در بخش ایران خدمت می‌کرد و در دهه ۱۹۹۰میلادی نیز جانشینی بخش ایران در اداره کل اطلاعات نظامی را بر عهده داشت. بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰میلادی ژنرال طرفه وابسته نظامی غیررسمی سفارت عراق در تهران بود و در هنگام تجاوز آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی هم مدیریت سامانه اطلاعاتی بخش جنوبی را برعهده داشت.
سرلشکر میسر رشید الطرفه العبیدی در کتاب فرماندهان صدام درباره رمز گشایی پیام‌های نیروی مسلح ایران در جنگ تحمیلی روایت می‌کند: کار ما در زمینه رمزگشایی سه مرحله داشت. بین سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲ میلادی پیام‌ها را به صورت دستی رمزگشایی می‌کردیم. از اواخر ۱۹۸۱میلادی هم برای تجزیه و تحلیل رمزها از یک دستگاه «کریپتو سی ۵۴» استفاده می کردیم که عوامل مخفی ما با کمک صلاح القدحی آن را از نیروهای ایرانی به غنیمت گرفته بودند.
القدحی این دستگاه را از یکی از نیروهای ایرانی در سباداش (Sabadash) گیر آورده بود و زمانی که آن را برایمان آورد ما که با چگونگی کار آن آشنا بودیم از این دستگاه برای رمزگشایی پیام‌های ارتباطی ایرانیان در سطح تیپ و لشکر استفاده کردیم تا زمانی که آنها استفاده از دستگاه‌های رمز الکترونیکی را آغاز کردند. پیام‌های ارسالی دستگاه «جا۔یا» را نیز ابتدا به‌صورت دستی، سپس به شکل مکانیکی و سرانجام به‌صورت الکترونیکی رمزگشایی کردیم و پا به‌پای تلاش ایرانیان برای بهسازی رمزهایشان، ماهم توانمندی‌های اطلاعاتی‌مان را پی می‌بردیم.
از رسانه‌های جمعی ایران هم که گاهی برخی اطلاعات حساس را منتشر می‌کردند بهره‌برداری می‌کردیم و جمعه‌شب‌ها هم مطالب خطبه‌های امام‌جمعه‌ها را بررسی و سعی می‌کردیم آنها را سطر به سطر مطالعه کنیم و پیش از نتیجه‌گیری نهایی، اطلاعات روزنامه‌ها یا نماز جمعه‌ها را با اطلاعاتی که از پیش داشتیم مقایسه می‌کردیم. این منابع اطلاعاتی مکمل یکدیگر بودند و اگر اطلاعاتی دریکی از آنها وجود نداشت می‌توانستیم آن را در دیگری پیدا کنیم.
