مسکن و داروی ایثارگران، اولویت اول سال آینده

فعلا که دولت مثل گدا ماهی یک میلیون صدقه از طریق ساتا پرداخت میکنه در صورتی که جانبازان مشابه ما در بنیاد حد اقل حقوق کارمندی می دهند

...

شیمه عید شیمه ره مبارک ببه .

سال نو شیمه ره مبارک ببه .

...

فعلاجز شعار ما چیزی ندیدیم والا یه نخود هم بنفع ما گشوده نشده و گیرمون نیا مده چندین ساله فردا فردا میکنن خودمون هم می دونیم هیچ وقت فردا نمی رسه

باسلام .وخسته نباشید.نمی دانم از کدامین درد ومشکل وکمبود ها باید گلایه ویا فریاد زنم . ایا کسی فریاد یا درد از فریادهای زده شده را شنیده است .ویا فریاددردهای جامعه را کسی گوش شنوادارد.چرا ما ایرانیها از نظر عاطفی ومحبت بر یکدیگر در شعار دادن رتبه اول را داریم .ولی در عمل نه وخیلی خون سرد ومنتظر اقدام دیگرا ن میمانیم.چرا در انجام کاری که اگر به موقع خودش انجام شود بازدهی ان بیشتر است ولی دانسته از انجامش سر باز میزنیم.ودر دقیقه نودبه فکر انجامش افتاده ایم که شاید.شدن ونشدنش زیاد کارایه اولیه وبازدهی در این زمان ودوره راجوابگو نباشد.ای مسولین دلسوز واقعی وخداترس .مگر چقدر از عمر ماها باقی مانده.وایا خداوند دوباره مارا متولد میکند .وزندگی نه برای من حتی خودتان تکرار دوباره دارد.واین عمرهای کوتاه ارزش این همه ظلم کردن درحق دیگری را دارد .چقدر در مسیر تکامل انسان وانسانیت ؛ من وشما گام مثبت برداشته ایم.هرشخصی اگر با وجدان درونش زندگی کند وخدا را در نظر وناظر بر عملکردش در طول مسیر حیاط خود بداند به جرات میگویم .دنیا درحال حاضر گلستان وبهشت تمام انسانها بود.پس چرا کار ما انسانها به اینجا کشیده شده که عده ای باید برای عمل کرد درست ودنیا پسندوتاریخ سازشان که هر انسان عاقل ان را مرور وناظرش بوده به نفع احسن مورد تائید قرار داده .اگر به هر دلیلی باید مسولین درحق او که فداکاری واز جان وخوشیهایش وازخانواده خود برای رضای خالق ودفاع از ناموس وطن گذشته.ودرراه این هدف ازسوی دشمن مورد اسیب وزخم وجراحت ویا دادن عضو ی از بدن ویا به شهادت رسیده .ما درقبال از خود گذشتگی ورشادت انان که پیشتاز بودن وعده ای به شهادت رسیده وعده ای قطع عضو وجراحت وزخم در بدن داشته ویا دارند.مسولیتی نداشته ونداریم .وسهل انگاری وزمان را از دست دادن ودرحق انان کوتاهی کردن را در هر شرایطی بود ونبودها ؟ باید به حال خود رها سازیم .اگر وجدان اگاه وخدا ترسی داشته باشیم .ودر داشته هامون وبرداشت هایمان برادری وبرابری را سرلوحه کار قرار داده بودیم .خوب میدانیم این نباید حال ووضع ای عزیزان رزمنده وخانواده های انان باشد .که بعد از سی وپنج سال از گذشت جنگ دفترچه درمان که بتوانیم زخم و دردکهنه را مرحم گذاریم .نداریم.دوست دارم صادقانه بخوانید وچند لحظه درمورد این درد های من وامثال من فکر کنید وقضاوت را بر شما ووجدانتان واگذار کردم.ما دردها را بعد از جنگ تحمل کردیم ومیکنیم .بیکاری وهمراه با تلاش برای زنده ماندن وزندگی کردن.نداشتن ها وعذاب روحی روانی وشرمندگی وشرم ساری نزد خانواده .ونداشتن حتی یک سر پناه برای حفظ خود وخانواده ومشکلات عدیده خودش.بزرگ شدن فرزندان وفاصله طبقاتی در جامعه وکمبودها ی جمع شده در طول زمان زندگی.اما درحالی که عده ای در ناز ونعمت وبریز وبه پاشهای انچنانی که یک لحظه شاید نگاه هم به همنوع خود نکردن .با هر سختی وعذاب وروحی وروانی که از ندیدن های اقایان چه خود وخانواده هایشان درعذاب وفشار بوده کشان کشان تا به اینجا رسانده اند .حال شما قاضی دیگر تاب وتوان انان به صفر رسیده واز له شدن ها وندیدن ها خسته وفرسوده شدن وفقط توان زدن فریاد ای انسانهای پاک خدا ماهم انسانیم وهموطن .نیستن کسانی که حرف وفریاد ودرد مارا که روزی سینه سپر ساختیم ودفاع از ناموس کردیم.بشنود .ای کسانی که دم از فرهنگ وایثار ورشادت زده اید وحالا جواب خدمت ورشادت ودردهای جامعه را ترمیم کرده اید.وسالهای ندیدن ها را جبران کرده اید .که بعد از سی وپنج سال .خدمت رسانی ومرحم بر زخم ؛؛؟ زخم خوردها گذاشتن .حالا در بوق وکرنا جار میزنید. ودم از تبلیق وفرهنگ ورشادت در جامعه میزنید .نمی دانم با کدام عمل کرده وبا چه روی شما که میتوانید تبلیق کنید .ایا فقط با شعار دادن ویا با دادن لقمه ای نان برای زنده نگهداشتن وشعارهای هفته وماه نامه تبلیقاتی سالهای در پیش رو ویا القاب زشت وناپسندی که بجای کلمه ایثار وفداکاری نسبت داده اید....دیگر کسی نیست حرف دل ودرددل مارا بشنود.ودلسوز واقعی ..وبا عاطفه فقط در همان زمان بو ده وجای خودش را با پول وقدرت وثروت عوض کرده .ما از انقلابمان همین برایمان مانده .یکی در عذاب ودیگری در عیش ونوش.پس ای کسانی که نه میبینید ونه میشنوید .ودرخواب غفلت مانده اید .بدانید انان که از جمع ما بر معبودشان رسیده وعده ای هم در انتظارند.ودیگر عمر مجال صبر وتحمل را برانان نمیدهد.وهرلحظه ازجمع هم کم میشویم .ما برعهد وپیمانمان پای بند بودیم وباتمام توان سوختیم وساختیم .که دیگر از سوختن ها فقط خاطر تلخ میماند برجا .که ان هم .ان خدای که مارا داد صبر وتحمل دردنیا .قضاوت میکند عمل کرد ما ها را از دار ومکافات کرده در دنیا. دادم اخرین زنگ بیدار باش وتنگر از کردهای خود در دنیا.خدا ببخشد وقبول کند از ما انشاالله .امین. حضرت حق نگهدارتان .یا علی مدد.

باسلام سی وپنج سال از میدیم ومیدیم وازدادیم ودایم شما گذشت .ما بجز نمک بر زخم ودرد پاشیدن ندیدیم راهی درست .در شعار دادن اول .اولید .ولی درعمل در نقطه وصفر اخرید..مگر اینگونه میشود .با شعار .جا بیاندازید فرهنگ رشادت وشهادت وایثار.ما در عمل به اثبات رساندیم .از بستن عهد خود با عقاید داشته از مکتب عشق خود .می نویسد چه بخواهی وچه نخواهی قلم زن از کرده های خوب وبد. من وتو.وثبت میشود در تاریخ .وقضاوت میکنند .درمورد هردوعمل کرده ما ایندگان از خواندن کردار من وتو.یا حق وحقیقت .تویار حق گو وحق طلب بوده وهستی.