نقش شهید «رسول حیدری» در تاسیس و تقویت نیروی قدس سپاه

فاش نیوز - سردار شهید «رسول حیدری»، در فروردین ماه ۱۳۳۹ به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی خود را در ملایر و تحصیلات متوسطه را در اهواز به پایان رساند و در آنجا، با افکار انقلابی و اسلامی آشنا شد؛ و پس از بازگشت به ملایر، در هنرستان فنی این شهر مشغول تحصیل و فعالیت‌های انقلابی و سیاسی شد.

شهید حیدری، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۸، به همدان رفت و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.  او در سال ۱۳۵۹ به کمک جمعی از دوستانش، سپاه ملایر را شکل داد و با به عهده گرفتن مسئولیت واحد اطلاعات سپاه ملایر، به جذب نیرو‌های متعهد و انقلابی و دفع ضد انقلاب مشغول شد.  وی در سال ۱۳۶۰ با معصومه برزگر ازدواج کرد که ثمره آن سه فرزند به نام‌های «علیرضا»، «زینب» و «محمدمهدی» بود. شهید حیدری با شروع غائله‌ی کردستان، به آنجا رفت و به مبارزه با ضد انقلاب پرداخت. غائله‌های پاوه، سریش‌آباد قروه و باینگان از جمله مبارزاتی بود که رسول نقشی فعال و تاثیرگذار در آنها داشت.

 در سال ۶۲ باز هم به سپاه همدان فراخوانده شد و مسئولیت اطلاعات شهر همدان بر عهده او گذاشته شد. این مسئولیت تا خرداد ۶۳ ادامه داشت. جنگ تحمیلی که شروع شد، رسول غرب کشور را انتخاب کرد.  جایی که رزمندگان علاقه زیادی به جنگیدن در آنجا نداشتند و ترجیح می‌دادند در عملیات‌های جنوب کشور شرکت کنند؛ اما رسول هم غرب کشور را خوب می‌شناخت و هم روحیاتش به جنگ‌های نامنظم نزدیکی بیشتری داشت.

 وی تا پایان جنگ به مبارزه و عملیات شناسایی پرداخت و در سال‌های ۶۳ تا ۶۴ مسئول اطلاعات قرارگاه رمضان، ۶۴ تا ۶۵ فرمانده گردان برون‌مرزی قدس و از ۶۵ تا پایان جنگ تحمیلی و قطعنامه ۵۹۸ فرمانده تیپ نامنظم قدس را بر عهده داشت. همین امر باعث شد که با تشکیل نیروی قدس سپاه، مجموعه قرارگاه رمضان هم ذیل این نیرو قرار گیرد. «شهید حیدری»، پس از پایان جنگ تحمیلی، به ادامه تحصیل در رشته علوم سیاسی دانشگاه امام حسین (ع) پرداخت که سال آخر تحصیلات وی با آغاز حملات صرب‌ها علیه مسلمانان مظلوم بوسنی همزمان شد.

 او تحصیلات را ناتمام رها کرد و در سال ۱۳۷۱ به‌عنوان مستشار نظامی جمهوری اسلامی ایران، برای دفاع از مردم مظلوم بوسنی به این کشور سفر کرد. این اولین ماموریت برون مرزی شاخص نیروی قدس سپاه بعد از تشکیل رسمی آن بود.

وی بعد از هشت ماه خدمت به مظلومان بوسنی، در خردادماه ۱۳۷۲، به همراه رزمنده بوسنیایی «محمد آودیج» در جاده بین شهری ویسکو_زنیتسا، در کمین شبه نظامیان کروات (HVO) افتاد و به شهادت رسید.

 قسمتی از وصیتنامه شهید حیدری را می‌خوانیم: «خدایا تو خود میدانی که درد استغاثه مسلمانان، درد نوامیس بر باد رفته‌مان و زنان به بردگی برده شده‌مان مرا به قیام فرا می‌خواند، تو خود یاری‌ام ده و یاد و ذکر خود را بر من مستولی بخش، و قلبم را از ایمانت اطمینان بخش».