اسطوره امنیت در برابر اشرار

فاش نیوز - این روزها، در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، از چهره‌های مشهور گرفته تا افراد عادی، همه از سرهنگ سعید راستی، رئیس پلیس مبارزه با اشرار فراجا، حرف می‌زنند. ویدئوهای دستگیری‌های سریع و قاطع او، مانند بازداشت عامل ضرب و شتم دلخراش یک پسربچه در فضای مجازی، به نمادی از امید تبدیل شده است. این مقاله به بررسی امنیت از منظر قوانین، مسئولیت نیروهای انتظامی، و نقش برجستهٔ سرهنگ راستی در مبارزه با شرارت می‌پردازد. در نهایت، تأکید می‌کند که مسئولیت‌پذیری دقیق، کلید محبوبیت و الگوسازی برای نسل‌های آینده است.

 امنیت، یکی از حقوق بنیادین شهروندان در هر جامعه‌ای است و در ایران، این حق بر پایهٔ قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی و اصول قانون اساسی استوار است. طبق ماده ۴ قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، مأموریت اصلی این نیرو عبارت است از: "استقرار نظم و امنیت و تأمین آسایش عمومی و فردی"، "مقابله و مبارزه قاطع و بی‌امان با اشرار، اوباش، اراذل و مفسدان"، و "پیشگیری از جرایم و کشف جرایم و دستگیری مجرمین". این قانون، پلیس را به‌عنوان مجری قاطع قانون و حافظ حقوق شهروندان معرفی می‌کند، نه فقط در برابر تهدیدهای خارجی، بلکه در مقابله با جرایم داخلی مانند سرقت، ضرب و شتم، و اشرار محلی. از سوی دیگر، شهروندان نیز حقوقی مشخص در تعامل با نیروی انتظامی دارند.

بر اساس اصول حقوق شهروندی، هر فرد حق دارد از امنیت جانی و مالی خود برخوردار باشد و پلیس موظف است بدون تبعیض، به شکایات و استمدادها پاسخ دهد. ماده ۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری تأکید می‌کند که مأموران انتظامی در برخورد با شهروندان باید از خشونت غیرضروری پرهیز کنند و حقوق انسانی را رعایت نمایند.

 همکاری شهروندان با پلیس، نه از سر اجبار، بلکه بر پایهٔ اعتماد متقابل استوار است؛ جایی که پلیس به‌عنوان "نیابت از دولت" عمل می‌کند و مسئولیت حفظ آرامش عمومی را بر عهده دارد. با این حال، چالش اصلی در اجرای این قوانین نهفته است. گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد که در گذشته، تأخیر در پاسخگویی، عدم پیگیری قاطع جرایم، و حتی سوءاستفاده از اختیارات، اعتماد عمومی را خدشه‌دار کرده است. حفظ امنیت شهروندان بر عهدهٔ پلیس است و تشویق مداخلهٔ مستقیم مردم در صحنه‌های خطرناک، خلاف اصول قانونی است. در چنین بستری، نقش نیروهای انتظامی فراتر از وظیفهٔ روتین، به یک تعهد اخلاقی و حرفه‌ای تبدیل می‌شود.

 در میان این چالش‌ها، نام سرهنگ سعید راستی به‌عنوان نماد موفقیت برجسته شده است. او، معاون مبارزه با شرارت پلیس امنیت عمومی فراجا و رئیس مرکز عملیات پلیس امنیت تهران، با دستگیری‌های سریع و هوشمندانه، از جمله کشف ۲۸ کیلوگرم قرص متادون از سوی اشرار، بازداشت شرورانی که سال‌ها در تهران و مازندران فعال بودند، و نجات یک کودک ۵ ساله از چنگ قاچاقچیان مواد مخدر، به "کابوس اراذل پایتخت" تبدیل شده است. امسال، ۴۰ نفر از اراذل و اوباش با گلولهٔ پلیس زمین‌گیر شده‌اند و اوباش نوپا را با تکمیل بانک اطلاعاتی اراذل، مهار کرده است.

 او نه‌تنها مسلط بر فضای مجازی است - جایی که امروزه بسیاری از جرایم از آن سرچشمه می‌گیرند - بلکه با کلامی گیرا و حضور پررنگ در رسانه‌ها، اعتماد عمومی را احیا کرده است. پست‌های شبکه‌های اجتماعی، او را به‌عنوان «پلیس تراز» می‌ستایند؛ کسی که امنیت را فراتر از یک وظیفه رسمی، به اولویت شخصی خود تبدیل نموده است.

 سرهنگ راستی، زادهٔ لرستان و افتخار قوم غیور لر، با اجرای طرح‌های نوین، مانند دستگیری لیدرهای شرکت‌های هرمی آدم‌ربایی کننده و شرور مسلح در محله درکه، جو ناامنی را به امید تبدیل کرده است. تلاش‌های او در مقابله با سرقت‌های مسلحانه و هجوم به املاک خصوصی، نه‌تنها آمار جرایم را کاهش داده، بلکه حس امنیت را در میان شهروندان احیا کرده است. این طرح‌ها که بر پایهٔ همکاری با مردم و استفاده از فناوری‌های نوین استوارند، بارقه‌ای از اعتماد را در جامعه‌ای که سال‌ها از بی‌عملی رنج‌برده، ایجاد کرده‌اند.

 سؤال کلیدی اینجاست، چرا سرهنگ راستی به اسطوره تبدیل شده، درحالی‌که دیگران - از فرماندهان محلی تا مسئولان عالی‌رتبه - نتواسته‌اند؟ پاسخ در تفاوت میان "انجام وظیفه" و "تعهد فراتر از وظیفه" نهفته است. در گذشته، بسیاری از مسئولان انتظامی به اجرای روتین قوانین بسنده کرده‌اند: گزارش‌گیری بدون پیگیری، دستگیری‌های نمایشی بدون ریشه‌کنی، و غفلت از جرایم سایبری یا محلی. این بی‌عملی، نه‌تنها جرایم را تشدید کرده، بلکه اعتماد عمومی را نابود ساخته است. مثلاً، در مواردی مانند سرقت‌های گسترده در شمال کشور یا ضرب‌وشتم‌های خیابانی، تأخیر در واکنش پلیس، مردم را به سمت استمدادهای فردی سوق داده است. در مقابل، سرهنگ راستی با هشدارهای قاطع به اشرار و دستگیری‌های فوری - مانند بازداشت ضارب کودک ۱۲ ساله که به گریه افتاد - نشان داده که امنیت یک "حق" است، نه یک لطف. او اکنون مسئول مبارزه با شرارت در سطح ملی است - نمادی از صعود از راه تعهد. سرهنگ راستی، با تمرکز بر پیشگیری محلی و ملی، از الگوی "مبارزه واکنشی" به "پیشگیرانه" گذار کرده است. این تفاوت، نه‌تنها قوانین را اجرا کرده، بلکه آن را با خلاقیت و همدلی غنی ساخته‌اند.

 تقبیح بی‌عملی گذشته، نه از سر کینه، بلکه برای برجسته کردن این تفاوت است؛ کسانی که وظیفه را ناتمام گذاشته‌اند، نه‌تنها جرایم را افزایش داده‌اند، بلکه جامعه را از اعتماد محروم کرده‌اند. اگر هر مسئولی - از پلیس محلی تا فرماندهان عالی - مسئولیت خود را به طور دقیق و فراتر از حداقل‌ها انجام دهد، محبوبیت نه‌تنها یک پاداش، بلکه یک نتیجهٔ طبیعی خواهد بود.

 سرهنگ سعید راستی اثبات کرده که تعهد، اشرار را به‌زانو درمی‌آورد و اعتماد را بازمی‌گرداند. او الگویی برای دیگران است: نه قهرمان افسانه‌ای، بلکه مسئول واقعی که قوانین را زنده کرده است. زنده کردن احساس مسئولیت در میان نیروهای انتظامی، نه‌تنها امنیت را تضمین می‌کند، بلکه جامعه‌ای می‌سازد که در آن، هر شهروندی احساس تعلق و آرامش کند. زمان آن رسیده که بی‌عملی‌ها به تاریخ سپرده شوند و تعهد، به فرهنگ تبدیل گردد. آیندهٔ امن ایران، در دستان کسانی است که مانند سرهنگ راستی، وظیفه را نه یک‌بار، بلکه هر روز، با تمام وجود انجام دهند.

 || داود گودرزی(آزاده ده‌ساله و جانباز پنجاه درصد)