سه شنبه 05 دي 1396 , 10:10
آزاده‌ای که «آهنگران» اسرای ایرانی بود
دکتر حمیدرضا قنبری از آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس است که در عملیات والفجر مقدماتی به اسارت دشمن درآمد. وی در یادداشت‌های کوتاهی خاطرات روزهای جنگ و دوران اسارت خود را به رشته تحریر درآورده است. در ادامه یکی از خاطرات او را از دوران اسارت می خوانید.
«همین طور که راه می رفت سرودهای انقلابی را زمزمه می کرد و گاهی هم که مزاحم کسی نمی شد آن سرود را با صدای بلند می خواند «خمینی ای امام، خمینی ای امام»، «ای مجاهد، ای مظهر شرف...»، «برخیزید برخیزید، ای شهیدان راه خدا...»، «هوا دلپذیر شد گل از خاک بر دمید، پرستو به بازگشت زد نغمه امید...»، «از صلابت ملت و ارتش و سپاه ما، جاودانه شد از فروغ ظفر پگاه ما...»
تقریبا تمام سرودهای انقلابی پخش شده از صدا و سیما را از بر داشت! جوانی بود از اهالی خمین با نام علی طریقی، حنجره سالمی داشت و بسیار خوش صدا و با ذوق هنری فوق العاده بود!
اجرای تک خوانی او در مراسم آسایشگاهی همه را به وجد می آورد بچه های قاطع ٢ او را با چهره ای بشاش و خندان، نگاهی نافذ و اخلاقی جذاب، به خاطر دارند.
همه سرودها را تدوین کرد، از هر آسایشگاه یک نفر انتخاب شد، افراد هنری، خوش ذوق و خوش صدا را شناسایی کرد. با خودش ۹ نفر جمع شدند و همه سرودهای تدوینی را آرام آرام به آن هشت نفر منتقل کرد.
علی طریقی مسؤل سرود قاطع شد و هر کدام از آن هشت نفر هم مسئول سرود آسایشگاه خودشان شدند. مسؤلین سرود آسایشگاه ها هم رفتند گروه سرود آسایشگاه خود را تشکیل دادند. تعداد هر گروه سرود بین چهار تا شش نفر بود. ابتدای کار، بدون در نظر گرفتن مناسبت و با صلاحدید ارشد داخلی انجام می شد.
هر زمانی گروه سرود آسایشگاه تمریناتشان برای اجرای سرود کامل می شد، آن سرود را برای آسایشگاه خودشان اجرا می کردند. تمامی تمرینات و اجرا با گذاشتن نگهبان و به دور از چشم و گوش بعثی ها باید انجام می شد، حین اجرا همه پنجره های آن آسایشگاه بسته می شد. قدری که کار جلو رفت و نظم بیشتر و بهتری به خود گرفت اجرای سرودها در آسایشگاه ها فقط در مناسبت ها و بطور هماهنگ برگزار می شد.
اصلا نگران نبودیم که سرودها ته بکشند. استعدادهای شعر و شاعری که از قبل شناسایی شده بودند را دست بکار کردیم. سرآمد شاعران ما جعفر مهمان نواز بود. او و شاعران دیگر همچون محمدجواد خرمدل و یحیی اسدزاده شعرهای زیبای خود را در اختیار می گذاشتند تا در بخش سرود و حتی مداحی استفاده شوند.
سرود و گروه های سرود و شخص علی طریقی در قاطع ٢ بسیار تأثیرگذار بودند، علی طریقی و سرودهای او در جمع اسرای قاطع ٢ غوغا بپا می کرد، شور و شوق زندگی، امید و پویایی، حرکت و نشاط و سرزندگی در سرودها جاری بود و این بخشی از ره‌آوردهای حرکتی بود که علی طریقی با اجرای سرودهایش و مدیریت گروه های سرود آسایشگاه ها برای قاطع ٢ به ارمغان آورد.
به جرأت می گویم تأثیرگذاری علی طریقی در اردوگاه الانبار و قاطع ٢ اگر بیشتر از تأثیرگذاری صادق آهنگران در میان رزمندگان اسلام نبود، کمتر هم نبود.»
انتهای پیام
