اهداف بلند ایثارگران را کوتاه نکنید!

غیبی/ک - جنگ بر کشور عزیزمان ایران در بحرانی ترین زمان ممکن شروع شده؛ درست زمانی که انقلاب نوپای جمهوری اسلامی هنوز سازماندهی نشده بود و دشمنان خیال می کردند بهترین زمان برای فروپاشی انقلاب نو که سکاندار و رهبریت آن خمینی کبیر بود  زمان فعلی است. ساختار سازمانی و چارت تشکیلاتی برای مسئولیت های کلیدی هنوز طراحی نشده بود و اگر هم این چارت طراحی شده بود، نیاز به بازنگری و مطالعه بیشتر داشت.

 ملت انقلابی 98% جمهوری اسلامی را در رفراندومی که برگزار شد، با جان و دل پذیرفته بودند و امید به زندگی نسبت به رژیم گذشته در میان اقشار و طیف ها و طبقات اجتماعی جامعه چند برابر شده بود. چون سکاندار انقلاب مردی از جنس مردم بود که رفاه و امکانات و توزیع ثروت را بطور متوازن می خواست در جامعه بدون نگاه تبعیض آمیز از قبیل قوم و نژاد و رنگ و پوست و گویش به نحو شایسته و بایسته توزیع کند. ملت هم بسیار شادمان و مسرور بودند و فقط تنها چیزی که در مخیله ذهن شان بود حفظ انقلابی بود با نام جمهوری اسلامی  که با خواست خودشان و با رهبری امام شان شکل گرفته بود. جنگ تحمیل شده در سال 59 نیاز به جان بر کفانی داشت که علاقه مند به تبیث و بقا جمهوری اسلامی بودند. سوال اینجاست که چه تعداد از جمعیت 20میلیونی خواهان جمهوری اسلامی بودند؟

پاسخ : همه ملتی که پای صندوق های رای همه پرسی حاضر شدند و با 98 % جواب آری را به صندوق واریز کردند.

انگیزه 98% ملت  از حفظ انقلاب اسلامی نو پا چه بود؟

 رفع تبعیض و جلوگیری از رانت و ارتشا و پارتی بازی و عدالت اجتماعی و رفاه و آسایش و حفظ معنویت و در یک کلام استقلال -آزادی و جمهوری اسلامی هرسه واژه صدها هزاران مفاهیم و قانون که منافع همه جانبه مردم را تامین می کند و با این اوصاف بر همه ملت تکلیف بود که عاشقانه و با عشق و ایثار انقلابشان را به دلایلی که گفته شد پاسداری و صیانت کنند. دشمن در خطوط مرزی غرب و جنوب تجاوزاتش را شروع کرد. ارتش قهرمان و سپاه پاسداران شکل گرفته نو پا هم برای حراست و حفاظت از کیان کشور از سراسر کشور به غرب و جنوب اعزام شدند و در مقابل دنیای متخاصم که نه تنها منحصر به عراق بود که همه دشمنان اسلام و ایران بود به صحنه آمده بودند.

 ایران با حداقل امکانات و تجهیزات نظامی و دشمنان و حامیان صدام با پیشرفته ترین تجهیزات نظامی تا بیخ دندان مسلح به جنگ ما آمده بودند. شرایط جبهه ها و هجوم دشمن روز به روز مخرب تر و تلفات در جبهه های مرزی به اوج خود رسیده بود و پیشروی دشمن به خاک عزیزمان هم مهیا و خواست دشمن بود. هر چقدر از زمان جنگ می گذشت، دشمنان هم پیمان صدام هم اراده شان برای نابودی جمهوری اسلامی تقویت می یافت و هم تجهیزات و هم نیروی انسانی به عراق می دادند تا سقوط جمهوری که اهداف مشترکشان بود زودتر عملی شود و به اهداف خاص خود برسند و حکومت مورد دلخواه را در ایران پیاده کنند. در همین راستا حضرت امام راحل فرمان تشکیل بسیج عمومی داد و به لطف خدا و پیشنهاد امام و استقبال بی نظیر ملت بسیج عمومی شکل گرفت.

 بسیجیان چه کسانی بودند ؟

بیشتر مردم مستضعف و  پابرهنه از قبیل کشاورزان و کارگران و دانش اموزان و دانشجویان و اساتید دانشگاه ها که عمدتا از نظر مالی در پائین ترین سطح و وضعیت مالی بودند. مع الوصف و به فرمان امام راهی جبهه های حق علیه باطل شدند که نتیجه شهامت و رشادت و ایستادگی آنان را تاریخ نوشته و خواهد نوشت

 اما همان عدالتی که برایش رفتیم تا همه اقشار جامعه از این عدالت اجتماعی بدون تبعیض برخوردار باشند رفته رفته کمرنگ شده و عده ای سودجو و منفعت طلب و متملق و چاپلوس در قاب آن قرار گرفتند و از آن سود بردند. به عبارت دیگر عدالت انحصاری و اختصاصی شده و به سمت جناح و گروه و باند و طیف خاصی رفت و اصالت و جوهره خود را از دست داد و امروزه شاهد هستیم که تعرض به حقوق اجتماعی مردم و بیت المال به دست افراد خاصی افتاده است و بیت المال مثل مرداری شده است که تکه تکه شده است. قسمتی را عقاب ها و کفتارها و گرگ ها و شغال ها می خوردند و قسمتی هر کس زورش و قدرتش و رانتش و پارتیش بیشتر باشد.

 تنها گروهی که سهمی در حقوق و اقعی خود ندارند غالبا یادگاران 8سال دفاع مقدس می باشد که به نان شب و معیشت روزانه محتاج هستند و در بین خانواده همین یادگاران هشت سال دفاع مقدس هستند، کسانی که بعد از تشکیل خانواده چون توان اداره زندگی خویش و خانواده را نداشته زندگی متلاشی شده است و اکنون هم که پایان عمر آنان است، در بدترین شرایط زندگی می کنند .قانونگذاران و متولیان و مسئولینی که می توانستند خدمت به ایثارگران را با اولویت سرلوحه کار خویش قرار دهند قصور کردند و یا نخواستند و ایثارگران را خار چشم جامعه می دانند که اگر ایثار همین قشر نبود، شما بفرمائید چه بر سر خاک و ناموس و شرف و عزت کشور وارد می شد؟