استیصال جبهه ضدانقلاب در برابر رشادت‌های یک جانباز

 صارم طهماسبی سال ۱۳۳۶ در روستای سراب باغ شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام به دنیا آمد. سال ۱۳۵۰ پس از آشنایی با شهیدان «محمد منتظری» و «علی اندرزگو» وارد مبارزات سیاسی بر علیه رژیم ستم شاهی شده و توسط ساواک ایلام شناسایی و دستگیر شد.

سال ۱۳۵۲ همراه با چند تن از همراهان و مبارزان انقلابی به لبنان سفر کرد و به مدت پنج سال، ضمن فراگیری فنون و آموزش‌های رزمی و پارتیزانی و زندگی در شرایط بسیار سخت، در کنار مجاهدان و مبارزان جنبش امل لبنان بر ضد رژیم غاصب اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی جنگید و توسط مأموران ارتش اسرائیل به شدت مجروح شد که آثار به جای مانده این جراحات در پای چپ او باقی ماند. صارم در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی وارد ایران شد و در یک مرکز چریکی به صورت مخفیانه فعالیت‌های نظامی ضد رژیم شاهنشاهی را از سر گرفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دستور و همراه شهید «محمد منتظری» با یک فروند هواپیمایی نظامی برای تکمیل مأموریت‌ها و فراگیری آموزش‌های پیشرفته دوباره راهی لبنان و شهر‌های (صور، صیدا، نبتیه و جرج البراجنه) شد و پس از گذشت یک سال و نیم به کشور بازگشت او با هماهنگی و دستور شهید «مصطفی چمران» در جبهه میانی جنگ تحمیلی به صف نبرد علیه متجاوزان بعثی پیوست.

سردار صارم طهماسبی در دوران دفاع مقدس در مسئولیت‌های مختلف عملیاتی، شناسایی، رزمی و فرماندهی یگان‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استان ایلام به پاسداری از مرز‌های ایران و نبرد با دشمن بعثی پرداخت. وی در سیزدهم آبان ماه سال ۱۳۶۳ هنگام مأموریت شناسایی در منطقه سرخر در مهران از سوی گروه معروف فرسان «گوش برها» به اسارت درآمد و پس از تحمل ۵۰ ماه اسارت به آغوش خانواده بازگشت.

طهماسبی بعد از بازگشت از اسارت، دوباره ردای سبز پاسداری را به تن کرد. او با درجه سرهنگی دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد علوم سیاسی سوابق درخشانی در تدریس و تفسیر قرآن و نهج البلاغه داشت. وی سرانجام صبح روز جمعه ۱۵ آبان سال ۱۳۹۴ با بدنی رنجور و عزمی راسخ در بستر بیماری ناشی از آسیب‌های جنگ تحمیلی با ۷۰% جانبازی دعوت حق را لبیک و به دیدار معبودش شتافت.