یکشنبه 28 دي 1393 , 15:49
روزگار بد یک مادر شهید
روزگار بد یک مادر شهید
در میان تجملات و زرق و برق های روزانه و وقتی بسیاری از مسئولین سرشان به قول و وعده و وعید گرم است و بسیاری هم سوار ماشین های آنچنانی می شوند و مسیر های خانه شان هم همگی رو به شمال شهر است؛ یک آدرس ما را به مکانی می برد که اسمش خانه است اما کلبه ای است که مادر یک شهید والا مقام در آن زندگی می کند.
مادر شهید علی کوهی در ۲ اتاق ۹ متری با یک راهرو بسیار تنگ و تاریک در منطقه ۲۱ شهرداری تهران یعنی همانجایی که شهردارش خیلی زیاد عشق فوتبال داشته و حتی برای افتتاح گلزار های شهدایش از فوتبالیست ها بجای خانواده شهدا دعوت می کند، به صورت شراکتی با وراث زندگی می کند و به دلیل نداشتن حمام در خانه مجبور است با ۹۲ سال سن به حمام عمومی برود. هرچند پول حمام رفتن را هم ندارد و حاج حسین صاحب حمام مردانگی اش از همه مسئولین بیشتر بوده که گفته است نمی خواهد پولی بدهی مادر شهید؛ از شیر مادر حلالتر.
فیلم زیر گوشه ای از گلایه های مادر شهید علی کوهی است که در ۲۱ سالگی فرزند بسیجی اش به شهادت رسیده است و حالا تنها نگرانی اش این است که اگر بمیرد آبرویش می رود چون خانه اش کلبه است و راهرو ورودی خانه اش از بس تنگ و تاریک است که نمی شود در آن صاف راه رفت و حتی جنازه اش را نمی توانند با تابوت از آنجا بیرون بیاورند و مهمانان مراسم ختمش مجبور می شوند کفش هایشان را در کوچه در آورند.
مادر شهید کوهی در این فیلم می گوید: وقتی افتاد و دست و پایش شکست و دکتر گفت از عصا استفاده کند پول خرید عصای ۳۰ هزار تومانی را هم بنیاد شهید از او دریغ کرده و بجای عصا؛تکه چوبی را شکسته و با همان آرام آرام راه رفته است.
مظلومیت این مادر شهید آنقدر اشک ها را در می آورد که حتی معوقات خانواده شهدا که مسئولین بنیاد شهید در بوق و کرنا کرده و با هزاران تبلیغات رسانه ای اعلام کردند به خانواده شهدا داده اند، به این مادر شهید داده نشده و آنگونه که خودش تعریف می کند، بنیاد شهید به او گفته است: پولی بوده که فقط به باسواد ها تعلق گرفته است.
آری آنچه می بینید زندگی یک مادر شهید است که فقط با دیدنش باید گفت به راستی مسئولین چه می کنند؟!
دوستان عزيز از ابراز همدردی شما تشکر می نمايم.لازم است جهت اطلاع شما عرض کنم بنده چندين بار به منزل اين مادر بزرگوار شهيد رفته ام و از مشکلات ايشان کاملا خبر دارم.مشکل اصلی اين مادر بزرگوار فرزند همسر دوم شهيد است که به دلايلی که آن را حق وراثت می نامد دست به تفکيک منزل شهيد زده است و برای حل اين مسئله چندين بار شخص شهردار محترم منطقه که خود از خانواده معظم شهدا بوده ونيز به درجه جانبازی نائل گرديده با فرد مذکور مذاکره کرده و ازآن جائی که اين مسئله هیچگونه ارتباطی با وظايف شهرداری نداشته به نتيجه قابل قبول که در شأن اين مادر بزرگوار باشد نرسيده اند.که شاهد اين ماجرا همسايگان وشوراياران ونيز اکثر اهالی وردآورد می باشند.با تمام اين تفاسير بايد به اطلاع شما ملت عاشق خانواده شهدا برسانم که شهردار منطقه از زمان اطلاع از اين موضوع تا کنون همه تلاش خود را در جهت آسايش اين مادر شهيد به کار برده است پس آگاه باشيم سپس قضاوت نماييم
