ماده ۳۸ چرا نباید به ما تعلق بگیرد؟

فاش نیوز - سلام؛ مجروحیت بنده، پای مصنوعی دارم، ترکش به دست، اعصاب و روان، ترکش بیضه، ترکش به آرنج ترکش، به سر، می‌باشد.

در زمان کمیسیون چیزی متوجهه نبودم. رفتم کمیسبون 25درصد به‌ من دادند کمیسیون ارتش الان مجروحیتم بیشتر شده توان راه‌رفتن، حتی نفس کشیدن را ندارم که اعتراض کنم. چه‌جوری به‌ تهران برم دوباره کمیسیون حق من جانباز70 هستند نه 25درصد.

به کی بگویم؟ این چه قانونی است با این همه مجروحیت ازکار افتادگی به کی بگویم بدبختی‌هایم را؟

آقایانی که قانون می‌گذارید، بخدا نمی‌دانید یکی که پا ندارد، چقدر زجر می‌کشد؟

من جانباز اهل دهاتم. فقیر دهاتی هستم، ولی آبرویم راخیلی می‌خواهم. شما خودتان رابه جای من بگذارید، یک لحظه بدون پا بروید ببینید چقدر سخت است.  از صبح تا شب کنج خانه هستم، کنج دیوار چه می‌دانید؟ آقایان قانون گذار!

لگن ندارم و دیسک‌کمر دارم. ای‌کاش مین من‌ را تکه‌تکه می‌کرد؛ شهید می‌شدم و راحت می‌شدم از این زندگی، از این بی‌عدالتی‌ها.

ای کاش ازدواج نمی‌کردم و  آنها را هم اسیر کردم. داغونم داغون. قطع عضو باید 25درصد باشد. این ماده 38 چرا نباید به ما تعلق بگیرد؟ خدا هم هست! درحق ماظلم شده؛ مسئولان بالا نمی‌دانند چه می‌کشیم.

با قانون‌های من‌درآوردی اینها کی هستند قانون می‌گذارند؟ خسته و داغونم داغون. پریشون از درد بیماری؛ بیدارم تا صبح الان ساعت سه و چهل و هشت دقیقه صبح هستش، همه خوابند و من بیدار.

آقای مسئول، ای‌کاش می‌دونستید من چی می‌کشم؛ ای‌کاش می‌دونستید پای مصنوعی چیه‌، ای‌کاش کمی درک داشتید؛ ای‌کاش می‌دانستید عفونت چی هست، ای‌کاش می‌دانستید زخم بستر چی هست.

با این‌همه مجروحیت، 25درصد و حقوق بگیر هستم. اما چه فایده؟ کدام قانون؟ کسی که مجروحیتش قطع عضو پا، ترکش دست، سر، اعصاب و روان، ترکش به بیضه، کمر و 25درصد جانبازی می‌دهند، ازکارافتاده جزئی زده‌اند.

ای‌کاش شما قانون‌گذاران درد من را بگیرید تامتوجه بشوید. بخاطر خدا بخشنامه را تغییر بدهید.

چرا ماده 38به من و امثال من ندادند؟ چه‌بسا درصد ما بیشتر از این است. به‌خاطر بیماری به‌خاطرش راه زیادی نمی‌توانیم به کمیسبون برویم.

خدایا من را بکش؛ بگذار بمیرم راحت بشوم از دست مسئولان و زن و بچه راحت بشوند از دستم.

خدایا ای کاش شهید می‌شدم نه جانباز.

تشکرمی‌کنم ازاین سایت فاش نیوز

|| رضا از ساری