سه شنبه 30 ارديبهشت 1404 , 11:00




نقاب خونین حقوق بشر بر چهره غربیها
بازخوانی جنایات غربیها در افغانستان
فاش نیوز - افغانستان، سرزمینی که دههها زیر سایه اشغال نظامیان ناتو زخمهای بیشماری بر تن دارد، بار دیگر با افشای جنایات هولناک عساکر سرویس هوایی ویژه انگلیس(SAS) در کانون توجه قرار گرفته است. گزارش تحقیقی شبکه بیبیسی، با تکیه بر اعترافات تکاندهنده عساکر سابق نیروی ویژه بریتانیا، پرده از قتلعام غیرنظامیان و بازداشتشدگان افغان برداشته و نشان داده که این جنایات نه اتفاقی، بلکه بخشی از الگویی سیستماتیک بوده است.
این افشاگریها، ضرورت بازخوانی کارنامه سیاه نیروهای ناتو در افغانستان را بیش از پیش آشکار میکند. مسئله اصلی، نهتنها نقض قوانین جنگی، بلکه تناقض عمیق میان ادعاهای حقوق بشری کشورهای غربی و جنایات آنهاست که افکار عمومی را فریب داده است. این مقاله، ابعاد این فاجعه انسانی را بررسی میکند و خواستار عدالت برای قربانیان فراموششده است.
اعتیاد به کشتار؛ کارنامه مشترک ناتو
گزارش بیبیسی، بر اساس شهادت بیش از ۳۰ عسکر سابق SAS، تصویر وحشتناک از عملیات نیروهای انگلیس در افغانستان ترسیم میکند. عساکر بریتانیایی نهتنها غیرنظامیان، از جمله کودکان، را در خواب یا دستبسته اعدام میکردند، بلکه برای پنهانسازی جنایاتشان، سلاحهایی را کنار اجساد قربانیان قرار میدادند تا وانمود کنند که آنها مسلح بودهاند.
یکی از این نظامیان گفته است که: «آنها بچهی کمسن را دستبند زدند و به ضرب گلوله کشتند.» عضو دیگری از نیروهای ویژه دریایی(SBS) رفتار همرزمانش را «وحشیانه» و دارای «ذهنیت اوباشگونه» توصیف کرده و گفته است: «برخی آرامترین افراد، ویژگیهای روانپریشانه نشان میدادند و خود را فراتر از قانون میدیدند.» این اعترافات، فرهنگی بیمارگونه را نشان میدهد که کشتار را به اعتیاد تبدیل کرده است.
این جنایات، محدود به نیروهای انگلیسی نیست. نیروهای ناتو از ملیتهای مختلف، از جمله آمریکایی و استرالیایی، کارنامهای مشابه دارند. گزارش سال ۲۰۲۰ وزارت دفاع استرالیا، قتل غیرقانونی ۳۹ غیرنظامی توسط نیروهای ویژه این کشور را تأیید نموده است، افزون بر این، حملات هوایی آمریکا در ولایات هلمند و هرات، دهها غیرنظامی را کشتند، و قتلعام قریهی عزیزآباد در سال ۲۰۰۸ با حدود ۹۰ قربانی، تنها نمونههایی از این فجایع است.
تناقض حقوق بشری و جنایات پنهان آمریکا و انگلیس
تناقض حقوق بشری و جنایات پنهان، از بارزترین چهرههای دوگانهای است که کشورهای غربی، بهویژه انگلیس و آمریکا، در افغانستان از خود بهجا گذاشتهاند. این کشورها که خود را مدافعان سفتوسخت آزادی، دموکراسی و حقوق بشر معرفی میکنند، در عمل نهتنها به این ارزشها پایبند نماندهاند، بلکه با عملکرد نیروهای نظامیشان، مانند نیروهای ویژه بریتانیایی (SAS)، عملاً آنها را به سخره گرفتهاند.
زیرا همین دولتهای غربی از آمریکا، استرالیا و انگلیس گرفته تا تمام متحدان شان، طی دو دهه کامل در افغانستان، کودکان، نوجوانان و غیرنظامیان دستبسته را پیوسته تیرباران کردند و حیثیت انسانیت را به پائین درجه تنزیل داده اند. این در حالی است که این تناقض نه صرفاً یک اشتباه، بلکه نشانهای از فریب هدفمند و سیستماتیک است که افکار عمومی جهانی را با پوشش رسانهای، تبلیغات حقوق بشری و چهرههای صلحطلب فریب داده است.
چنانچه حامد کرزی، رئیسجمهور پیشین افغانستان، در طول دوره حکومتش بارها درباره کشتار غیرنظامیان به مقامات بریتانیایی هشدار داد و خواستار توقف این کشتارها شد، اما صدای او، مانند صدای بسیاری از خانوادههای داغدار افغان، در هیاهوی سیاستهای نظامی و منافع ژئوپولیتیک گم شد. واقعیت این است که جنایاتی که امروز توسط افشاگریهای رسانهای مانند گزارش بیبیسی آشکار شدهاند، تنها نوک کوه یخ هستند.
نابودی اسناد، حذف گزارشهای عملیاتی، ناپدید شدن تصاویر و ویدئوهای ثبتشده، و ممانعت عامدانه از انجام تحقیقات مستقل، نشان میدهد که در زیر سطح این فاجعه، هزاران مورد کوچکتر از جنایات پنهان باقی ماندهاند؛ جنایاتی که احتمالاً هرگز در محاکم مطرح نخواهند شد و نام قربانیانشان برای همیشه در سکوت مدفون خواهد ماند. این پنهانکاری نهفقط نشانهی یک شکست اخلاقی، بلکه نشانهی یک ساختار طراحیشده برای فرار از پاسخگویی است.



