روایت زندگی معلمی که محبوب‌ترین نخست‌وزیر ایران شد

 در بخشی از کارنامه سراسر ترور و جنایت سازمان منافقین، از میان برداشتن مهره‌های کلیدی انقلاب اسلامی و مسوولان جمهوری اسلامی ایران به چشم می‌خورد که در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی منجر به شهادت تعداد زیادی از متفکران و خدمتگزاران نظام اسلامی شد اما رفته رفته با بالارفتن آگاهی مردم و برملا شدن دسیسه‌های این گروهک ضد انقلاب بساط قتل و ترور‌های آنان در کشور برچیده شد. یکی از دردناک‌ترین جنایات این گروهک در هشتم شهریور سال ۱۳۶۰ درست یک سال پس از شروع جنگ تحمیلی در شرایطی که کشور درگیر مقابله با تهاجم دشمن بعثی در مرز‌ها بود و از طرفی دیگر انقلاب اسلامی قدم‌های اولیه خود را می‌پیمود رقم خورد.

ظهر هشتم شهریور اعضای جلسه امنیت ملی وارد اتاق جلسات در طبقه اول ساختمان تخست وزیری شدند. محمدعلی رجایی، محمد جواد باهنر، تیمسار وحید دستجردی، اخیانی، تیمسار کتیبه، یوسف کلاهدوز، تیمسار شرف خواه، مسعود کشمیری، از حاضران در جلسه بودند. مسعود کشمیری در این جلسه همراه با کیف بزرگی حضور دارد و دبیر جلسه است. کیف حاوی بمب را در کنار خود و نزدیک شهید رجایی گذاشت، زمان زیادی نمی‌گذرد که برای باهنر و رجایی چای ریخت و پس از مدتی از سالن خارج شد.

نیمه‌های ظهر حدود ساعت سه انفجار مهیبی ساختمان‌های اطراف نخست وزیری را لرزاند و مشخص شد در یک انفجار محمدعلی رجایی، محمدجواد باهنر، عبدالحسین دفتریان مدیر کل مالی اداری دفتر نخست وزیری و هوشنگ وحید دستجردی به شهادت رسیدند. مابقی اعضا با جراحاتی از این حادثه جان به در بردند. با اینکه تصور می‌شد مسعود کشمیری نیز که دبیری شورای عالی امنیت ملی را برعهده داشت در این انفجار کشته شده، اما مشخص شد او چند دقیقه قبل انفجار از محل گریخته است. اسناد و مدار نشان میداد وی از اعضای سازمان مجاهدین خلق یا همان منافقین عامل اصلی انفجار دفتر نخست وزیری است.

محمدجواد باهنر

محموجواد باهنر نخست وزیر ایران در حادثه تروریستی دفتر نخست وزیری زاده ۱۳ شهریور ۱۳۱۲ در کرمان و خانواده‌ای با ۹ فرزند بود. فوق لیسانس علوم تربیتی و دکترای الهیات از دانشگاه تهران بود که پس از فارغ‌التحصیلی، به حرفه معلمی روی آورد و در دوران پهلوی به تدوین کتب درسی دینی و قرآن پرداخت از این رو او را می‌‎توان یکی از نخستین تدوینگران و مؤلفان کتب مذهبی مدارس ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران دانست.

در سال ۱۳۵۷ به فرمان خمینی به عضویت شورای انقلاب درآمد و پس از پیروزی انقلاب هم با پذیرش مسؤلیت در نهضت سواد آموزی، نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان قانون اساسی، نماینده شورای انقلاب اسلامی در وزارت آموزش و پرورش، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی شد.

وی پیش از کسب سمت نخست‌وزیری، به عنوان سومین وزیر آموزش و پروش ایران مشغول به کار بود. او ابتدا در کابینه محمد علی رجایی به سمت وزیر آموزش و پرورش منصوب شد و به دنبال برکناری بنی صدر از مقام ریاست جمهوری و انتخاب محمد علی رجایی به عنوان ریاست جمهوری، بنا به پیشنهاد رجایی، باهنر در سال ۱۳۶۰ به عنوان نخست‌وزیر به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.