هرکس می‌خواهد دنیا را بچشد، من آن را مزه کرده‌ام

فاش نیوز - امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند:
هرکس می‌خواهد دنیا را بچشد، من آن را مزه کرده‌ام، شیرینی آن به ما رسیده است. من آن را جز فریب و پوچی نیافتم، همچون سرابی که در بیابان می‌درخشد. دنیا لاشه گندیده‌ای بیش نیست؛ اگر از دنیا به قدر کفایت برداری، از اهل آن آسوده خواهی بود و اگر به دنبالش بروی گرفتار می‌شوی.
(میزان الحکمة)

روح ایمانِ مؤمنان آن است که در آنچه از اسما و صور الهی، که علی‌الاتصال از روح قدسی به آنان افاضه می‌شود، نفس خود را مالک نبینند و در آن تصرف نداشته باشند؛ نه در اقبالش و نه در ادبارش با قدم خودی نروند و از خود، نظری نداشته باشند. چنین روح ایمانی مختص مؤمنان اهل یقین است.
اما روح ایمان در ما چیست؟ می‌خواهیم همه چیز مال ما باشد و هستی طبق میل ما بچرخد! حاضریم همه، حتی حضرات را به پای خود بکشانیم؛ اما خودمان در محاذات با آن‌ها حرکتی نکنیم!

انسان عاقل، جزئیات را فقط با عقل تنظیم می‌کند. در دیدگاه وجودی، تمام جزئیات، کل را نشان می‌دهند. چون جزئیات، کثرت و چیستی‌اند و بویی از وجود نبرده‌اند؛ بلکه آثار وجود و اسم‌الاسم هستند نه خود اسم. آثار وجود هم یکی‌دو تا نیست، بی‌نهایت ظهور، بی‌نهایت افعال، اوصاف و حب و بغض وجود دارد. اگر بخواهیم به واحد رنگ این جزئیات را بدهیم، واحد هم کثیر می‌شود.
هر روز حداقل ۱۵ دقیقه زمان اختصاصی با کیفیت با فرزندمان و گذراندن با او قرار دهیم. این زمان رابطه امن را تقویت می‌کند و کودک با آرامش بیشتری خواهد بود.
ز جام عشق او مستم
دگر پندم مده ناصح
نصیحت گوش کردن را
دل هوشیار می‌باید

تقوا بر مخالفت شریعت‌ الهی با تمایلات نفسانی ما استوار است تا ایمانمان مورد آزمایش قرار گیرد. پس کاری را در زندگی خود مشخص کنیم که گمان می‌کنیم در آن تمایلات خود را بر شریعت الهی ترجیح می‌دهیم؛ آنگاه از انجام این کار روی بگردانیم و از پروردگارمان آمرزش بخواهیم:
(ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ).

خودمان را در مورد نماز مورد حسابرسی قرار بدهیم و امروز کوتاهی‌هایمان را در این کار بررسی نماییم و آن‌ها را اصلاح کنیم و نماز را به گونه‌ای که از نظر شرعی مطلوب است برپا داریم:
(الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَٰوةَ).
هنگام صبوح آمد
ای هم‌نفسان خیزید
یاران موافق را
از خواب برانگیزید
یاران همه مشتاقند
در آرزوی یکدم
می درفکن ای ساقی
از مست نپرهیزید

||علیرضا رجایی