ضرورت ساماندهی و اصلاح قوانین ایثارگران

فاش نیوز -  بخش نخست میز گرد بررسی "طرح امتیازبندی ترکیبی رزمندگان" با حضور دکترمجتبی رحماندوست، که طراح اصلی این طرح است و یوسف مجتهد، کارشناس قوانین ایثارگران و از منتقدان اصلی طرح مذکور، با عنوان  "پاسخ به شبهات طرح امتیاز بندی ترکیبی رزمندگان" دراین پایگاه خبری منتشرشد.

اینک دومین بخش این میزگرد که بحث های متنوع تری را دربردارد از نظر خوانندگان  و ایثارگران عزیزمی گذرد.

فاش : در مورد خدمات جبرانی، اینکه فردی در جبهه و میدان جنگ مجروح شده یا در بمباران، نمی تواند موضوعیت داشته باشد.

مجتهد : بله نمی تواند موضوعیت داشته باشد. یعنی هرچند بنده قبول دارم که بین جانبازِ رزمنده با مجروح بمباران، تفاوتی باید باشد، به دلیل نوع ایثارگری اش. اما جای بحث آن در اینجا نیست. جدای این بحث خدمات وتسهیلاتِ جبرانی، می رسیم به بخش دوم که خود این، دو بخش دارد. تسهیلات رفاهی؛ نظام می خواهد به پاس احترام، تجلیل، تکریم یا هر چه عنوانش گذاشته شود تسهیلات ویژه ای برای اقشار مدافع نظام، آن کسانی که زندگی خود را گذاشته اند برای نظام ، هدیه کند و این اشکالی ندارد. اینها دو بخش است. یک بخشی از این نیاز به تامین منابع در بودجه ی سنواتی ندارد، یعنی احتیاج به این نیست که مجلس این را در بودجه ی سنواتی برایش چیزی پیش بینی کند. مجلس، همانطور که دیده اید، می آید می گوید بازدید از موزه ها یا جاهای اینچنینی برای فلان قشر رایگان یا نیم بها است. یا به عنوان مثال دستگاه های دولتی تاسیسات تفریحی و ورزشی یا تفریحی خود را با 50% تخفیف در اختیار اینها قرار بدهند. این نیاز به مصوبه ندارد که بار مالی پیش بینی شود. دستگاهی استخری دارد و این استخر را  اختصاص می دهد و هر ایثارگری که بخواهد می تواند بروداستفاده کند.

اما بخش عمده تسهیلات رفاهی اینچنین نیست. اینها بار مالی دارد. یعنی طبیعی است که هر کدام از اینها باید تعریف بشود، در قانون، ردیف برایش پیش بینی بشود، بودجه برایش تعیین شود. اینجاست که قاعده ی رتیه بندی و اولویت بندی موضوعیت پیدا می کند. یعنی ما از این دو خدمت که یک خدمتش دو بخش می شود، یک بخشش نیازی نیست به رتبه بندی، در بخش جبرانی هم که اصلا" نیاز نیست. می ماند آن تسهیلات رفاهی که نظام بابت تکریم یا پاداش، یا هرچیزی که می شود اسمش را گذاشت می خواهد اهداء نماید. دراینجا چاره ای ندارد، می خواهد تسهیلات ویژه ای به فرض با امتیازات خاصی به گروه های ایثارگری بدهد. بعنوان مثال می خواهد به این جامعه ایثارگری خودرو یا تخفیفات ویژه ای یا تسهیلات ویژه ای بدهد،تسهیلات ازدواج بدهد، تسهیلات وام بدهد. این ها همه با توجه به محدودیت منابع باید تعریف بشود، و این طبیعی است که باید با یک اولویت بندی ارائه بشود. برای اولویت بندی هم نیاز نیست که با یک امتیاز بندی ترکیبی داده بشود.

بنده الان به چند مورد از بحث هایی که آقای دکتر (رحماندوست) داشتند به عنوان محاسن اشاره می کنم. به عنوان مثال چند بخش آن را بگویم: یکی این که می خواهیم قوانین ناعادلانه را بر داریم.

فاش : ساماندهی کنیم.

مجتهد : حالا ساماندهی را در یک فاز دیگر گفتند که من شاید به همه ی آن نرسم. آن وقت باید از اول شروع می کردم که بحث طولانی می شد. اما یک بخش هایی از آن را که مهمتر است می گویم، مانند حذف قوانین ناعادلانه. بعضی مثال می زنند که یک جانباز 5% بمبارانی معاف می شود از تسهیلات، یک رزمنده دفاع مقدس معاف نمی شود از کسورات. در اینجا باید قانون اصلاح بشود. چگونه است وقتی که ما نمایندگان قوانین مالیات های مستقیم را تصویب کردیم ، جانباز و آزاده را به آن ملحق کردیم  و حل شد، همچنین فرزندان شهدا را به استناد بند الف ماده ی 44 قانون برنامه پنجم ملحق کردیم وباز یک بخشی از آن نیز استفاده کردند و این نیز حل شد.

اما با همه ی این توضیحات، ضرورتی ندارد که ما بیاییم یک نظامی که سی و چند سال است از دوره ی شورای انقلاب تا مجالس متعدد وضع کردند،ترتیبی برای آن اتخاذ کردند، که خود آقای دکتر تلاش زیادی در تصویب قوانین گذشته داشت. حال بیاییم تمام اینها را به هم بریزیم ، آن هم بر اساس یک چیزی که خودمان نمی توانیم آن را اجرایی کنیم و این یک عیب فاحش در کار است؛ به این دلیل که ما برای آن یک 6 ماه در نظر گرفته ایم، یک 2سال برای دولت که تطبیق بدهد خودش را. یعنی فقط از روزی که این قانون تصویب بشود حداقل دو سال و نیم  وقت می برد که این طرح بخواهد خودش را پیدا کند. بنده معتقد هستم با این ضعفی که در ساختار سازمان های اداری و نهادهای متولی داریم، چون تجربه های زیادی داریم. ما همه ی قوانین را وقتی بررسی می کنیم بخش عمده ی آن ضعف اجرایی دستگاه هاست و ناتوانی در فهم مصوبه هست.

شما قانون جامع را ببینید چه بلایی به سر آن آوردند. ریاست بنیاد می آید و می گوید که 71% آن اجرا شده و روی این 71%اصرار دارد ولی هر وقت که می گوییم کو، هیچگونه خبری از آن نیست. این نشان دهنده ی آن است که اگر ما این کار را انجام دهیم، مجددا" به مشکل جدی برخورد می کنیم. ما به چه علت می گوییم نا عادلانه؟ در جامعه ی تحت پوشش ما یک گروهی از آن حذف شده اند، یک گروه نا دیده گرفته شده اند، این گروه را ملحق کنیم، نگوییم 5%. اسم این ناعادلانه نیست؟ یا به عنوان مثال یک بحثی را مطرح کردید که ما بحثی داشتیم به عنوان 24%تا 25%. آنگونه از فردا همه تلاش می کنند از رنگ کارت فلان به رنگ کارت فلان وارد بشوند. همه این تلاش را می کنند.چه فرقی می کند؟!

رحماندوست : تلورانس آن زیاد است،1 نیست.

مجتهد: نه، اشکالی ندارد 1 نیست ولی جانباز تلاشش را می کند و به هر حال می رود مجددا" برای درصدش یا سابقه ی جبهه ی خود را جمع می کند. باز همین دعوا وجود دارد. یعنی ما این دعوا را حل نکرده ایم فقط از یک موضوع منتقل اش کرده ایم به یک موضوع دیگر. یا بحث این است که مثلا" می گوییم جایگاه ایثارگری... شما تعاریفی که در دوره بعد از انقلاب بوجود آمده، بحث شهید، بحث جانباز، بحث رزمنده، حالا مجاهد رزمنده، یا حالا هرچه که می خواهیم بگوییم، اینها به هر حال فرهنگ سازند برای ما. چه ضرورتی دارد که ما بخواهیم، فرض کنید همه را به آن ملحق کنیم. این کار غلط است که داشت انجام می گرفت که البته به آن شکل انجام نشد طیق مصوبه ی دولت. یک شکل دیگر کمیسیون را اجرا کردند. بحث آزادگان و رزمندگان و جانبازان را که به هر حال خودش جای بحث دارد. ما بحثمان این است که بیاییم هر رزمنده ایثارگری را در جای خودش تکریم کنیم. یک رزمنده 8 سال دفاع مقدس برای ما محترم است. باید در جای خودش به عنوان یک رزمنده تقدیر و تعظیم بشود، نه اینکه بیاییم این را ملحق کنیم و بعد با دادنِ کارت، شناسایی بشود. آقا شما کارت زرد هستی، شما کارت سفیدی، دیگری کارت فلان است، این خیلی منطقی پشتش نیست.

در بحث جانبازان ویژه ما تجربه رسیدگی داریم. این ها را که پراکنده می گوییم به دلیل اهمیت قضیه است.

شما مشاهده کنید همان آقای باقریان که شما زمانی به هر حال با ایشان همکار بودید،کار خوبی کرد. یک زمانی آن ابلاغ جانبازان 70% را کردند که 4 گروه کردند ابلاغ شد ولی بعد فراموش شد. زمان آقای باقریان من خراسان بودم، آمدند یک ابلاغی ارسال کردند که جانبازان 70% در گروه های یک تا چهار تقسیم شدند. قطعا"یک جانبازی که 4 عضوش قطع است با جانبازی که 2 عضو قطع شده دارد فرق می کند. قطعا" جانبازی که قطع نخاع گردنی است و دائم در آسایشگاه بستری است با آنکه می تواند بعصی از امور اجتماعی خود را انجام بدهد فرق می کند. لذا در بحث به قول معروف ویژه ، ما وضعیت های رسیدگی هم در کشور خودمان را داشتیم ونوعی از نظام تعریف شد که متاسفانه به فراموشی سپرده شد. یکی هم در دنیا داریم نمونه آن چیزی که در آلمان الان مثال می زنیم به عنوان خدمات جبرانی.

رحماندوست : اگر در مورد خدمات جبرانی اطلاعات بیشتری دارید لطفا بگویید.

مجتهد :  جزوه اش دست آقای جعفرزاده است. برای من جزوه آلمانی اش را آورد که دادیم دارالترجمه رسمی که البته خود ایشان زحمت کشیدند.

فاش : آقای دکتر یکی از معایب کار این است که شما از آقای مجتهد و افرادی مثل ایشان در این طرح استفاده نکردید. یا همین طرحی که آقای جعفرزاده می گویند، شما واقعا" طرح کشورهای دیگر را قبل از اینکه این کار را بکنید مورد بررسی قرار ندادید؟

رحماندوست : زمینه  انجام چیزی وقتی نیست ما یک طرح کلی و کلان و تا حدی مبهم را باید بدهیم برود ، کلیات را رای بدهند بعد بیاید وارد جزئیات شویم.

مجتهد : دکتر! استراتژیتان را لو می دهید بعد همه می فهمند.(باخنده...)

رحماندوست : من طرح امر به معروف و نهی از منکر را تحت عنوان الحاق یک تبصره به قانون مجازات اسلامی به مجلس دادم ، آن هم به عنوان اینکه یک جا نوشته است از این آدم ها حمایت می کنیم، نوشتیم و آمرهای  به معروف و ناهیان از منکر را اضافه کنید. تحت حمایت از آمرهای به معروف و ناهیان از منکر کلیات دو فوریت اول تصویب شد. یک عده در مجلس دویدند و آن را کردند یک فوریت ، بعد تصویب شد. بعد از این که کلیات تصویب شد یا فکر کنم قبل از آن ، رفت کمیسیون فرهنگی که مشترک کمیسیون فرهنگی و حقوقی است. یک عالمه عوض شد،  اصلا" عرف این است که آن چیزی که می آید در کمیسیون و آن چیزی که ازکاردر می آید دو چیز متفاوتند. اینکه می گویید هیچ کار نکردید، ما نمی توانیم از اول برویم سراغ جزئیات. یک سری واکنش ها را ایجاد می کند.

فاش : طرحی که  می خواهد ارائه شود مگر ابتدا نباید پژوهش محور باشد و درباره اش تحقیق شود؟

رحماندوست: بله. بعضی ها این کار را می کنند ، ولی در عین حال اینکه اول طرح باید یک چیز کلی باشد مثلا" ما می خواهیم رزمندگان را یک جا ببینیم ، این را در طرح می آوریم تا مراحل قانونی خودش را طی کند. می تواند در کمیسیون یک عالمه تبصره و جزئیات بخورد.

مجتهد: یک مطلبی آقای دکتر اشاره کرد، من چند تا نکته مهم را می خواستم بگویم، مثلا" بحث درباره جانبازان اعصاب و روان و شیمیایی یک تصور غلط همان طور که آقای دکتر گفت در گذشته درکمیسیون های بنیاد بود که می گفتند آقا درصد این ها را واقعی نزنید ، تبعات دارد. هم روی درمانشان هم روی حضورشان در مجموعه ، که غلط بود. در سال های اخیر می گویند این دیگر نیست ولی من خیلی باور نمی کنم که اینطور نباشد. قانون مصوب کرده است، در صد جانبازی را تعریف کرده است، کمیسیون هم همینطور ،تخصیص در صد جانبازی به ضایعات جسمی و روحی صراحتا" در قانون آمده است. واقعا" اگر این است ما نظارت کنیم که آقایان در کمیسیون کارشان را درست انجام دهند یعنی درصد واقعی یک جانباز اعصاب و روان هرچه هست همان را درنظربگیریم. کما اینکه یک زمانی مایوس شدیم ،پیشنهاد داده بودیم زمان آقای فروزنده که بیایید هر گروه از جانبازان اعصاب و روان را تسهیلاتش را در یک گروه  بالاتر ببینید، حالا خیلی هم بحث شد و آخرش هم نشد.

رحماندوست : ما طرح دادیم ، باز آنهم بارمالی دارد. اصلا" جانباز اعصاب وروان و شیمیایی زیر 25 درصد نداریم. کف 25 درصد است و هنوز هم در مرحله از کمیسیون به صحن است ، و اولین نوبتش هم مال ما ست.

مجتهد : خب باید کارشناسی بیشتری شود. فقط یک بار نگاه کنید آقای دکتر! طرف فقط جانباز اعصاب و روان است یعنی پی تی اس( PTST  ) نیست. این دو را باید با هم فرق بگذاریم چون به کسانی که به ضایعه قطع تحتانی اندام پا 10 الی 15 درصد اعصاب و روان می دهند به هرعضوِقطع شده.

رحماندوست : واقعا" اینجوری است؟ یعنی درصد می دهند؟

مجتهد : بله. صراحتا"همینطور است. در آیین نامه هم هست. اصلا" مصوب است. خب اگر این طور باشد مسئله شما را هم می برد زیر سوال. فرض را ما بر این بگیریم که جانبازی که صرفا" ضایعاتش اعصاب و روان است فرق می کند. منطقی هم هست. حالا کمیسیون یا باید بیاید درصد واقعی را بزند که منصفانه قوانین در مورد آنها اجرا بشود و نیاید یک جانباز 40 درصد را 20 درصد بزند بعد ببینیم در آسایشگاه بستری است. اصلا" نمی خواند با هم که هم در آسایشگاه بستری باشد و هم بگویند درصد اش 25 است.

فاش : یعنی کمیسیون ها این ملاحضات حاشیه ای و غیرمرتبط  را هم درنظر می گیرند؟

مجتهد : الآن.؟ برای قطع عضوها ؟

فاش : کلا".  اعتراضاتی که الان نسبت به کمیسیون می بینیم وارد است؟

مجتهد :  اعتراض به کمیسیون همیشگی است. این را شک نکنید.

رحماندوست : یعنی الان برای خودشما که قطع عضو هستید درصد اعصاب و روان را هم اضافه کرده اند؟

مجتهد : بله ، اضافه کرده اند.

رحماندوست : مگر جدیدا" این کار را کرده باشند.

مجتهد : نه ، خیلی وقت پیش. من تا به حال یک بار رفتم کمیسیون ، آن هم به دلیل این بود که خودمان ابلاغ کردیم کمیسیون های بنیاد باطل بشود و خودم هم امضا کرده بودم ، بعد از بنیاد زنگ زدند که درصد شما باطل شده است. باید بروید کمیسیون. یک بار تو عمرمان رفتیم ، ولی همان یک باری هم که رفتیم، قشنگ درنظر گرفتند(بحث روانی بعد از قطع عصو را) و اصلا" پی تی اس تی ( PTST  ) ضایعه بعد از عارضه است ، اینکه دیگر روشن است پی تی اس تی چیست. بر این اساس کمیسیون دارد درصد می دهد. حتی ضایعات به قول معروف انتقالی. مثلا" شما یک عارضه داشتید مثل چشم و به چشم بعدی، درصد می دهند اگر تشخیص داده شود عارضه باعث اش این چشم است یا عارضه های دیگر ، این ها را دارند می بینند. ولی این هایی که می بینند کاش تبدیل می شد به قانون و مصوبه. همان چیزی که دولت تصویب کرد ولی ماند. آیین نامه تعیین درصد در سال 89 تصویب شد. الان درصد های بنیاد خلاف قانون است چون قانون گفته آیین نامه تعیین درصد به تایید وزارت دفاع برسد و با پیشنهاد به تایید هیئت وزیران برسد.

رحماندوست :  هیئت وزیران تصویب کرد که؟!

مجتهد :  تصویب کرد ولی اجرایی نشد. ستاد کل ایراد گرفت و این همچنان ماند و رها شده است الان.  خب تخلفات پشت تخلف ، حجم تخلفات عظیم می شود. بعد می رویم دنبال یک طرحی که می شد با یک تدبیر حل کرد. من می خواهم بگویم بیشتر این مشکلاتی که آقای دکتر فرمودند حاصل تجربه ی ایشان است و همه ی اینها هم وجود دارد یعنی هیچکدام نیست که الان وجود نداشته باشد. الان بعضی از آنها هم اساسی تر و خیلی جدی تر شده است ولی هرکدام یک راه حلی دارد که بتوانند به قول معروف طی زمان طولانی ، من معتقدم اگر این طرح هم  در سال آینده یا اواخر امسال تصویب شود برود در پروسه دو سال و نیم که خودش پیش بینی شده است تا 10 سال آینده هم هیچ دستگاهی این ها را تطبیق نمی دهد. شما امید نداشته باش آقای دکتر به دستگاه های اجرایی. یعنی ما می آییم یک بنیانی که فعلا" می تواند با یک اصلاحاتی مانند یک ساختمانی که با چهار تعمیر اساسی می توانیم درست کنیم ، می آییم آن را فرو می ریزیم و بعد منتظر می شویم بودجه تامین بشود ،کارشناسش پیدا بشود ، بعد دوباره از اول بسازیم.  

من خواهشم این است آقای دکتر واقعیت مطلب بررسی قوانین موجود دیگر آنقدر در این قوانین مأنوس بوده ایم ما ، شما و دیگر دوستان ، آقای جعفرزاده.  این ها واقعا" خبره هستند،  هم کار اجرایی کرده اندالحمدلله و هم در قانون خبره هستند. بیاییم اصلاحاتی را پیش بینی کنیم. حقوق رزمندگان را می خواهیم به قول معروف تامین کنیم؟ اول بگوییم کدام سازمان متولی است. شما حتی در این طرح هم سازمان متولی تعیین نکرده اید برای رزمندگان. یک طور مبهم مطرح کرده اید که فردا بیاندازند به گردن بنیاد.  بعد هم بگویند بنیاد! وظیفه تو بوده است، حالا دعوا پیش می آید. بنیاد می گوید نه پیش بینی نشده است. معلوم نیست آن موقع آقای رحماندوست نماینده باشند که دفاع بکنند یا نباشند و این داستان ها همچنان ادامه خواهد داشت. چیزی را که می شود با چهارتا ماده قانونی درست شود.،  شما می خواهید در حوزه معیشت ببرید، الان در حوزه معیشت مگر به رزمندگان رسیدگی نکردید چرا اجرایی نمی شود؟  یک بخشی از آن در گذشته اجرایی شده بود. چرا درقانون جدیدتان اجرایی نمی کنید؟ چرا ساتا به دنبالش نیست.؟ چرا وزارت دفاع به دنبالش نیست؟

رحماندوست : مُعسر منظورتان است؟

مجتهد : نه.  مُعسر را شما آمدید یک قانون جدید تصویب کردید که رزمندگان را حواله کردید به ساتا ، جانبازان را آوردید در دلِ بنیاد. برای جانبازان زیر 25 درصد حقوق 750هزار تومان تعیین کردید که هیچ عمل نمی شود. اصلا" بنیاد خواب است، نمی داند چنین قانونی تصویب شده ، اگر هم تصویب شده صدایش را در نمی آورد.

رحماندوست : حداقل این است که این جور موقع ها ما در مجلس هستیم. من یکی از چیزهایی که رویش شدیدا" حساسم نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات است. من هم اطلاعاتم نسبت به قوانین ایثارگران مگر چقدر است؟ آقای مجتهد بیایند بگویند  چنین موردی داریم که خیرِ آن به رزمندگان می رسد، قانون هم هست یا مصوبه دولت هم هست ، حالا لازم نیست قانون هم باشد.

مجتهد: آقای دکتر، قانون جامع را من در 19 هفته تحلیل کردم در رسانه ها آمده در فاش نیوز هم منتشر شده است. بند بندِ آن اجرایی است ولی هیچ کدام اجرا نشده است.

رحمادوست:  آن را تبدیل کنید به یک نامه یا دو نامه، بگویید مثلا"1- امتیاز رزمندگان و ایثارگران چنین است،  مقرراتش هم چنین است. من با امضای خودم به عنوان تذکر می دهم به رئیس جمهور. در درجه دوم می رویم سراغ سوال از وزیر، سئوال از رییس جمهور و پیگیری می کنیم. فقط در این جور موقع ها ما حق نداریم بگوییم قوانین و مقررات انجام نمی شود زبانمان باز است سرشان فریاد می کشیم.

فاش : آقای دکتر! شما هم باید در دفترتان کسی باشد که سایت هایی را که پیگیر اینگونه مطالب هستند رصد کند.

رحماندویست: آقای عباسی را می شناسید ، یک کار به ایشان پیشنهاد شد که برود. من دیدم آنجا خیلی مهم است، مشاور وزیر کشور در امور ایثارگران ، یعنی تاثیرگذاری در امور کل ایثارگران کشور. وگرنه برای ایشان بعنوان مشاور کمیسیون اجتماعی در امور ایثارگران حکم زده شده بود. 

فاش : منظور این است که کسی باشد که بتواند اخبار را رصد کند.

مجتهد :  آقای دکتر! اگراز من بخواهید همین الان به جرأت به شما نمی گویم صدها، که ادعا باشد. اما ده ها قانون درحوزه ایثارگری در کشور اجرا  نمی شود.

رحماندوست: حالا خواهش من این است که حاصل این جلسه این باشد که این ها را به من بدهید. من الان آقایی در دفترکارم هست و البته رشته اش این نیست، ولی در این موارد خوب می تواند پیگیری کند. شما روزی یا هفته ای یک نامه بدهید.

مجتهد : باسردار جعفری  و با آقای دهقان همین چند وقت پیش در وزارت دفاع در ماه مبارک رمضان جلسه داشتم. گفتم آقای دهقان دراجرای قوانین، ساتا واقعا" بدکرده است  در حق ایثارگران، آقای دقیقی که قبل از آن بودند 15 محورمکتوب به ایشان دادم گفتم آقای دقیقی! این محورهای قانون را اجرا نمی کنید.

رحماندوست: حالا از ظرفیت های مجلس استفاده کنید.

مجتهد : برای آقای جعفری نامه دادیم از طریق آقای زارع. یک هفته بعد دیدیم آقای زارع رفت از دفتر فرماندهی. نمی دانیم کجا رفت؟

فاش : ولی مجلس فرق می کند.

مجتهد : بله مجلس فرق می کند. ولی نگاه کنید به آن چیزهایی که انجام نمی شود، ما دائم داریم می گوییم و شما هم منتشر می کنید. حالا اینکه دفتر ایشان باید فعال تر ارتباط بگیرند هیچ بحثی نیست ، اگر بیشتر از این از دستمان بر بیاید در خدمت هستیم .

رحماندوست : ما دونفر نیستیم، یک نفر هستیم برای خدمت به ایثارگران.

فاش : آقای مجتهد هم سرشان شلوغ است انصافا".

رحماندوست : پس این جور مواقع من از چه کسی کمک بگیرم؟

فاش : نه، کمک بگیرید منتهی از همان دفتر.

رحماندوست : می گویم دیگر، آدمی که با هدایت ایشان کار کند را معرفی می کنم به آقای مجتهد.

مجتهد: واقعیت این است که این تفحص خیلی اذیتمان کرد ، همین الان هم داریم دائم می نویسیم و هر روز یک بازی در می آورند. این کار خیلی وقت ما را گرفت. واقعا" زندگی ما را تحت شعاع قرار داده است. همین الان که اینجا نشسته ام از بانک دی زنگ زدند که یک جلسه داریم. گفتم هفته دیگر. یک مقدار هم این طوری وقت گرفته شد. شرمنده آقای دکتر و درخدمتتان هستیم. چی مهمتر از این. حالا بحث من این است که خیلی از مسائل معضلاتی است که با یک مصوبه جزئی قابل حل و اصلاح است، حتی می شود تکلیف کرد. بعضی هایش حتی حضوری و توافقی است. یعنی جمعی از نمایندگان ایثارگران وقتی رفتند خدمت آقای شهیدی از آقای شهیدی بخواهند کمیسیون درصد واقعی این بچه ها را بزند. مبنا را بگذاریم سرویس دهی واقعی به این افراد ، اینها قدرت تامین معاش واقعا" ندارند. وقتی طرف دچاره این معضل است، وقتی به راحتی در یک دستگاه معضلی ایجاد می کنند که زندگی خودش و خانواده اش تحت شعاع قرارمی گیرد، خب باید به آنها رسیدگی کرد. من می خواهم بگویم رسیدگی به اینهاضرب العجلی و فوری است.

بحث رزمندگانی که الان 30 سال است مانده ، به راحتی در همین پنج حوزه ای که خدمتتان گفته شد می توانیم قوانین قبلی را در بیاوریم و اصلاح کنیم. مثلا" در حوزه مسکن می خواهیم به رزمنده چه چیزی بدهیم؟ آیا می خواهیم بر حسب سابقه جبهه اش سرویس بدهیم؟ چون یک روز من طرحی را  به آقای دکتر ریاض دادم برای طرح مسکن، گفت تو را به خدا این را بگذارید. این یک طرح آکاردئونی است. حالا جالب است ما یک جدول ماتریسی کشیدیم، در این جدول آمدیم گفتیم این طرف تسهیلات، این طرف ایثارگران.  بعد گفتیم تسهیلات بانکی مثلا" وام، تسهیلات بلاعوض خود فرد ایثارگر، بعدآمدیم گفتیم مثلا" به همسر شهید تسهیلات بانکی و بلا عوض بدهید ولی تسهیلات، خودش موضوعیت ندارد. برای اینکه وظیفه ما در مقابل یک خانواده که سر پرستش را از دست داده است تامین کامل مسکن است، تعارف نداریم. آمدیم گفتیم جانباز 70 درصد، ولی وقتی رسیدیم به یک جانباز 25 درصد گفتیم شما برای یک جانباز 25 درصد ،40 درصد یا 50 درصد را برای مسکن می خواهید از طریق وام بلا عوض تامین کنید 50 در صد را خودش باید آورده، داشته باشد. این طبیعی است. بله اگر نظام امکانش را داشت که بیاید برای همه 100 درصد خدمات را تامین کند که البته این شعار است و کلاه گذاشتن سر ایثارگران است که بگوییم مثلا" ما می خواهیم 100 درصد تسهیلاتتان را به صورت رایگان و بلا عوض بدهیم. شدنی نیست. پس ما چاره ای نداریم که خدماتمان را اینطور تعریف کنیم آن خدماتی که اولیه هستند مثل درمان برای یک عده اساسی و ویژه است اما برای یک عده فقط می تواند در یک حدودی باشد. شما الان در قانون آمدید همه را 100 درصد تحت پوشش درمانی قرار دادید. چقدر دعوا درست شده. یک درمان هنوز حل نشده ، در این مملکت هنوز ایثارگران بلاتکلیف هستند در پیگیری ، چرا؟چون واقع بینانه نبود ، مصوبه اش واقع بینانه نبود.