این «عباس» ها رحمتند!

فاش نیوز -  چند بار زنگ زد و هی اصرار که آقا میخوای لاستیک هاشم عوض کنم؟ گفتم نه نیازی نیست. باز تماس گرفت و خواست اگر عجله ندارم بلبرینگ های ویلچرم را درروغن بخواباند. یک بارهم زنگ زد که می خواهد توپی چرخ های جلو را هم عوض کند و من که عجله داشتم و ویلچرم را احتاج داشتم گفتم : آقا جان نمیخوام . پیش خودم و شاید با همکارانم هم مطرح کردم که فکرکنم باز میخوان هزینه ای بتراشن و ...

چون قبلا" هربار کارم به متد و ارتز پروتز می افتاد یا جوابشان این بود که بگویند قطعه نداریم و یا برای کمترین کار نامه می خواستند و سعی می کردند با سرهم بندی، خیلی سریع کاررا از سرشان باز کنند. تازه هربار برای هرکارکوچکی هم که بود درخواست معرفی نامه جداگانه می کردند.

 راستش قبلا" اصلا" رغبت نمی کردم ویلچرم را برای تعمیر و رفع عیب به آنجا بفرستم. حاضر بودم ویلچرم را به تعمیرگاه های آزاد و پولی بفرستم ولی به متد نه. برای همین خیلی تعجب کرده بودم و برایم این نوع رفتار که پس از مدت ها تازگی داشت باورکردنی نبود.

با همین درگیری های ذهنی دست وپنجه نرم می کردم که همکارم ویلچر را تعمیرشده و تیز و فرز و آماده آورد. با تعاریفی که کرد تازه فهمیدم اوضاع از چه قرار است. ظاهرا" جدیدا" جانبازی قطع عضو و صاحب درد مسئولیت تعمیرگاه را برعهده گرفته و اوست که خلاف انتظار، با جان ودل کارمی کند و همکارانش هم با او همراهی می کنند.

البته افراد خدوم و دلسوز مثل "عباس رحمتی" دراین کشور کم هم نیستند ولی متأسفانه بعضا" حضور دورویان متقلب سرهم بند پشت هم انداز همه را نسبت به همه بدبین کرده است.

حضور عباس ها راستی که رحمتی است برای جامعه و این دست های بریده و پاهای قطع شده هستند که دستگیری و راهگشایی می کنند و خاطره تلخ زحمات سودجویان و دغلبازان و کارگره زنان را از اذهان می زدایند.