چهارشنبه 26 دي 1403 , 17:30
آیا ما زیاده‌خواه هستیم!؟
۴۲ سال پیش در عملیات محرم از ناحیه گردن، قطع نخاع شدم. ده، پانزده سال است که بنیاد شهید یک دستگاه ویلچر برقی اپتیموس ۲ به من داده است. وقتی در خانه استفاده کردم، متوجه شدم ویلچر ...
فاش نیوز - جناب آقای دکتر اوحدی، آیا من یک جانباز نخاعی زیاده‌خواه هستم!؟
42 سال پیش در عملیات محرم از ناحیه گردن، قطع نخاع شدم. ده، پانزده سال است که بنیاد شهید یک دستگاه ویلچر برقی اپتیموس 2 به من داده است. وقتی در خانه استفاده کردم، متوجه شدم ویلچر متناسب با وضعیت جسمی من نیست."دکتر عباسپور"لطف کردند ویلچر را پس‌گرفتند و یکی دو سال بعد یک دستگاه ویلچر تمام‌فول برقی مارک لِوو برای من خریداری کردند. یکی از محاسن ویلچر لِوو، قابلیت ایستا‌شدن و تک‌چرخ شدن(کفی و پشتی به صورت 35 درجه به عقب خم می‌شود) است. ویلچر مذکور، حین سالها استفاده چندین‌بار خراب شد. مجبور شدم گیربکس جَک آن را به تراشکاری ببرم و برایش چرخ‌دنده جدید بتراشم. بعد از ده سال استفاده، ویلچر فرسوده شده و دیگر قابلیت تعمیر ندارد.
حدود یک ماه پیش تلفنی با آقای"دکتر عباسپور"صحبت کردم و در نامه‌ای(75112/03/30)درخواست ویلچر جدید کردم و متذکر شدم، طبق قانون بنیاد موظف است هر ده سال یکبار، یک دستگاه ویلچر الکترونیکی برای جانبازان ضایعه گردنی تهیه کند.
چند روز بعد"آقای جباری"،همکار دکتر عباسپور زنگ زدند و گفتند: «حاکمیت تصویب کرده وقتی وسیله‌ای در داخل تولید می‌شود ما حق واردات نداریم.» این ادعای بنیاد در صورتی است که ویلچرهای برقی تولید داخل، تخت‌شو و ایستا نمی‌شود و صندلی آنهم به عقب خم نمی‌شود. تلفنی برای آقای جباری و حتی مسئولان بنیاد اصفهان هم توضیح دادم که به خاطر ضعیف‌بودن دستانم و کمانی‌شدن قامتم، مجبورم از ویلچری استفاده کنم که قابلیت تک چرخ‌شدن را داشته باشد، اما توضیحات من مثل آب در هاون کوبیدن بود. متأسفانه مرغ آقایان فقط یک پا دارد و فقط صحبت از ویلچر برقی ایرانی میکنند.
جناب آقای دکتر اوحدی، نمی‌دانم چرا همکاران شما نمی‌خواهند به خودشان بقبولانند که یک جانباز گردنی بعد از 42 سال تحمل زجر و بدبختی و ویلچرنشینی، آدم دروغگو و زیاده‌خواهی نیست و از روی اضطرار وسیله‌ای را درخواست میکند.
احساس سوختن به تماشا نمی‌شود
آتش بگیر تا که بدانی چه می‌کشم.
دوستان عزیز جانباز، شما قضاوت کنید. به نظر شما من چه گناهی مرتکب شده‌ام که دیگر نمی‌‌توانم روی ویلچری با آپشن‌های محدود بنشینم. شما بهتر از بنیادی‌ها می‌دانید که یک جانباز قطع نخاع گردنی نمی‌تواند به دست‌هایش تکیه زند و چند ثانیه نشیمنگاه خود را از تشکچه ویلچر بالا نگه دارد. اگر من زخم بستر پیدا کنم، آیا هزینه‌ی درمانش کمتر از هزینه‌ی یک ویلچر مناسب است؟
آقایان مسئول بنیاد، مگر چند نفر دیگر از جانبازان گردنی زنده مانده‌اند که برای تهیه تجهیزات رفاهیشان غریو استیصالتان به عرش رسیده؟ به خدا قسم جانبازان قطع نخاع زیاده‌خواه نیستند. من هم نه‌تنها زیاده‌خواه نیستم، بلکه با این جسم رنجورم هموارگی نظام بوده و هستم. کتاب‌های تألیفی من گواه ادعای بنده است. این حق من است که ویلچری متناسب با شرایط جسمی‌ام داشته باشم. اگر به درخواستم اهمیت ندهید به خدا شکایت می‌کنم.
با احترام
|| جانباز رمضانعلی کاوسی
من یک ویلچر رایگان بهشون میدم.
10 سالبعد هم یک ویلچرعین همان ویلچر...
آخه بعضی ها چقدر احمق اند و حتی صد انقلاب!!!
اگر ویلچر تولید داخل ، همان است وبا همان امکانات...
بله حق با شما آقایان است!
چرا؟!
جانبازان، آینه نیروهای مسلح در جنگ های احتمالی آینده هستند.
واقعن متاسفم باید سر تا پای شما رو طلا بگیرن تو اصلا زیاده خواه نیستی بلکه یه ایثارگر متواضع هستی وقتی نامه ات رو خواندم گریه ام گرفت منم یه جانباز قطع عضو هستم اما در مقابل شما هیچم از همسایه ام امام رضا درخواست صبر و عاقبت بخیری شما و تمام ایثارگران عزیز را دارم
آقایان قدر این عزیزان که سلامتی خود رو برای حفظ انقلاب و وطن دادن بدانید
واقعا اگه برای خدمت ،مسؤلیت قبول کردید
گهگاهی برای لحظاتی هم که شده به عیادت ایشان بروید ببینیم تحمل حتی یکساعت نشستن کنار ایشان را دارید؟؟!!
بخود بیایید تا آه این عزیزان گریبانگیرتان نشده
حق هر ایرانی هر روز از نفت گاز پتروشیمی معادن طلا و ...... چقدره ؟پس منت نزارید حق شو بدید
" رنجکش خصوصیِ مصیبت عمومی جنگ"
درود خدا برشما و برهمه ی دوستان و هم رزمانت ...
نیمه شبی چهاردهم ماه رجب! مطلبت را خواندم و آهسته گریستم
خدا کنه زودتر تصمیم گیرانی چون دکتر عباسپور عزیز و گرامی مثل بسیاری از موارد، جهادی عمل کنند!!! و راهی بیابند یا راهی بسازند و کار به شکایت به ذات اقدس الهی نکشه، به برکت صلوات بر محمد و آل محمد(ص)
به ذات اقدس الهی نکشه...
برادر عزیز من ، شما از ما خواسته‌اید که این مشکل شما را قضاوت کنیم ، البته اگر در مقام قضاوت باشیم ، باید عرض کنیم که برای جانبازان مانند شما با این وسعت جانبازی نه بنده بلکه هیچ فردی نمی‌تواند شما را زیاده خواه بنامد ، چون جانبازانی مانند شما در برابر جانبازی خود دارای عزت به نفس بوده ، که هیچ معیار مالی در برابر مقام انسانیت شما نیست ، که ۴۲ سال بر روی ویلچر نشسته اید و هنوز هموارگی نظام بوده و هستید ، لحظه‌ای در مقام ایثار خود دچار شک و تردید نشده‌اید ، که این میزان از ایثارگری دارای معیار اندازه‌گیری نمی‌باشد.
به عرض شما برسانم که متاسفانه در کشور ما تمامی موضوعات به سرعت به رنگ و بوی سیاسی مبدل می‌شود ، که برای مثال همین مطلب شما اگر در بی‌بی‌سی رسانه ای شود در پی نوشت یا تفسیر می‌آید : ببینید در کشور جمهوری اسلامی ایران با یک کهنه سرباز جنگ خود پس از ۴۲ سال چه کار میکنند! که خود شما به شخصه به این هجمه علیه حاکمیت و نظام رضایت ندارید و شاید اصلاً موضوع در حوزه صورت تحریم مالی FATF باشد ، که به گفته مسئولان دراین حوزه اگر در کشور ما شخص یا نهادی مورد تحریم غرب قرار بگیرند پای خودشان ، اما در FATF تمام مردم مورد تحریم قرار می‌گیرند ، که اگر این چنین باشد باز موضوع سیاسی می‌شود ، در همین موضوع سوالی برای بنده به پیش آمده که خداوکیلی جوابش را هم نمی‌دانم ، که اگر با پذیرش FATF تحریم‌ها لغو می‌شود ، دیگر چه نیازی به دور زدن تحریم‌ها می‌باشد ، زمانی که تحریمی وجود ندارد. همین جا بگویم دیگر امید ی به انتشار این مطلب ندارم ،چرا که عده‌ای از دوستان ما علاقه‌ای به طرح این چراها در این حوزه‌ها ندارند و بماند ...و شاید هم اصلا" این موضوعات دخلی هم به هم نداشته و ناشی از کم سوادی ما باشد ، بنده هیچ ادعائی ندارم ، اما نقش تحریمهای ظالمانه و غیر انسانی غرب غیر قابل انکار می باشد.
علی ایحال ، آقای کاوسی عزیز در مقام ایثار شما لحظه‌ای تردید نیست و همچنین لیاقت و توانائی های آقایان مهندس اوحدی و آقای دکتر عباسپور نیز در مقام خود قبلا" به اثبات رسیده و این حق مسلم شماست ، که به راستی از بهترین امکانات برای زندگی راحت تر استفاده کنید ، آنانی که این حق را از شما محروم میکنند ، هیچ جایی نزد خداوند ندارند ، اما شما بابت این عزت نفس زیبای خود هم در این دنیا و هم در آن دنیا دارای بالاترین افتخار یک انسان شرافتمند نزد خداوند می‌باشید و در آن جای هیچ تردیدی نیست. با آرزوی توفیق برای شما
اون رزمنده ها که منو پدرم اذیت می کنند جایی پیش خدا و شهدا دارند؟ آیا من حق زندگی دارم ؟
اون جانبازی که به حقارت وجودش نمی فهمد چی نوشته و میگه پدر من به دلیل فقر و نداری نابینا شده ، فهم اینو داره که بفهمه چرا من از زندگی ساقط شدم ؟
خب همین جانباز اگر بذارن برای شما بدتر از اون دکترها باهاتون رفتار می کنند. میگه به کمر همه تون بیل خورده . زیاده خواهید.
من ببخشید . من این روزها خیلی شرایط بدی دارم . ولی دیگه سکوت نمی کنم . بذار از توی همین سایت هم برن حفاظت از من شکایت کنند . دیگه هیچی مهم نیست . خواستم بگم به مدیران نگاه صفر و صدی نداشته باشید. هر چه به سر ما آمده از خودمونه. ده ساله با فاش نیوز دنبال این حانباز هستم . حالا که پیداش کردم رفته زیر خاک . خانواده اش از خودش وقیح ترن. میگه ما از دوستای پدرت پرسیدیم میگن خودش راضی بوده . برم بنیاد ازش شکایت کنم ؟
من و پدرم می خواستیم دوتایی بریم پیشش جانباز متوفی . این همه گستاخی کجا آمد توی وجود برخی از جانبازان ؟
به جانباز نخاعی گفتم . او اطمینان داد که حل میشه. حالا کجاست بیاد ببینه چه خاکستر نشینی شدم؟ چکار کردم که این شد سرنوشت پدر و من؟
صحبت های شما کاملا درست و حق است .
انشالله اقدامات جدید و قانونی تجدید نظر کنند .
ولی من هر جا لازم باشد حرف حق می زنم .
من چی ؟
من زیاده خواه هستم ؟؟
من چرا نباید حقم را بتونم به راحتی بگیرم؟ ؟
اون جانباز نخاعی که به من هتک حرمت می کنه باید چکارش کرد؟ باز برید به حفاظت شکایت منو بکنید . دیگه از هیچی نمی ترسم .
چرا همش از مسولین بد می گید؟
یه کم فکر کنید . شاید بین خودمان آدمهایی هستند که اینقدر دوز و کلک سر مدیران درمیارن که اعتمادش را به همه از دست می ده . شما ببینید با من چکار کردند؟
اگر مدیران به دادم نمی رسیدند الان توی کوچه داشتم گدایی می کردم .
اون بی شرفی که با دروغ می خواد حق منو بالا بکشه باید خودتان سلاخی کنید که عبرت بقیه بشه . مگه هشت سال خون دل توی جبهه ها نوشیدیم که عدالت برقرار شود ؟
چرا خودمان مثل شاه دروغگو شدیم ؟
برادر کاووسی من نمی گم شما زیاده خواهی . ولی باید ببینید چرا کارمان به اینجا کشیده ؟
نگا کن . شاید پر خودی وسط رنج ما داره نینای نای می کنه .
کی حق منو نمی ده . مسول و مدیر ؟؟
نه عزیزم . یکی که شاید الان کامنت گدار باشه برای شما ...
برادر عزیز.
ما ضرورت ویلچر جانبازان نخاعی، خصوصا افرادی چون شما را به هر زبونی به مسولین بنیاد در همه دوره ها گفتیم، اما متاسفانه هیچ نتیجه ای نداشته.
خدا از سر تقصیراتشون نگذره.
انجمنی که فقط شعار بدهد و در زمین بنیاد بازی کند، نتیجه ای بهتر عاید جانبازان نمی شود.
بدا بحال و روزتان.