جانبازان اعصاب و روان موش آزمایشگاهی نیستند!

آقا محسن عزیز وبرادر جانباز گرامی شما آن فرمایشاتی که بیان می فرمائید آقایان به اصطلاح مسعول چیزی از آن متوجه نمی شوند چون نه آن را دیده ونه تجربه کرده اند زیرا بچه های قدیمی بنیاد که معمولآ از خانواده ما بودند یا باز نشست شدند یا به دیار حق رفتند این ها که فعلا در مسندن درزمان جنگ یا بدنیا نیامده بودند یا ننه شان کهنه پیچشان می کردند تا خرابکاریشان آشکار نشه فعلا قربونش برم خدا را مارا با این بی وجدانهای خدا نترس امتحان می کند وما را بچشم یک مزاحم نگاه می کنند تا درصدت ۵۰ به بالا نشه همین آشه وهمین کاسه ونه اینکه بخوان خدمتی به بالای ۵۰ درصدی ها بکنند بلکه از عاقبت کار دعوا وشکایت بازی آنان می ترسند که صندلیشان گرفته شود پس ما تیر وترکشی وموجی شیمیائی وضایعه نخائ ها که به ظاهر سالمیم و نباید انتظاری از بنیاد داشته باشیم فرقی هم نمی کند از غائله کردستان قبل جنگ بگیر تا قطعنامه برایشان پذیشی ارزش ندارد....ولی یک روزی آن عادل صبور ضربه ای که هیچ وقت انتظارش را نکشیده بودند کف دستشان می گذارد مطمعن باشید شاید آن موقع ما نباشیم ولی کائنات خدا دقیق وظریف است که نمونه های فراوانش را به چشم دیده ام چهل سال بخاطر مصالح کشور خون دل خوردیم ودم بر نیاوردیم این ۵..۶سال نیز روش پس بیخود حرص نخورید همان دردهای موجود بسمان است ! شدیم چوب پوسیده که روش یک اسم پر طمطراق گذاشته بودند بخاطر آن جرآت نمی کنند بهش دست بزنند پس باید زیر پای هرکی قرار بگیره یک اردنگی بخوره آره عزیزان قظیه اینه