از جان خود گذشتن، زخم زبان شنیدن!

مهر - به خدا قسم ندیدم هیچ ایثارگر واقعه‌ای را که با جان و دل و فقط برای حفظ ارزش‌ها و دفاع از ناموس و وطن، از روی وظیفه و غیرت در تمام طول جنگ خدمت کرده، ادعایی یا خواسته‌ای داشته باشد.

اما از بس که توهین شنیده‌اند که دارید با بیت المال زندگی می‌کنید، دچار درد و رنج هم شدند. خیلی دردآور است که به این عزیزان بگویند به ما چه که رفتید و می‌خواستید نروید، یا اگر رفتید، خب دارید استفاده‌اش را می‌برید.

من خانواده‌هایی را می‌بینم که اصلا رویشان نمی‌شود بگویند ما ایثارگر و جانباز هستیم؛ چون تحمل توهین را ندارند. کاش یکی به همین جوان‌ها بگوید این عزیزان هم زمانی مثل شما پر از آرزو و نشاط و جوانی بودند. به خاطر حضور همین جوان های ٤٠ سال پیش است که الان کشور حفظ شده است. 

نمی‌گویم مشکلات وجود ندارد ولی دفاع از وطن یک وظیفه است، دل این دردمندان و زندگی پر از خاطرات تلخشان را آزار ندهید و به تمسخر نگیرید. با وضعیت مشکلات اقتصادی که اکثرا در تمام دنیا شاهدش هستیم و بخصوص ایران را که تحریم کرده‌اند برای این عزیزان چاره‌ای نگذاشته است که مجبور باشند از این امکانات استفاده کنند.

 همان آمریکایی که خودش را دلسوز مردم ایران می‌داند و در سازمان ملل سنگ به سینه می‌زند یعنی آنقدر ناآگاه است که تاوان این تحریم را همین مردم که ادعای حمایت از آن‌ها را دارید، دارند پرداخت می‌کنند.

هیچ زنی با شخصیت و با هویت در هیچ کجای دنیا حاضر نیست با لباس مبتذل و دور از شان مقامش وارد جامعه شود. ما کسانی رو داریم می‌بینیم که حتی مذهبی هم نیستند اما از پوشش نامناسب راضی نیستند.

اونوقت تمام دنیا از دخترهای نادان و بی‌فکر ما که لخت شدند. در کشورهایی که حتی اونجا هم برهنگی جرم است دارند از این نوع برهنگی حمایت می‌کنند. اما از مشکلات اقتصادی که برای مردم ایران فراهم کردند حرفی نمی‌زنند که چه بلایی سر مردم دارند می‌آورند.

بخصوص عزیزان ایثارگر و جانباز که هم عمری از آن‌ها گذشته و هم شرایط سخت اقتصادی امان همه را حتی آن دسته که وضعیت خوبی داشتند را بریده است، فقط با حفظ آبرو و سیلی صورتشان را سرخ نگه داشتند، از ترس بی‌احترامی‌های بیش از حد جرأت ندارند دنبال حقشان هم بروند.

کاش هم مسئولین و هم مردم عزیز کمی بیشتر هوای این عزیزان را بابت حرمت سن و سالشان نگهدارند و درک کنند که دیگر توان ندارند و خسته شدند، هم جسمی و هم روحی و به کوچکترین مسئله واکنش نشان می‌دهند.

نه به خاطر سوءاستفاده از ایثارگری‌هاشان، بلکه از سر خشم و درد، ناتوانی جسمی و روحی، قضاوت های غیرعادلانه جانشان به لبشان رسیده است.

خدا شاهد است که هیچ ایثارگر و خانواده شهید و جانبازی که پایبند به اصول اخلاقی و کرامت انسانی می‌باشند ادعای مالکیت وطن را ندارد و تنها خواسته‌ی واقعیشان فقط کمی حرمت نگه داشتن سن و سال آنها می‌باشد.

این عزیزان خیلی سال است که با دردهایی که فقط خودشان می‌دانند، کنار می‌آیند لطفا با کنایه‌ها و بی‌احترامی و توهین نگذارید که دل شکسته از مردم سرزمین خودشان از دنیا بروند.

ما خیلی خسته هستیم و پر از درد و بغض، لطفا قضاوت کردن برای دوزار پول را کنار بگذارید. ان‌شالله در دنیا هیچ زمانی جنگ نباشد تا که شخصی مجبور به دفاع از وطن و ناموس خود به جنگ برود و از جانش بگذرد که بعد اینگونه بخواهد از مردم زخم زبان بشنود.

در پناه خداوند باشید.