شهادت مستندساز و کارگردان انقلابی و جهادی

او دارای مدارک تحصیلی کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه راندولف میکن و کارشناسی ارشد کارگردانی سینما از دانشگاه کلمبیا بود و فعالیت هنری را از ۱۳۵۹ در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با ساخت فیلم‌های مستند آغاز کرد.

از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تدریس در مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی و مدیریت مرکز تحقیقات و مطالعات سینمایی در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضویت در هیئت اندیشه‌ورز شبکه افق، کارگردانی سریال «بشارت منجی»، ساخت چندین مستند و البته اجرای برنامه «عصر» شبکه افق و راه‌اندازی کنفرانس افق نو اشاره کرد.

نادر طالب‌زاده که سابقه همکاری با شهید مرتضی آوینی را هم داشت و بیش از هر چیز با فعالیت‌های انقلابی شناخته می‌شد.
در حالی که از ۱۶ تا ۲۶ سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب اسلامی به کشور بازگشت تا صدای انقلاب باشد. خط و مشی او انقلاب بود؛ همان‌جا که سخنان امام خمینی (ره) را از مطبوعات درست چندماه قبل از عزیمتش به پاریس پیگیری می‌کرد و در خاطراتش عنوان کرده که از این سخنان بسیار متأثر شده است.

او کارگردانی بود که به قول خودش به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب تعلق نداشت. خودش می‌گوید «من در آمریکا مشاهداتی داشتم که بعد‌ها خیلی به دردم خورد» بعد‌ها هم در قالب جشنواره «عمار» و هم کنفرانس افق نو ابعادی تازه از این کشور را آشکار کرد.

نادر طالب‌زاده البته سابقه کار در شبکه خبری CBS آمریکا را هم داشته است؛ این همکاری هم از آنجایی شکل گرفته که می‌خواست اخبار انقلاب را به گوش جهانیان برساند. این همکاری اما ادامه‌دار نشد و بلافاصله بعد از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ از CBS خارج شد.

این مستندساز همچنین نقشی ماندگار در حوادث تسخیر لانه جاسوسی دارشت و در سال‌های اخیر به واسطه فعالیت‌های ضداستکباری‌اش در لیست تحریم‌های آمریکا هم قرار گرفت. او از اولین کسانی بود که در قالب تیم مستندسازی در صحنه تسخیر سفارت آمریکا حاضر شد و وقایع آن روزگاران را ثبت و ضبط کرد؛ ساخت همین مستند هم سرآغاز همکاری او با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد.

برنامه «عصر» را می‌توان یکی از مهمترین فعالیت‌های او در بستر تلویزیون محسوب کرد؛ برنامه‌ای که پلی ارتباطی و البته حلقه‌ای برای گردآوری چهره‌های استکبارستیز بود؛ همان هدفی که نادر طالب‌زاده دنبال می‌کرد.

طالب‌زاده البته همین هدف را در کنفرانس افق نو هم پیگیری کرد؛ همایشی که ابتدا با عنوان «هالیوودیسم» آغاز به کار کرد اما بعدها با تغییر نام، چهره‌هایی از کشورهای مختلف جهان را به خود دید.

جشنواره «عمار» را اما می‌توان کلیدی‌ترین فعالیت او برشمرد؛ جشنواره‌ای که بستر فعالیت‌های جوانان تا به آن زمان گمنام را فراهم کرد تا علاوه بر تربیت نیرو، مسیری باشد برای معرفی آنها به دنیای سینما و تلویزیون.

کارگردانی که می‌گفت «همیشه دوست داشتم بتوانم تجربیاتی را که در ایران و غرب کسب کرده‌ام به فیلمسازان جوان منتقل کنم؛ جوانانی که نمی‌توانستند در مسیر درست رسانه‌ای قرار گیرند. عمار توانست این کار را در سراسر ایران انجام دهد و وقتی فال و قرعه به نام من افتاد، من با اشتیاق پذیرفتم.

این چهره هنری و فرهنگی با شناخت بسیار خوبی که از فرهنگ و ادیان مختلف جهان داشت، طی سال های متمادی در عرصه سینمای دفاع مقدس و روشنگری نیمه های پنهان چهره صهیونیسم و امپریالیسم جهانی و بیداری اسلامی نقشی بسزا داشت و حق بزرگی بر گردن جریان رسانه‌ای و مستندساز انقلابی کشور دارد.

مرحوم طالب‌زاده هشتم آذرماه سال گذشته به دلیل عوارض ناشی از عارضه قلبی و لختگی خون، در بیمارستان بستری شده بود.
وی همچنین ۱۸ دی سال گذشته بار دیگر نیز در بخش مراقبت‌های ویژه بستری و اوایل بهمن از بیمارستان مرخص شده بود.