حرمت ایثارگری را نگهداریم

فاش نیوز - پس از 35 سال از پایان جنگ، به دنبال رانت‌های دولتی و تقسیم غنائم جنگی به جان هم نیفتیم و هوای هم را بیشتر از گذشته داشته باشیم تا به حیثیت و عزتمان خدشه وارد نیاید.

اگر چه بارها در این خصوص مطلب نوشتم و دوستان قدیمی حتما" به یاد دارند که هلاک شدیم از بس فریاد کشیدیم: "دوستان ایثارگر بیائید با هم همدل باشیم و نگذاریم حرمت‌ها کمرنگ شده و خدایی نکرده از بین برود." اما ای کاش دوستان ایثارگر می‌دانستند اگر هوای همدیگر را داشتند امروز بسیاری از مشکلات به وجود آمده را نداشتند.

متاسفانه در سال‌های اخیر آنقدر این موضوع بیخ پیدا کرده است که عملا" ایثارگران در برابر هم قرار گرفته اند؛ که با دیدن این تیتر و مطلب انگار این زخم کهنه دوباره سرباز کرد.
برای مثال در قضیه خودرو در بین فوتبالیست‌ها همین رویه را شاهد بودیم؛ در یک برهه زمانی، فدراسیون‌های دیگر هم متقاضی حواله خودرو شدند که درنهایت دیوان عدالت اداری به موضوع وارد شد و قانون سهمیه را ابطال کرد. پس از آن تمام معترضان ساکت شدند که یعنی یا به ما هم بدهید یا به هیچکس ندهید.

زمانی که حرف واگذاری خودروی جانبازان مطرح شد، در همین پایگاه خبری برای مثال همسر محترم جانبازی -که اگر درست یادم باشد- حوالی 35 درصد است آمد و گفت: "جانبازی را می‌شناسم که چندین بار حواله گرفته است". الان هم ... پس ما چی؟ اگر چه اصلا" و ابدا" ممکن نیست که جانبازی با هر درصدی بتواند چندین حواله بگیرد! اگر نظر ما شرط باشد می گوئیم حتما" شما و دیگران ذیحق هستید، اما نه به قیمت تخریب دیگران.
حال زمانی که پس از حدود سه سال از عدم اجرای این قانون می‌گذرد، شبکه ملی ایثارگران این کشتی به گل نشسته را بلند کرد و به آب انداخت؛ هر چند که پس از آن هجمه وسیعی علیه کلیه تشکل‌های ایثارگری به راه آفتاد.

اصلا" هم معلوم نیست که آنها چه می‌خواهند. متاسفانه مردم عادی هم بیرون از معرکه شاهد این نزاع‌ها در بین ایثارگران هستند. عده‌ای این وسط هر چه دلشان می خواهد از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و خود ایثارگران هم بعضا نمی‌دانند چه حرمت‌هایی شکسته می شود.
 برای نمونه چند سال پیش در دوران دولت‌های سابق یک مطلب در همین پایگاه خبری منتشر کردم و پیشنهاد کردم تا برای دفاع از جانبازان مظلوم زیر 25 درصد مسئولان امر راهکاری ارائه دهند؛ تا بلکه افرادی که با جعل مدرک و سند به کمیسیون پزشکی معرفی می‌شوند، بابت این کار مجازات سنگینی را متحمل شوند و هر کسی به خود جرأت چنین کاری را ندهد. در مقابل، جانبازان واقعی که فاقد مدرک هستند راحت‌تر بتوانند به حق مشروع خود برسند.

اما در جوابم گفتند: آقا این حرف شما توهین به قاطبه جانبازان است و... آخرش هم حرف خودم را پس گرفتم و گفتم خودتان مختارید.

 از طرف دیگر همین یک هفته پیش فردی آشنا می‌گفت، من جانبازی را می‌شناسم که داخل شهر تصادف کرد و رفت مدرک جانبازی گرفت، ولی به من که در خط مقدم مجروح شده بودم ندادند. وقتی سئوال کردم الان چند درصد هستید، گفت 22 درصد! کمی هاج و واج ماندم و دیگر چیزی نگفتم. آخر بی‌انصاف نه 20 درصد نه 25 درصد، بلکه 22 درصد؟! خب دروغ می‌گفت. اما مردم عادی به راحتی آن را باور می‌کنند.
متاسفانه در این مملکت کسی که واقعا" به فکر جانبازان و ایثارگران باشد سخت پیدا می شود و بدتر اینکه خودمان هم به هم رحم نمی‌کنیم.

 آری اصل موضوع همین است که تا وقتی خودمان به داد هم نرسیم، هیچ کسی به داد ما نخواهد رسید و صرفا" در این بلبشو عده‌ای برای کسب رأی و اعتبار به دروغ حامی ایثارگران می‌شوند و بقیه سال را علیه ایثارگران حرف می‌زنند.
سخن آخر اینکه دوستان، بیائید هوای هم را بیشتر از گذشته داشته باشیم تا کمتر نزد مردم خوار و حفیف شویم و پس از 35 سال از پایان جنگ به دنبال رانت های دولتی و بخاطر غنائم جنگی، همچون عوارضی، بلیط استخر و ... به جان هم نیفتیم!

|| مرتضی قنبری وفا