شنبه 07 تير 1404 , 12:00
تشییع پرشکوه شهدای اقتدار ملی در خیابان انقلاب تهران؛
پرچم‌ها بالا، جان‌ها بر کف، فریادها در گلو و پیروز میدان
گلبرگ‌ها و تسبیح‌ها و پارچه‌ها بود که بین تابوت‌های شهدا و مردم دست به دست می‌شد...
فاش نیوز - مردم پشت مردم و پرچم پشت پرچم بود که دیده می‌شد. جمعیتی که پیش از ساعت 8 صبح برای استقبال از فرماندهان و دانشمندان شهید و همچنین دیگر شهدای حملات خبیثانه اخیر رژیم صهیونیستی در خیابان انقلاب حضور پیدا کرده بودند، غیر قابل شمارش بود.
پرچم‌های ایران و یا فلسطین بود که در دستان مردم برافراشته بود و عکس‌های شهدا و رهبری چشم‌نوازی می‌کرد... و آسمان خیابان انقلاب با سه رنگ زیبای پرچم ایران زیباتر شده بود.
فریادهای مر بر اسرائیل و آمریکا، مرگ بر خائن و منافق و وطن‌فروش، فضای خیابان انقلاب را از میدان انقلاب تا آزادی پر کرده بود.
با وجود گرمای صبح تیر ماه و خورشید که داشت بالای سر مردم تهران با غرور می‌تابید، سطح خیابان جای سوزن انداختن نبود و جمعیت پشت به پشت هم منتظر رسیدن ماشین‌های حمل و تشییع شهدا بودند.
بچه‌های آتشنشانی برای کمک به این حضور پرشور، بر سر آنها آب می‌پاشیدند و خیلی‌ها به عشق سیدالشهدا، آب نذری میان مردم توزیع می‌کردند.
جمعیت پیش از رسیدن ماشین‌ها در حرکت بودند و از صدای شعارها و مداحی‌ها در این روز دوم ماه محرم، غوغایی بر پا بود.
دل‌ها که به عشق شهدا به پرواز درآمده بودند، با نام سیدالشهدا شور می‌گرفتند و اشک‌ها بر گونه‌ها می‌غلتید و فریادها از سینه‌ها رها می‌شد...
داغ حسین بن علی با داغ شهدای روزهای اخیرمان، دل‌ها را به آتش می‌کشید و مداحی‌ها همراه با حرکت هیئت‌ها در میان جمعیت تشییع کنندگان، حال و هوای غریبی آفریده بود.
با دیده شدن اولین ماشین حمل و تشییع شهدا، چشم‌ها خیره شد و فریادها به آسمان رفت...
مردم تهران با قلبی آکنده از درد فراق عزیزانشان، به تشییع آمده بودند و گلبرگ‌ها و تسبیح‌ها و پارچه‌ها بود که بین تابوت‌های شهدا و مردم دست به دست می‌شد.
جمعیت به ماشین‌ها امان حرکت نمی دادند و مردم با دیدن شهدا بر ماشین بعدی، با عشق و اشک، شهدای خود را عزتمندانه استقبال و بدرقه می‌کردند.
سینه می‌زدند... ناله می‌زدند و اشک می‌ریختند... با شهدا نجوا می‌کردند و مشت بر سینه می‌کوبیدند و باعث و بانی از دست رفتن این‌همه گل پرپر و قهرمان را لعن و نفرین می‌کردند.
فرماندهان شهید، سردار سلامی، سردار حاجی زاده، سردار باقری... با تصویر لبخندشان پس از سال‌ها خدمت، آرمیده آرام در دل تابوت، جگرها را خون می‌کردند و از پی هم می‌رفتند و چشم‌ها به سویشان هروله‌کنان می‌دوید و دست‌ها سمتشان برای شفاعت طلبی، کشیده می‌شد.
همین‌طور باقی شهدا، شهدای دانشمند، شهدای خانواده و کودکان خردسال نیز قلب جمعیت را آب می‌کرد و همه مالامال از ارادت، با این شهدای گرانمایه تجدید پیمان می‌کردند...
تشییع تا میدان آزادی تا پس از اذان ظهر نیز ادامه یافت و سپس شهدا برای آرمیدن در خانه ابدی خویش، هر یک به جایی منتقل شدند.
تصاویر زیر گوشه‌ای از حضور ارادتمندانه و غیورانه مردم تهران است:
|| گزارش و عکس از شهید گمنام
